Planned Amortization Class (PAC) -tranche

Wat is een Planned Amortization Class (PAC) -tranche?

Een tranche van de geplande-aflossingsklasse (PAC) is een subtype van door activa gedekt effect dat is ontworpen om beleggers te beschermen tegen het risico van vervroegde aflossing en het risico op verlenging. Een tranche van de geplande aflossingsklasse is ontworpen om te betalen volgens een primair betalingsschema dat is opgesteld op basis van een reeks aannames over de snelheid van vooruitbetaling (PSA). Dit bereik van snelheden voor vooruitbetaling wordt de PAC-halsband genoemd.

Hoe werkt de tranches van de geplande aflossingsklasse?

Geplande afschrijvingsklasse tranches zijn gestructureerde producten die de meest stabiele cashflow en mijlpalen bieden. De begeleidende tranches in een PAC-tranchestructuur absorberen het grootste deel van het vooruitbetalings- en verlengingsrisico. Dus als de modellen voor het product überhaupt kloppen, houden investeerders een investering over die zou moeten presteren volgens het schema dat op papier is vastgelegd.

De PAC-tranchestructuur, waarbij één tranche met een laag risico bovenop andere tranches zit, die meer risico absorbeert, is de meest voorkomende. Vanwege de veiligheid die een PAC-tranche biedt, heeft deze natuurlijk de laagste opbrengsten binnen de structuur.

Zolang het werkelijke vooruitbetalingspercentage tussen een bepaald bereik van vooruitbetalingssnelheden ligt, zal de levensduur van de PAC-tranche relatief stabiel blijven, waardoor het risico op vertraging van de betaling en de levensduur van het instrument langer wordt verlengd dan aanvankelijk gepland. Evenzo ontvangt deze tranche ook een zekere mate van bescherming tegen het risico van vervroegde aflossing, dat wordt doorgegeven aan andere tranches in ruil voor een hoger rendement op die lagere tranches. Geplande afschrijvingsklasse tranches worden soms PAC-obligaties genoemd.

PAC-tranches en CMO’s

Geplande afschrijvingsklasse tranches kunnen, zoals de meeste gestructureerde producten, worden toegepast op een reeks beleggingen. De enige vereiste is dat er een soort betalingsschema is dat bestaat uit hoofdsom en rente. Dat gezegd hebbende, wordt de term PAC-tranche het sterkst geassocieerd met door onderpand gedekte hypotheekverplichtingen (CMO) en door hypotheek gedekte effecten (MBS). De PAC-tranche werd gepopulariseerd via deze producten, waardoor obligatie-achtige structuren ontstonden uit pools van particuliere en commerciële hypotheken.

De beperkingen van PAC-tranchebescherming

De mate van bescherming van het terugbetalingsrisico, die zowel het risico van krimp als verlenging omvat, wordt beperkt door de omvang van de begeleidende obligatie en de snelheid van terugbetaling. Als de terugbetalingssnelheid te laag is (onder de onderste PAC-kraag), wordt de levensduur van de PAC-tranche verlengd. Als de terugbetalingssnelheid te hoog is (boven de bovenste PAC-kraag), wordt de levensduur van de PAC-tranche verkort.

In het geval van een gecontracteerde levensduur voor de PAC-tranche, kan de belegger kapitaal terugkrijgen in een omgeving met lage rente, waardoor het algehele rendement voor dat geld wordt verlaagd, zelfs als het wordt herbelegd. In het geval van een verlengde levensduur heeft de belegger waarschijnlijk kapitaal dat vastzit in een lager renderende investering wanneer er meer opties in overvloed zijn.

PAC-tranche of PAC-obligatie?

Omdat de PAC-tranche meerdere beschermingslagen geniet, wordt deze ook wel een PAC-obligatie genoemd. De term obligatie en tranche worden vaak door elkaar gebruikt, vooral als het gaat om CMO’s, maar oorspronkelijk verwees een obligatie naar een enkele schuld, een enkele debiteur en een enkele schuldtitel, terwijl tranches segmenten zijn die uit een grote pool van niet-gerelateerde schulden zijn gesneden. overeenkomen met bepaalde specificaties.