Potas
Wat is Potas
Potas is de algemene naam voor een van de verschillende verbindingen die kalium bevatten, zoals kaliumcarbonaat (K 2 CO 3 ), kaliumoxide (K 2 O) en kaliumchloride (KCl). Deze verbindingen worden voornamelijk gebruikt bij de productie van kunstmest. De term potas is afgeleid van het Nederlandse woord potaschen, wat potas betekent.
AFBREKENING Potas
Potas verwijst naar elk gedolven of vervaardigd zout dat kalium in een in water oplosbare vorm bevat. Potas werd historisch gemaakt door houtas in water te verzadigen en het mengsel vervolgens in een ijzeren pot te verwarmen totdat de vloeistof verdampt, waardoor een wit residu achterblijft dat potas wordt genoemd. De as wordt gebruikt bij de vervaardiging van kunstmest, zeep, glas en keramiek.
Kalium is het zevende meest voorkomende element in de aardkorst van onze planeet, maar moet vóór gebruik worden verfijnd. Potas wordt sinds ongeveer het jaar 500 na Christus gebruikt om materialen zoals glas en zeep te maken. De Amerikaanse potasindustrie begon in de 18e en 19e eeuw toen kolonisten bossen ontruimden om gewassen te planten en overtollig hout verbrandden. De houtas werd verkocht om zeep te maken of om in potas te koken.
Net als bij potas, wordt parelas gevormd door het verbranden van wijnsteen. Deze actie produceert kaliumcarbonaat, een meer verfijnde versie van potas. Ook bekend als zouten van tandsteen, werd parelas van oudsher gemaakt door potas te verbranden en te verfijnen.
Handelen in potas als meststof
Potas bevat in water oplosbaar kalium dat planten helpt groeien. Als meststof helpt deze voedingsstof boeren om de smaak, textuur, kleur, opbrengst en het vasthouden van water in gewassen te verbeteren. Veelvoorkomende gewassen die afhankelijk zijn van potas zijn onder andere maïs, rijst, tarwe en katoen. Er is geen vervanging voor potas als meststof en de meest gebruikte soorten zijn:
- Kaliumchloride (KCl)
- Kaliumsulfaat of kaliumsulfaat (SOP)
- Kaliummagnesiumsulfaat (SOPM)
Volgens de US Geological Service (USGS) bedroeg de geschatte waarde voor 2017 van de op de markt gebrachte potas $ 400 miljoen. Vijfentachtig procent van het gebruik was als meststof. Het merendeel van de geïmporteerde potas die in de VS werd gebruikt, kwam uit Canada.
Een manier waarop handelaren in potas kunnen handelen, zijn via handelsbedrijven die betrokken zijn bij de winning en raffinage van potas. Deze bedrijven omvatten Potash Corporation of Saskatchewan (POT), Agrium (AGU) en Mosaic (MOS), die allemaal worden verhandeld op de New York Stock Exchange (NYSE). Boeren over de hele wereld gebruiken potas en er zijn futures beschikbaar voor potas, vermeld als kaliumchloride.
Potasreserves en productie
Potasreserves komen veel voor in gebieden die oeroude ondiepe zeeën waren. Terwijl de aarde zich ontwikkelde en het water zich terugtrok, bleven de zouten, een mengsel van kaliumchloride (KCl) en natriumchloride (NaCl) achter en vormden ze potas. Door het veranderende aardoppervlak konden de meeste van deze mijnen na verloop van tijd diep in de aardkorst worden begraven, en tegenwoordig zijn de meeste potasmijnen behoorlijk diep.
In zijn ruwe vorm bestaan potasafzettingen over de hele wereld. Samen produceren de landen Wit-Rusland, Canada, China, Duitsland, Israël, Jordanië en Rusland 90 procent van ’s werelds potas. De belangrijkste potasproducerende regio is echter Oost-Europa. Canada heeft de grootste reserves. In de Verenigde Staten wordt potas geproduceerd in New Mexico, Michigan en Utah.
Er zijn verschillende methoden om potas te produceren. Bij grootschalige productie zien we echter twee methoden als primair gebruik.
- De verdampingsmethode vereist de toevoeging van heet water aan de potas. De potas lost op en stijgt naar de oppervlakte. Het overtollige water wordt verdampt, waardoor een geconcentreerde substantie ontstaat.
- Bij oplossingsmijnbouw komt het herstel van potashoudende afzettingen uit diepe mijnen. Eenmaal hersteld, doorloopt de potas een maalproces om er een poeder van te maken.