Positief dragen
Wat is positieve carry?
Positieve carry is een strategie waarbij geld wordt geleend om het te investeren om winst te maken op het verschil tussen de betaalde rente en de verdiende rente.
De positieve carry-strategie wordt het vaakst gebruikt op de valutamarkten, waar beleggers de relatieve sterke en zwakke punten van verschillende valuta’s kunnen benutten.
Positieve houding uitgelegd
De rente die een belegger kan krijgen op een belegging in de ene valuta, kan meer zijn dan de rente die dezelfde belegger moet betalen om in een andere valuta te lenen.
Dit basisfeit legt uit hoe de positieve carry-strategie werkt.
Belangrijkste leerpunten
- De positieve carry-strategie is gebaseerd op de relatieve sterkte of zwakte van valuta’s die op verschillende beurzen worden gebruikt.
- Een handelaar kan geld lenen in een zwakke valuta, het in een sterke valuta beleggen en het verschil tussen de leenkosten en het rendement van de investering in eigen zak steken.
- Handelaren die positieve carry gebruiken, houden de Federal Reserve in de gaten, wiens activiteiten de valutakoersen over de hele wereld beïnvloeden.
Beschouw eerst een voorbeeld met slechts één valuta, de Amerikaanse dollar. Een belegger leent $ 1.000 van een bank tegen een rente van 5% en investeert die $ 1.000 vervolgens in een obligatie die 6% rente betaalt. De rente op de obligatie betaalt 1% meer dan de aflossing op de lening. De investeerder betaalt de lening af en stort het verschil van 1% in.
Dat zou goed werken als de belegger consequent obligaties zou kunnen vinden die meer aan rente betalen dan de kosten van leningen om af te betalen.
Het kan in feite werken wanneer de belegger in meerdere valuta’s op meerdere beurzen handelt.
Positieve Carry in actie
Positieve carry maakt gebruik van enkele van de tactieken van arbitrage, namelijk de praktijk waarbij het prijsverschil tussen twee of meer beurzen wordt benut. Markten, en met name markten die in verschillende valuta’s handelen, lopen niet altijd perfect synchroon met elkaar. Handelaren die gespecialiseerd zijn in arbitrage profiteren van dit feit.
Er is sprake van arbitrage als gevolg van marktinefficiënties. Bedrijf A kan bijvoorbeeld op elk moment worden verhandeld tegen $ 30 op de New York Stock Exchange (NYSE), maar tegen $ 29,95 op de London Stock Exchange (LSE). Een handelaar kan de aandelen op de LSE kopen en deze onmiddellijk verkopen op de NYSE, met een winst van 5 cent per aandeel.
De laagrentende Japanse yen en de hoogrentende Australische dollar gaan vaak gepaard door traders die de positieve carry-strategie gebruiken.
Arbitrage is gebaseerd op minuscule fouten die optreden tussen prijzen in New York en Londen, of prijzen in Londen en Tokio. Geavanceerde technologieën, zoals hoogfrequente en geautomatiseerde handel, hebben het veel uitdagender gemaakt om te profiteren van dergelijke prijsfouten in de markt. Tegenwoordig worden eventuele prijsverschillen bij vergelijkbare financiële instrumenten snel opgevangen en gecorrigeerd.
Jongleren met valuta’s
Positieve carry is een meer consistent werkbare strategie. Het houdt in dat je geld leent in een laagrentende valuta, zoals de Japanse yen, en het vervolgens inwisselt voor een hoogrentende valuta, zoals de Australische dollar. Het geld wordt vervolgens belegd in Australische dollars. Het verschil tussen het rendement op de Australische investering en de betaling op de Japanse lening is de winst.
Positive Carry en het Federal Open Market Committee
Transacties met positieve carry zijn sterk afhankelijk van de activiteiten van het Federal Open Market Committee (FOMC). De federale openmarktcommissie is de tak van de Amerikaanse Federal Reserve Board die het monetaire beleid van het land bepaalt en implementeert door Amerikaanse staatsobligaties op de open markt te kopen of verkopen. Deze beslissingen zijn van invloed op de rentetarieven op effecten wereldwijd.
Om bijvoorbeeld de geldhoeveelheid in de Verenigde Staten aan te scherpen en het beschikbare bedrag in het banksysteem te verminderen, zal de Fed besluiten om staatspapier te verkopen. Alle effecten die het FOMC koopt, worden bewaard op de System Open Market Account (SOMA) van de Fed. De Federal Reserve Act van 1913 en de Monetary Control Act van 1980 verleenden het FOMC toestemming om deze effecten aan te houden tot de vervaldag of ze te verkopen wanneer ze dat nodig achten. De Federal Reserve Bank of New York voert de openmarkttransacties van de Fed uit.
Wall Street bestudeert de rapporten die afkomstig zijn van de acht jaarlijkse bijeenkomsten van het FOMC om erachter te komen of de commissie op het punt staat een verkrappingsbeleid te voeren, in de wacht te blijven en de rentetarieven niet te wijzigen, of de tarieven zal verhogen om de inflatie te vertragen.