Passieve buitenlandse investeringsmaatschappij (PFIC)
Wat is een passieve buitenlandse investeringsmaatschappij (PFIC)?
Een passieve buitenlandse investeringsmaatschappij (PFIC) is een in het buitenland gevestigde onderneming die een van de volgende twee voorwaarden vertoont, gebaseerd op inkomen of vermogen:
- Minstens 75% van het bruto-inkomen van de onderneming is “passief”, dat wil zeggen afgeleide investeringen of andere bronnen die geen verband houden met de reguliere bedrijfsactiviteiten.
- Ten minste 50% van de activa van het bedrijf zijn investeringen die inkomsten genereren in de vorm van verdiende rente, dividenden of vermogenswinsten.
Belangrijkste leerpunten
- Een buitenlandse onderneming wordt beschouwd als een passieve buitenlandse investeringsmaatschappij (PFIC) als 75% of meer van haar bruto-inkomen afkomstig is uit niet-zakelijke operationele activiteiten (de inkomenstoets), of als ten minste 50% van haar gemiddelde percentage van de activa wordt aangehouden voor de productie van passief inkomen (de asset test).
- PFIC’s zijn onderworpen aan strikte en uiterst ingewikkelde belastingrichtlijnen door de Internal Revenue Service.
- Amerikaanse beleggers die aandelen van een PFIC bezitten, moeten IRS-formulier 8621 indienen.
Inzicht in een passieve buitenlandse investeringsmaatschappij – PFIC
PFIC’s werden voor het eerst erkend via belastinghervormingen die in 1986 werdendoorgevoerd. De wijzigingen waren bedoeld om een maas in de belastingwetgeving te dichten, die sommige Amerikaanse belastingbetalers gebruikten om offshore-investeringen te beschermen tegen belastingen. De doorgevoerde belastinghervormingen waren niet alleen bedoeld om deze maas in de wet op belastingontwijking te dichten en dergelijke investeringen onder Amerikaanse belasting te brengen, maar ook om dergelijke investeringen tegen hoge tarieven te belasten, om belastingbetalers te ontmoedigen deze praktijk te volgen.
Typische voorbeelden van PFIC’s zijn onder meer in het buitenland gevestigde onderlinge fondsen en startups die binnen het toepassingsgebied van de PFIC-definitie vallen. Buitenlandse onderlinge fondsen worden doorgaans als PFIC’s beschouwd als het buitenlandse bedrijven zijn die meer dan 75% van hun inkomsten genereren uit passieve bronnen, zoals vermogenswinsten en dividenden.
Aangewezen als PFICs investeringen zijn onderworpen aan strenge en uiterst gecompliceerd fiscale richtlijnen die door de Internal Revenue Service, afgebakend in de artikelen 1291 tot 1298 van de Amerikaanse inkomsten belasting code. De PFIC zelf, evenals de aandeelhouders, is verplicht om een nauwkeurige administratie bij te houden van alle transacties die verband houden met de PFIC, zoals de kostenbasis van de aandelen, eventuele ontvangen dividenden en niet-uitgekeerde inkomsten die de PFIC kan verdienen.
De richtlijnen met betrekking tot kostenbasis geven een voorbeeld van de strikte fiscale behandeling die wordt toegepast op aandelen in een PFIC. Met vrijwel elk ander verhandelbaar effect of een ander actief mag een persoon die aandelen erft door de IRS de kostenbasis voor de aandelen verhogen tot de reële marktwaarde op het moment van de erfenis. De verhoging van de kostenbasis is echter doorgaans niet toegestaan in het geval van aandelen in een PFIC. Bovendien is het bepalen van de aanvaardbare kostenbasis voor aandelen in een PFIC vaak een uitdagend en verwarrend proces.
PFIC’s en belastingstrategieën
Amerikaanse beleggers die aandelen van een PFIC bezitten, moetenIRS-formulier 8621 indienen. Dit formulier wordt gebruikt om feitelijke uitkeringen en winsten te rapporteren, samen met inkomsten en stijgingen in QEF-verkiezingen. Het belastingformulier 8621 is een lang, gecompliceerd formulier waarvan de IRS zelf schat dat het meer dan 40 uur kan duren om het in te vullen. Om deze reden wordt PFIC-beleggers over het algemeen aangeraden om het invullen van het formulier door een belastingdeskundige te laten afhandelen.
In een jaar waarin er geen inkomsten zijn om aan te geven, hoeven ze zich geen zorgen te maken over specifieke fiscale boetes. Als u zich echter niet registreert, kan een hele belastingaangifte onvolledig zijn.
Er zijn enkele opties voor een belegger in een PFIC die het belastingtarief op de aandelen kunnen verlagen. Een van die opties is om te proberen een PFIC-investering te laten erkennen als een gekwalificeerd kiesfonds (QEF). Dit kan echter andere fiscale problemen opleveren voor aandeelhouders.
Amerikaanse beleggers die aandelen van een PFIC bezitten die vóór 1997 zijn verworven, zijn niet onderworpen aan het belasting- en renteregime voor hun aandelen.
Voorbeeld uit de praktijk van een passieve buitenlandse investeringsmaatschappij (PFIC)
De PFIC-regels zijn gewijzigd door de Tax Cuts and Jobs Act 2017 (TCJA). De wijzigingen betroffen een uitzondering met betrekking tot de verzekeringssector. Voor belastingjaren die beginnen na 31 december 2017, bepaalt de PFIC-verzekeringsuitzondering dat het inkomen van een buitenlandse onderneming dat aan een verzekeringsbedrijf kan worden toegerekend, niet als passief inkomen wordt beschouwd – tenzij de toepasselijke verzekeringsverplichtingen meer dan 25% van haar totale activa uitmaken, zoals gerapporteerd op de van toepassing zijnde financiële verklaring van het bedrijf.
In december 2018 hebben de IRS en het Amerikaanse ministerie van Financiën wijzigingen voorgesteld in de richtlijnen voor het belasten van PFIC’s. Indien goedgekeurd, zal de nieuwe verordening een aantal van de bestaande regels van de Foreign Account Tax Compliance Act (FATCA) verminderen en een investeringsentiteit nauwkeuriger omschrijven. Meer voorgestelde wijzigingen werden gepubliceerd in juli 2019 om de bovenstaande verzekeringsuitzondering te verduidelijken.