Vooruitbetaling
Wat is vooruitbetaling?
Vooruitbetaling is een boekhoudkundige term voor de afwikkeling van een schuld of lening op afbetaling vóór de officiële vervaldatum. Een vooruitbetaling kan de vereffening zijn van een rekening, een bedrijfskosten of een niet-bedrijfskost die een rekening sluit vóór de vervaldatum. Een vooruitbetaling kan worden gedaan door een persoon, een bedrijf of een ander type organisatie.
Inzicht in vooruitbetaling
Veel soorten schulden en verplichtingen worden door middel van vooruitbetaling vooraf verrekend. Bedrijven kunnen huur, lonen, doorlopende kredietlijnen of andere kortlopende of langlopende schuldverplichtingen vooruitbetalen.
Consumenten kunnen creditcardkosten vooruitbetalen voordat ze daadwerkelijk een afschrift ontvangen. Of ze betalen een lening vervroegd af, door de schuld te herfinancieren via een andere geldschieter of door de hele schuld uit eigen zak te betalen.
Sommige leningen, zoals hypotheken, kunnen een boete bevatten voor vooruitbetaling. Als een lening een dergelijke boete bevat, moeten de leners op het moment van het aangaan van de lening op de hoogte worden gesteld van en akkoord gaan met de voorziening.
De boete kan alleen gelden voor het afbetalen van het volledige saldo, meestal door herfinanciering van de hypotheek. Een lener kan gewoonlijk intermitterende extra betalingen van de hoofdsom doen zonder boete.
Een vooruitbetaling kan worden gedaan voor het volledige saldo van een verplichting of het kan een gedeeltelijke betaling zijn van een grotere lening die vóór de vervaldatum wordt gedaan.
Soorten vooruitbetaling
Vooruitbetalingen zijn gebruikelijk in verschillende contexten. Particulieren en grote bedrijven betalen vooruit.
Zakelijke vooruitbetalingen
In de zakelijke omgeving zijn onkosten de meest voorkomende vooruitbetalingen. Deze uitgaven worden volledig betaald in één boekhoudperiode voor goederen of diensten die in een toekomstige periode zullen worden verbruikt. De vooruitbetaling wordt geherclassificeerd als een normale uitgave wanneer het actief daadwerkelijk wordt gebruikt of verbruikt. Een vooruitbetaalde uitgave wordt eerst gecategoriseerd als een vlottend actief op de balans van het bedrijf.
Een bedrijf kan bijvoorbeeld $ 6.000 als vlottend activum opnemen onder de vooruitbetaalde huurrekening op zijn balans als het kantoorruimte huurt voor $ 1.000 per maand en zes maanden huur vooruitbetaalt. Het bedrijf zou het huidige actief in elke volgende maand met $ 1.000 verminderen en zou de kosten in de winst-en-verliesrekening opnemen als bedrijfskosten van $ 1.000, aangezien de totale vooruitbetaalde huurkosten daadwerkelijk worden gemaakt.
Vooruitbetalingen door particulieren
Individuen doen ook vooruitbetalingen en het persoonlijke boekhoudproces is veel eenvoudiger. Een consument kan een maandelijkse creditcardrekening krijgen met een vereffeningsdatum van 30 dagen na het einde van de maand.
Als een consument $ 1.000 aan totale uitgaven op de kaart maakt en deze op de 30e van die maand betaalt, wordt dit als een vooruitbetaling beschouwd omdat de rekening pas echt nog eens 30 dagen verschuldigd is. De creditcardmaatschappij van de consument houdt deze vooruitbetalingen bij, dus de consument hoeft er weinig persoonlijk verantwoording over af te leggen.
Vooruitbetaling door belastingbetalers
Belastingbetalers betalen regelmatig – al dan niet vrijwillig – belasting als een deel van hun loon wordt ingehouden voor belasting. Technisch gezien zijn belastingen verschuldigd op of rond 15 april van elk jaar, maar hun werkgevers zijn verplicht om in elke betaalperiode belasting in te houden en het geld namens de werknemer naar de overheid te sturen.
Van zelfstandigen wordt verwacht dat zij een vooruitbetaling van belastingen doen door driemaandelijkse geschatte belastingen in te dienen.
In beide gevallen, als ze meer betalen dan hun voor het jaar verschuldigde belastingen, ontvangen belastingbetalers het teveel terug als belastingteruggave