Willekeurige factoranalyse

Wat is willekeurige factoranalyse?

Willekeurige factoranalyse, of willekeurige effecten, is een statistische techniek die wordt gebruikt om de oorsprong van gegevens in een willekeurig verzamelde steekproef te bepalen. Willekeurige factoranalyse wordt gebruikt om te ontcijferen of de afgelegen gegevens worden veroorzaakt door een onderliggende trend of gewoon door willekeurige gebeurtenissen en pogingen om de schijnbaar willekeurige gegevens te verklaren. Het gebruikt meerdere variabelen om de gegevens nauwkeuriger te interpreteren.

Met vaste effecten zijn gegevens verzameld van alle niveaus van de factor die van belang is.

Inzicht in willekeurige factoranalyse

Willekeurige factoranalyse wordt vaak gebruikt om bedrijven te helpen hun plannen beter te richten op potentiële of feitelijke problemen. Als de willekeurige gegevens worden veroorzaakt door een onderliggende trend of een willekeurige terugkerende gebeurtenis, moet die trend worden aangepakt en dienovereenkomstig worden verholpen. Beschouw bijvoorbeeld een willekeurige gebeurtenis zoals een vulkaanuitbarsting. De verkoop van ademhalingsmaskers kan omhoogschieten, en als iemand alleen naar de verkoopgegevens over een periode van meerdere jaren zou kijken, zou dit eruitzien als een uitbijter, maar de analyse zou deze gegevens aan deze willekeurige gebeurtenis toeschrijven.

Bij variantieanalyse (ANOVA), een populaire statistische techniek en verschillende andere methodologieën, zijn er twee soorten factoren: vaste effecten en willekeurige effecten. Welk type geschikt is, hangt af van de context van het probleem, de vragen die van belang zijn en hoe de gegevens worden verzameld.

Voorbeelden van willekeurige factoranalyse

Het doel van een experiment is bijvoorbeeld om de effecten van drie specifieke doseringen van een medicijn op de respons te vergelijken. “Dosering” is de factor; de drie specifieke doseringen in het experiment zijn de niveaus; het is niet de bedoeling om iets over andere doseringen te zeggen.

Een willekeurige effectfactor bevat dan een factor met veel mogelijke niveaus. Interesse is op alle mogelijke niveaus, maar slechts een willekeurige steekproef van niveaus wordt in de gegevens opgenomen.

Een grote fabrikant van widgets is bijvoorbeeld geïnteresseerd in het bestuderen van het effect van een machineoperator op de kwaliteit van een eindproduct. De onderzoeker selecteert een willekeurige steekproef van operators uit het grote aantal operators bij de verschillende faciliteiten die de widgets vervaardigen. De factor is “operator”. De analyse zal niet het effect van elk van de operators in de steekproef schatten, maar in plaats daarvan de variabiliteit schatten die kan worden toegeschreven aan de factor ‘operator’.