Point-of-Service Plan (POS)
Wat is een Point-of-Service Plan (POS)?
Een point-of-service-plan (POS) is een soort managed care-ziekteverzekeringsplan dat verschillende voordelen biedt, afhankelijk van het feit of de polishouder gebruikmaakt van in-network of out-of-network zorgverleners. Een POS-plan combineert de kenmerken van de twee meest voorkomende ziektekostenverzekeringen: de gezondheidsonderhoudsorganisatie (HMO) en de voorkeursleverancierorganisatie (PPO). Point-of-service-plannen vertegenwoordigen een klein deel van de markt voor ziektekostenverzekeringen. De meeste polishouders hebben HMO- of PPO-plannen.
Hoe een Point-of-Service Plan (POS) werkt
Een point-of-service-plan is vergelijkbaar met een HMO. Het vereist dat de verzekeringnemer een huisarts in het netwerk kiest en verwijzingen krijgt van die arts als hij wil dat de polis de diensten van een specialist dekt. En een POS-plan is als een PPO in die zin dat het nog steeds dekking biedt voor diensten buiten het netwerk, maar de polishouder zal meer moeten betalen dan wanneer hij gebruik zou maken van diensten binnen het netwerk.
- Point-of-service (POS) -plannen bieden meestal lagere kosten, maar hun lijst met providers is mogelijk beperkt.
- POS-abonnementen zijn vergelijkbaar met HMO’s, maar POS-abonnementen stellen klanten in staat om providers buiten het netwerk te zien.
- Een POS-polishouder is verantwoordelijk voor het indienen van al het papierwerk wanneer hij een aanbieder buiten het netwerk bezoekt.
Het POS-plan zal echter meer betalen voor een dienst buiten het netwerk als de huisarts een verwijzing doet, vergeleken met als de verzekeringnemer zonder verwijzing buiten het netwerk gaat. De premies voor een POS-plan vallen tussen de lagere premies aangeboden door een HKD en de hogere premies van een PPO.
POS-plannen vereisen dat de verzekeringnemer eigen bijdragen doet, maar bijbetalingen in het netwerk bedragen vaak slechts $ 10 tot $ 25 per afspraak. POS-abonnementen hebben ook geen eigen risico voor in-netwerkdiensten, wat een aanzienlijk voordeel is ten opzichte van PPO’s.
Point-of-service-abonnementen kosten vaak minder dan andere polissen, maar besparingen kunnen beperkt zijn tot bezoeken met in-netwerk providers.
POS-abonnementen bieden landelijke dekking, wat gunstig is voor patiënten die vaak reizen. Een nadeel is dat de eigen risico’s buiten het netwerk vaak hoog zijn voor POS-abonnementen. Wanneer een eigen risico hoog is, betekent dit dat patiënten die gebruikmaken van diensten buiten het netwerk, de volledige zorgkosten betalen totdat ze het eigen risico van het plan hebben bereikt. Een patiënt die nooit gebruikmaakt van de diensten buiten het netwerk van een POS-abonnement, zou waarschijnlijk beter af zijn bij een HMO vanwege de lagere premies.
Nadelen van Point-of-Service-abonnementen
Hoewel POS-plannen de beste kenmerken van HMO’s en PPO’s combineren, hebben ze een relatief klein marktaandeel. Een reden kan zijn dat POS-plannen minder agressief op de markt worden gebracht dan andere plannen. De prijs kan ook een probleem zijn. Hoewel POS-abonnementen tot 50% goedkoper kunnen zijn dan PPO’s, kunnen premies wel 50% meer kosten dan voor HMO’s.
Hoewel POS-abonnementen goedkoper zijn dan PPO’s, kunnen planningsdetails een uitdaging zijn, kan het beleid verwarrend zijn en begrijpen veel consumenten niet hoe de bijbehorende kosten werken. Lees de plandocumenten vooral zorgvuldig door – en vergelijk ze met andere keuzes – voordat u besluit of dit de beste optie is.