Gedeeltelijke release
Wat is een gedeeltelijke release?
De term gedeeltelijke vrijgave verwijst naar een hypotheekvoorziening waardoor een deel van het verpande onderpand kan worden vrijgegeven nadat er gedeeltelijke vervulling van het hypotheekcontract is. Wanneer een gedeeltelijke vrijgave van kracht wordt, stemt de kredietgever ermee in om een deel van het onderpand van het contract vrij te geven wanneer de kredietnemer een bepaald bedrag op de hypotheek afbetaalt. Leners moeten contact opnemen met hun geldschieter om te zien of ze in aanmerking komen en het proces voor een gedeeltelijke vrijgave starten. Kredietverstrekkers voltooien over het algemeen het papierwerk dat de vrijgekomen segmenten van onroerend goed schetst.
Belangrijkste leerpunten
- Een gedeeltelijke vrijgave is een hypotheekvoorziening waardoor een deel van het onderpand van een hypotheek kan worden vrijgegeven nadat de lener een bepaald bedrag van de lening heeft betaald.
- Kredietverstrekkers hebben een betalingsbewijs, een enquêtekaart, een beoordeling en een brief met de reden voor de gedeeltelijke vrijgave nodig.
- Leners moeten mogelijk vergoedingen betalen aan de geldschieter en aan het kantoor van de county-recorder.
- Een hypotheekgever kan een gedeeltelijke vrijgave aanvragen wanneer hij een deel van het land op zijn eigendom wil verkopen.
Inzicht in gedeeltelijke releases
Kredietverstrekkers hebben mogelijk een vrijgaveschema waarin staat hoeveel van de hypotheek moet worden afbetaald voordat een gedeeltelijke vrijgave mogelijk is. Omdat het niet automatisch wordt gegarandeerd of toegepast, moeten leners contact opnemen met hun geldverstrekkers om de voorziening aan te vragen. Houd er rekening mee dat niet alle kredietverstrekkers gedeeltelijke vrijgaven toestaan, dus het is belangrijk dat leners dit controleren voordat ze een aanvraag indienen.
De gedeeltelijke vrijgave is geen industriestandaard, dus het is belangrijk om bij kredietverstrekkers na te gaan of ze aan deze bepaling voldoen.
Als u in aanmerking komt voor een gedeeltelijke vrijgave, moet de lener mogelijk een betalingsbewijs van de hypotheek bewaren. Er is gewoonlijk een minimumperiode die een lener moet betalen voordat geldschieters een aanvraag voor gedeeltelijke vrijgave in overweging nemen – meestal 12 maanden. Veel kredietverstrekkers zullen aanvragen van kredietnemers die onlangs in gebreke zijn gebleven, niet in overweging nemen, zelfs niet als de hypotheek up-to-date is.
Het aanvraagproces kan ook het indienen van een enquêtekaart vereisen om te laten zien welk deel van het onroerend goed moet worden vrijgegeven en wat er bij de kredietgever onder de titel blijft terwijl de hypotheek wordt betaald. Dit betekent dat u een taxatie krijgt waarin de huidige waarde van het onroerend goed wordt weergegeven dat door de geldschieter wordt behouden. De lener moet mogelijk ook een reden opgeven voor het verzoek om gedeeltelijke vrijlating. De lener kan bijvoorbeeld een vrijgave willen krijgen voor onbebouwde grond waarvan hij niet van plan is gebruik te maken en een andere partij die voor zijn ontwikkeling of andere doeleinden wil verwerven.
Mogelijk zijn er niet-restitueerbare vergoedingen verschuldigd aan de kredietverstrekker om een gedeeltelijke vrijgave aan te vragen. Er kunnen extra kosten in rekening worden gebracht door het kantoor van de county-recorder om wijzigingen aan te brengen met een hypotheek. Het goedkeuringsproces voor een gedeeltelijke release kan enkele weken duren.
Speciale overwegingen
Als de lener een deal heeft om een deel van het onroerend goed te verkopen, kan dit voldoende zijn om de geldschieter te overtuigen tot een gedeeltelijke vrijlating. Het kan nog steeds nodig zijn om de kredietverstrekker een stimulans te bieden, zoals een aanvullende compensatie om de gedeeltelijke vrijgave zeker te stellen. Tijdens de transactie wil de geldschieter zijn loan-to-value (LTV) -ratio van het onderpand behouden. Een deel van de vereiste voor een dergelijke overeenkomst zou kunnen zijn om de uitstaande hoofdsom van de hypotheek af te betalen.
Bij het opstellen van de verkoop van een deel van een onroerend goed, moet de verkoper ook documentatie overleggen om de verdeling van het land mogelijk te maken. Dat kan het uitvoeren van een titelonderzoek omvatten om alle pandrechten op het onroerend goed weer te geven, evenals andere records en verklaringen die aantonen dat het resterende met hypotheek bezette onroerend goed nog steeds bezet is.