Reaganomics
Wat is Reaganomics?
Reaganomics is een populaire term die verwijst naar het economisch beleid van Ronald Reagan, de 40e president van de VS (1981–1989). Zijn beleid riep op tot wijdverbreide belastingverlagingen, verminderde sociale uitgaven, verhoogde militaire uitgaven en de deregulering van binnenlandse markten. Dit economische beleid werd ingevoerd als reactie op een langdurige periode van economische stagflatie die begon onder president Gerald Ford in 1976.
Reaganomics begrijpen
De term Reaganomics werd gebruikt door zowel voorstanders als tegenstanders van het beleid van Reagan. Reaganomics was gedeeltelijk gebaseerd op de principes van de aanbodeconomie en de trickle-down-theorie. Deze theorieën zijn van mening dat belastingverlagingen, vooral voor bedrijven, de beste manier zijn om economische groei te stimuleren. Het idee is dat als de uitgaven van bedrijven worden verlaagd, de besparingen ‘sijpelen’ naar de rest van de economie, waardoor de groei wordt gestimuleerd. Voordat hij de vice-president van Reagan werd, bedacht George HW Bush de term “voodoo-economie” als een voorgesteld synoniem voor Reaganomics.
Belangrijkste leerpunten
- Reaganomics verwijst naar het economische beleid dat is ingesteld door voormalig president Ronald Reagan.
- Reaganomisch beleid leidde tot belastingverlagingen, verminderde sociale uitgaven, verhoogde militaire uitgaven en deregulering van de markt.
- Reaganomics werd beïnvloed door de trickle-down-theorie en de economie aan de aanbodzijde.
- Onder het bewind van president Reagan daalden de marginale belastingtarieven, stegen de belastinginkomsten, daalde de inflatie en daalde het werkloosheidspercentage.
De doelstellingen van Reaganomics
Toen Reagan aan zijn eerste ambtstermijn begon, leed het land door verschillende jaren van stagflatie, waarin hoge inflatie gepaard ging met hoge werkloosheid. Om de hoge inflatie te bestrijden, verhoogde de Federal Reserve Board de korte rente, die in 1981 bijna zijn hoogtepunt bereikte. Reagan stelde een economisch beleid op vier punten voor dat bedoeld was om de inflatie te verminderen en de economische groei en de banengroei te stimuleren:
- Verminder de overheidsuitgaven voor binnenlandse programma’s
- Verlaag belastingen voor particulieren, bedrijven en investeringen
- Verlaag de last van regelgeving voor bedrijven
- Ondersteun een langzamere geldgroei in de economie
Reaganomics in actie
Hoewel Reagan de binnenlandse uitgaven verminderde, werd dit meer dan gecompenseerd door hogere militaire uitgaven, waardoor er tijdens zijn twee termijnen een nettotekort ontstond. Het hoogste marginale belastingtarief op individueel inkomen werd verlaagd van 70% naar 28% en het vennootschapsbelastingtarief werd verlaagd van 48% naar 34%. Reagan ging door met het verminderen van de economische regulering die begon onder president Jimmy Carter en maakte een einde aan de prijscontroles op olie en aardgas, langeafstandstelefonie en kabeltelevisie. In zijn tweede ambtstermijn steunde Reagan een monetair beleid dat de Amerikaanse dollar stabiliseert ten opzichte van vreemde valuta.
Tegen het einde van Reagans tweede ambtstermijn stegen de belastinginkomsten die de Amerikaanse regering ontving tot $ 909 miljard in 1988, van $ 517 miljard in 1980. De inflatie werd teruggebracht tot 4% en het werkloosheidspercentage daalde tot onder de 6%. Hoewel economen en politici blijven discussiëren over de effecten van Reaganomics, luidde het een van de langste en sterkste periodes van welvaart in de Amerikaanse geschiedenis in. Tussen 1982 en 2000 groeide de Dow Jones Industrial Average (DJIA) bijna veertienvoudig, en de economie zorgde voor 40 miljoen nieuwe banen.
De levensvatbaarheid van Reaganomics vandaag
Er zijn genoeg mensen die geloven dat hetzelfde beleid dat door Reagan in de jaren tachtig is ingevoerd, de huidige Amerikaanse economie zou kunnen helpen. Maar critici maken bezwaar en zeggen dat we ons niet in dezelfde situatie bevinden en dat elke toepassing eigenlijk het tegenovergestelde effect zou kunnen hebben. Reagan verlaagde de individuele belastingen toen ze 70% waren, ver verwijderd van waar ze nu zijn. En nog verder verlagen van belastingen kan leiden tot een daling van de (belasting) inkomsten voor de overheid.