Contractbepaling

Wat is een contractbepaling?

Een contractbepaling is een bepaling binnen een contract, juridisch document of een wet. Een contractbepaling vereist vaak actie op een bepaalde datum of binnen een bepaalde periode. Contractbepalingen zijn bedoeld om de belangen van een of beide partijen bij een contract te beschermen.

Hoe een contractbepaling werkt

Contractbepalingen zijn te vinden in de wetten van een land, in leningsdocumenten en in contractovereenkomsten. Ze zijn ook te vinden in de kleine lettertjes bij de aankopen van sommige aandelen.

Een anti-greenmail-bepaling is bijvoorbeeld een soort contractbepaling die in de charters van sommige bedrijven is opgenomen en die voorkomt dat de raad van bestuur een premie betaalt aan een corporate raider om een ​​vijandig overnamebod te laten vallen.

In leningdocumenten is een voorziening voor kredietverliezen een soort contractbepaling waarin een uitgave wordt gespecificeerd die is gereserveerd om niet-geïnde leningen of leningbetalingen mogelijk te maken. Deze voorziening wordt gebruikt om een ​​aantal factoren te dekken die verband houden met mogelijke kredietverliezen.

Speciale overwegingen

Veel wetten zijn geschreven met een  vervalbepaling  die ze automatisch op een specifieke datum intrekt, tenzij wetgevers ze opnieuw invoeren. Een  vervalbepaling  voorziet in een intrekking van de gehele wet – of delen van de wet – zodra een bepaalde datum is bereikt.

De autoriteit van de National Security Agency (NSA) om bulksgewijs telefonische metadata te verzamelen onder de USA PATRIOT Act liep op 1 juni 2015 om middernacht af. Alle onderzoeken die vóór de vervaldatum waren gestart, mochten worden afgerond. Veel ondergaande delen van de Patriot Act zijn tot en met 2019 verlengd met de USA Freedom Act. De bepaling die het verzamelen van massale telefoongegevens door overheidsinstanties mogelijk maakt, is echter vervangen door een nieuwe bepaling dat deze gegevens door telefoonaanbieders moeten worden bewaard.

Deze praktijk van zonsondergang heeft zijn parallel in het bedrijfsleven. Een vervalbepaling in een verzekeringspolis beperkt bijvoorbeeld de tijd van een eiser om een ​​claim in te dienen voor een gedekt risico. Als de eiser niet handelt binnen de gestelde termijn, vervalt het recht om de claim in te dienen.

Voorbeeld van een contractbepaling

Een van de meest bekende vormen van gebruik van een overeenkomst sprake is van een obligatie oproep bepaling. De call-voorziening van een obligatie verwijst naar een specifieke datum; na deze datum kan het bedrijf de obligatie terugroepen en beëindigen. De obligatiebelegger kan het inleveren voor betaling van het nominale bedrag (of het nominale bedrag plus een premie).

Een obligatie-uitgifte met een looptijd van 12 jaar kan bijvoorbeeld na vijf jaar worden opgevraagd. Die eerste periode van vijf jaar kent een harde oproepbescherming. Beleggers krijgen gegarandeerd rente tot ten minste de eerste call-datum. Wanneer een belegger een obligatie koopt, levert de makelaar doorgaans zowel het rendement dat hij kan opvragen als het rendement tot het einde van de looptijd. Deze twee rendementen tonen het investeringspotentieel van de obligatie.

Als een obligatie een soft call-voorziening heeft, wordt de procedure van kracht nadat de hard call-verstrekkingsperiode is verstreken. Soft call-bescherming is doorgaans een premie ten opzichte van de nominale waarde die de emittent betaalt voor het opvragen van de obligatie vóór de vervaldatum. Nadat de call-datum is bereikt, kan de emittent bijvoorbeeld een premie van 3% betalen voor het opvragen van de obligaties voor het volgende jaar, een premie van 2% voor het volgende jaar en een premie van 1% voor het opvragen van de obligaties meer dan twee jaar na de harde oproep verloopt.