Perkins-lening
Wat was een Perkins-lening?
Een Perkins-lening was een soort educatieve financiële hulp die werd verstrekt via het Perkins-leningprogramma van de Amerikaanse overheid. Het federale programma verstrekte leningen tegen lage rente aan niet-gegradueerde en afgestudeerde studenten die blijk gaven van uitzonderlijke financiële behoeften. Deze behoefte werd bepaald door zowel de eigen richtlijnen van de onderwijsinstelling als door de informatie die door de student werd verstrekt op het formulier Gratis aanvraag voor federale studentenhulp (FAFSA) dat werd gebruikt om alle staatsleningen aan te vragen. Het Perkins-leningprogramma, dat in 1958 begon, verstrekte leningen aan ongeveer 500.000 studenten en 1.400 scholen toen het in september 2017 afliep.
Het Perkins-leningsprogramma liep eind september 2017 af.
Hoe een Perkins-lening werkte
Perkins-leningen werden feitelijk verstrekt via het bureau voor financiële hulp van de onderwijsinstelling waar de student aanwezig was. De lening werd ofwel rechtstreeks aan de student betaald (meestal door middel van een cheque) of het geleende bedrag werd aangewend voor instellingskosten en gekwalificeerde onderwijskosten.
Technisch gezien werden Perkins-leningen alleen door de overheid gesubsidieerd – dat wil zeggen, de overheid betaalde de rente die erop was opgebouwd terwijl de student een studie volgde. De school was de feitelijke geldschieter en daarom werd de lening aan de school terugbetaald.
Het rentetarief voor leningen van Federal Perkins was 5%.
Behalve rente waren er geen andere vergoedingen of lasten verbonden aan een Perkins-lening. Maar zoals bij alle leningen, als een lener een betaling heeft gemist of als de betaling te laat is binnengekomen, zou er hoogstwaarschijnlijk een te late vergoeding of incassokosten in rekening zijn gebracht, afhankelijk van de onderwijsinstelling van de geldschieter die de lening verstrekt.
De aflossing van de lening begon negen maanden nadat de student afstudeerde, de school verliet of onder de rust kwam.
Perkins-leningen versus andere federale studieleningen
Hoewel het Perkins Loan Program mocht aflopen, blijft het Amerikaanse ministerie van Onderwijs studenten helpen om hoger onderwijs te financieren via het William D. Ford Federal Direct Loan Program. In tegenstelling tot het Perkins-programma is in dit geval de overheid zelf de geldschieter; vandaar de naam “directe leningen”.
Vier soorten federale directe leningen zijn beschikbaar vanaf februari 2019:
- Directe gesubsidieerde leningen worden verstrekt aan in aanmerking komende niet-gegradueerde studenten die blijk geven van financiële behoefte om de kosten van hoger onderwijs aan een hogeschool of carrièreschool te helpen dekken. De omvang van de lening neemt met elk collegejaar toe, beginnend bij $ 3.500 en oplopend tot $ 5.500 voor afhankelijke studenten.
- Directe ongesubsidieerde leningen zijn leningen die worden verstrekt aan in aanmerking komende niet-gegradueerden, afgestudeerden en professionele studenten, maar de subsidiabiliteit is niet gebaseerd op financiële behoefte. De omvang van de lening neemt met elk collegejaar toe, beginnend bij $ 5.500 en oplopend tot $ 7.500 voor afhankelijke studenten. Het jaarlijkse bereik is $ 9.500 tot $ 12.500 voor onafhankelijke studenten; afgestudeerde studenten kunnen tot $ 20.500 lenen.
- Directe PLUS-leningen zijn leningen die worden verstrekt aan afgestudeerde of professionele studenten en ouders van afhankelijke niet-gegradueerde studenten om te helpen betalen voor onderwijskosten die niet worden gedekt door andere soorten financiële hulp. Geschiktheid is niet gebaseerd op financiële behoefte, maar een kredietcontrole is vereist. Leners met een ongunstige kredietgeschiedenis moeten aan aanvullende vereisten voldoen om in aanmerking te komen.
- Met leningen voor directe consolidatie kunnen leners al hun in aanmerking komende federale studieleningen combineren tot een enkele lening met een enkele leningservicer.