Pareto-principe
Wat is het Pareto-principe?
Het Pareto-principe, genoemd naar de gewaardeerde econoom Vilfredo Pareto, specificeert dat 80% van de gevolgen afkomstig is van 20% van de oorzaken, en stelt een ongelijke relatie tussen inputs en outputs. Dit principe dient als een algemene herinnering dat de relatie tussen inputs en outputs niet in evenwicht is. Het Pareto-principe staat ook bekend als de Pareto-regel of de 80/20-regel.
Belangrijkste leerpunten
- Het Pareto-principe stelt dat 80% van de gevolgen afkomstig is van 20% van de oorzaken.
- Het principe, dat werd afgeleid uit de onevenwichtigheid van het grondbezit in Italië, wordt algemeen gebruikt om het idee te illustreren dat dingen niet gelijk zijn en dat de minderheid de meerderheid bezit.
- In tegenstelling tot andere principes is het Pareto-principe slechts een observatie, geen wet. Hoewel het breed wordt toegepast, is het niet op elk scenario van toepassing.
Inzicht in het Pareto-principe
De oorspronkelijke waarneming van het Pareto-principe hield verband met de relatie tussen rijkdom en bevolking. Volgens wat Pareto opmerkte, was 80% van het land in Italië in handen van 20% van de bevolking. Na onderzoek in een aantal andere landen vond hij hetzelfde in het buitenland toegepast. Het Pareto-principe is voor het grootste deel een observatie dat dingen in het leven niet altijd gelijkmatig verdeeld zijn.
Het human resources. De inspanningen van 20% van het personeel van een bedrijf zouden bijvoorbeeld 80% van de winst van het bedrijf kunnen opleveren. Het Pareto-principe kan vooral worden toegepast op bedrijven die klantgericht zijn. Het is overgenomen door een verscheidenheid aan softwareprogramma’s voor coaching en klantrelatiebeheer (CRM).
Het kan ook op persoonlijk vlak worden toegepast. Tijdbeheer is het meest gebruikelijke gebruik van het Pareto-principe, omdat de meeste mensen de neiging hebben om hun tijd dun te verdelen in plaats van zich te concentreren op de belangrijkste taken. In termen van persoonlijk tijdbeheer kan 80% van uw werkgerelateerde output afkomstig zijn van slechts 20% van uw tijd op het werk.
Voorbeeld van het Pareto-principe
Financiële adviesbedrijven gebruiken vaak het Pareto-principe om hun klanten te helpen beheren. Het bedrijf is afhankelijk van het vermogen van de adviseur om uitstekende klantenservice te bieden, aangezien de vergoedingen afhangen van de tevredenheid van de klanten. Niet elke klant levert echter hetzelfde inkomen aan de adviseur. Als een adviespraktijk 100 klanten heeft, moet volgens het Pareto-principe 80 procent van de inkomsten van de financieel adviseur afkomstig zijn van de 20 beste klanten. Deze 20 klanten hebben het hoogste aantal activa en de hoogste kosten die in rekening worden gebracht.
Belangrijk
Adviespraktijken die het Pareto-principe hebben overgenomen, hebben een verbetering gezien in tijdbeheer, productiviteit en algemene klanttevredenheid.
Het Pareto-principe lijkt eenvoudig, maar is moeilijk te implementeren voor de typische financiële adviseur. Het principe suggereert dat aangezien 20 klanten 80 procent van de totale vergoedingen betalen, ze ten minste 80% van de klantenservice zouden moeten ontvangen. Adviseurs zouden daarom het grootste deel van hun tijd moeten besteden aan het onderhouden van de relaties van hun 20 beste klanten.
Zoals de menselijke natuur suggereert, gebeurt dit echter niet. De meeste adviseurs hebben de neiging hun tijd en diensten te spreiden met minder aandacht voor de status van de cliënt. Als een klant belt en een probleem heeft, handelt de adviseur dienovereenkomstig, ongeacht hoeveel inkomen de klant daadwerkelijk bij de adviseur binnenhaalt.
Het principe heeft er ook toe geleid dat adviseurs zich richten op het repliceren van hun top 20% van de klanten, wetende dat het toevoegen van een klant van die omvang onmiddellijk gevolgen heeft voor het bedrijfsresultaat.
Voordelen van het Pareto-principe
Er is een praktische reden om het Pareto-principe toe te passen. Het kan u eenvoudig een venster geven om te zien wie u moet belonen of wat u moet repareren. Als bijvoorbeeld 20% van de ontwerpfouten in een auto tot 80% van de ongevallen leidt, kunt u die fouten identificeren en verhelpen. Evenzo, als 20% van uw klanten 80% van uw verkopen genereren, wilt u zich misschien concentreren op die klanten en hen belonen voor hun loyaliteit. In die zin wordt het Pareto-principe een leidraad voor het efficiënt toewijzen van middelen.
Nadelen van het Pareto-principe
Hoewel de 80/20-splitsing waar is voor Pareto’s observatie, betekent dat niet noodzakelijk dat het altijd waar is. Zo kan 30% van het personeelsbestand (of 30 van de 100 werknemers) slechts 60% van de output afmaken. De overige werknemers zijn misschien niet zo productief of zijn gewoon verslaafd aan het werk. Dit herhaalt verder dat het Pareto-principe slechts een observatie is en niet noodzakelijk een wet.