Hoe kan de willekeurige looptheorie worden toegepast op beleggen?
De random walk-theorie stelt dat individuele aandelen niet in een waarneembaar patroon bewegen en dat hun toekomstige bewegingen op korte termijn daarom niet van tevoren kunnen worden voorspeld.
Aangezien de marktindexen over het algemeen de neiging hebben om op de lange termijn te stijgen, zullen aanhangers van de random walk theory waarschijnlijk aanbevelen te beleggen in een passief beheerd, gediversifieerd indexfonds.
Belangrijkste leerpunten
- Random walk theory stelt dat de bewegingen van aandelen volkomen onvoorspelbaar zijn en geen patroon hebben dat door een belegger kan worden uitgebuit.
- Dit staat lijnrecht tegenover technische analyse, die probeert patronen in prijs en volume te identificeren om op het juiste moment aandelen te kopen en verkopen.
- Het verwerpt ook fundamentele analyse, namelijk de studie van de financiële gegevens van bedrijven en de industrie om ondergewaardeerde aandelen te identificeren.
Ze verwerpen echter zonder meer het basisprincipe van het beroep van beleggingsbeheer: dat aandelenselectie een kunst en een wetenschap is die kan leiden tot rendementen die de marktindexen overtreffen.
Random walk theory wordt het best weergegeven door een wedstrijd die regelmatig wordt georganiseerd door The Wall Street Journal, waarin professionele aandelenselecteurs het opnemen tegen investeringen die zijn geselecteerd door darts te gooien aan een aandelentafel. De wedstrijd werd 14 jaar lang regelmatig gehouden zonder definitieve resultaten.
De afgelopen jaren is echter een nieuwe test opgedoken. Er worden zeer geavanceerde computeralgoritmen gebruikt om trends in aandelenkoersen te identificeren en te benutten. De trends die ze opmerken, kunnen fracties van een seconde aanhouden, maar hun bestaan, hoe kort ook, zou de theorie van willekeurige wandelingen omverwerpen.
Inzicht in Random Walk Theory
De theorie en de naam werden gepopulariseerd in een boek uit 1973, A Random Walk Down Wall Street, door Princeton-econoom Burton Malkiel. Het concept was echter niet nieuw. In feite zou het kunnen worden beschouwd als een derde, en uitbijter, theorie van aandelenselectie.
Academische studies hebben de random walk theory of enige andere beleggingstheorie niet kunnen bewijzen of weerleggen.
Er zijn twee hoofddisciplines voor professionele aandelenselecteurs:
- Fundamentele analyse probeert de intrinsieke waarde van een aandeel vast te stellen door alle financiële gegevens te onderzoeken die relevant zijn voor het bedrijf, de sector en de economie als geheel.
- Technische analyse is gebaseerd op historische prijs- en volumegegevens in een poging de richting van de prijsbewegingen van een aandeel te voorspellen.
Random walk theory concludeert dat beide disciplines vruchteloze pogingen zijn om orde in chaos op te leggen.
Fundamentele en technische analyse
Het doel van zowel fundamentele analyse als technische analyse is om aandelen te selecteren die in de loop van de tijd beter presteren dan een specifieke marktindex of een andere benchmark. Willekeurige wandeltheoretici zouden beweren dat dit risico’s toevoegt zonder enige kans op extra beloningen.
- Fundamentele analisten bestuderen alle financiële gegevens met betrekking tot een bedrijf en zijn sector om aandelen te identificeren die in staat zijn om beter te presteren dan de markt als geheel.
- Technische analisten bestuderen de patronen van handelsactiviteit om trends te voorspellen, met als doel het juiste moment te bepalen om een aandeel te kopen en verkopen om zo beter te presteren dan de markt als geheel.
Academici hebben niet afdoende bewezen of de aandelenmarkt echt werkt als een willekeurige wandeling of is gebaseerd op voorspelbare trends. Er zijn veel gepubliceerde onderzoeken die beide kanten van de kwestie ondersteunen of ondermijnen.