25 juni 2021 0:43

Hoe u uw financiën kunt beschermen tegen stagflatie

Stagflatie, of recessie-inflatie, is een economisch fenomeen dat wordt gekenmerkt door aanhoudend hoge inflatie, hoge werkloosheid en stagnerende vraag in de economie van een land. Tijdens een bijzonder zware periode van economische omstandigheden in de jaren zeventig vormden stijgende inflatie en dalende werkgelegenheid een rem op de economische groei in het Verenigd Koninkrijk en zeven andere grote markteconomieën, en investeerders op de aandelenmarkten hadden daar veel last van.

Belangrijkste leerpunten

  • Stagflatie is een economisch fenomeen dat wordt gekenmerkt door aanhoudend hoge inflatie, hoge werkloosheid en stagnerende vraag in de economie van een land.
  • Als uw portefeuille agressievere beleggingen heeft of niet is gediversifieerd, en het lijkt alsof de economie een periode van stagflatie nadert, is het misschien tijd om uw risico te verkleinen.
  • Stagflatie kan een reden zijn om het doen van grote aankopen, zoals het kopen van een huis, uit te stellen, vooral als het gebied waar u woont een vastgoedzeepbel ervaart.
  • Een deugdelijk financieel plan op lange termijn is de beste manier om uw financiën te beschermen tegen stagflatie; Als u binnen uw mogelijkheden hebt geleefd, zou stagflatie geen grote invloed moeten hebben op de manier waarop u uw leven leidt.

Na Iain Macleod, een Britse Conservatieve Partij politicus, gebruikte de term stagflatie tijdens een toespraak voor het Europees Parlement in 1965, werd goedgekeurd door de media die begon te gebruiken bij de verwijzing naar de economische omstandigheden die het land van 1973 werd beïnvloed tot 19821  De term stagflatie is een samenvoeging van de woorden stagnatie en inflatie. Sindsdien hebben economen onderzocht welke factoren tot stagflatie leiden en hebben ze methoden ontwikkeld om dit te meten. Hun bevindingen bevatten ook praktische suggesties voor hoe beleggers hun financiën kunnen beschermen tijdens periodes van stagflatie.

Hoe wordt stagflatie gemeten?

Stagflatie wordt niet gemeten door een enkel gegevenspunt, maar door de richting van verschillende indicatoren over een langere periode te onderzoeken. Stijgende prijzen en stijgende werkloosheid zijn twee van deze gegevenspunten. De richting van één van deze indicatoren duidt niet noodzakelijkerwijs op het potentieel voor of de aanwezigheid van stagflatie. De verschijnselen worden eerder als een geheel beschouwd.

Verhoging van de kosten van goederen en diensten

Een stijging van de kosten van voedsel, energie of andere individuele items wordt over het algemeen niet gezien als een teken van stagflatie. Een algemene stijging van de kosten van goederen en diensten kan echter een indicator zijn. Beleggers die op deze stijgingen willen anticiperen, kunnen trends in de Producer Price Index (PPI) en de Consumer Price Index (CPI) volgen.

De PPI meet de gemiddelde verandering in verkoopprijzen die binnenlandse producenten van goederen en diensten in de loop van de tijd ontvangen.3  Vanuit het perspectief van een beleggingsanalyse is het erg handig voor het analyseren van potentiële verkoop- en winsttrends in verschillende bedrijfstakken. Vanuit het oogpunt van economische analyse laten bewegingen in de PPI zien of de productiekosten van goederen stijgen of dalen. 

De CPI meet het gewogen gemiddelde van de prijzen van een mandje met consumptiegoederen en -diensten. Wanneer de CPI in de loop van de tijd wordt gevolgd, geeft deze inzicht in de richting waarin de consumentenprijzen gaan.5  De CPI wordt vaak “kopinflatie” genoemd. Een normale stijging van de CPI is minder dan 2% per jaar. Wanneer dat aantal verder stijgt, beginnen beleggers inflatie te vrezen.

Prijsstijgingen zijn niet de enige stijgende indicator die de mogelijkheid van stagflatie suggereert. Een stijgende werkloosheid is een andere indicator.

Afname van productiviteit

Een daling van het bruto binnenlands product (bbp) en de productiviteit zijn beide indicatoren van een noodlijdende economie. Het BBP houdt de geldwaarde bij van alle afgewerkte goederen en diensten die in een specifieke periode binnen de grenzen van een land worden geproduceerd. In een gezonde economie stijgt dit aantal over het algemeen. Productiviteit is een economische maatstaf voor de output per eenheid input. Inputs omvatten arbeid en kapitaal, terwijl de output doorgaans wordt gemeten in inkomsten en andere bbp-componenten, inclusief bedrijfsinventarissen.

Productiviteitsmaatstaven kunnen collectief in de hele economie worden onderzocht, of ze kunnen afzonderlijk door de industrie worden bekeken om trends in arbeidsgroei, loonniveaus en technologische verbetering te onderzoeken. Dalende productiviteit is over het algemeen een teken van een noodlijdende economie.

Waarom treedt stagflatie op?

Er zijn meerdere theorieën over waarom stagflatie optreedt, naar voren gebracht door keynesiaanse, monetaristische en aanbod economen.

Keynesiaanse economen geven de schuld aan aanbodschokken voor het veroorzaken van stagflatie. Ze noemen bijvoorbeeld stijgende energiekosten of voedselkosten als de hoofdoorzaak van de economische problemen van stagflatie. Monetaristische economen noemen een te snelle groei van de geldhoeveelheid om een ​​situatie te creëren waarin te veel dollars te weinig goederen achterna zitten. Economen aan de aanbodzijde geven de schuld aan hoge belastingen, buitensporige regulering van bedrijven en een aanhoudende welvaartsstaat die mensen in staat stelt te overleven zonder te werken. Er zijn aanvullende theorieën dat stagflatie gewoon een natuurlijk onderdeel is van de conjunctuurcyclus in moderne economieën of dat de politiek of sociale structuren verantwoordelijk zijn voor stagflatie.

Het onvermogen om stagflatie te voorspellen, te vermijden en in bedwang te houden zodra deze zich voordoet, suggereert dat de exacte krachten die stagflatie veroorzaken nog niet bekend zijn. Een effectieve methode om stagflatie aan te pakken als deze eenmaal optreedt, is ook onbekend. Tijdens de jaren zeventig bleef de stagflatie in de VS bestaan, ondanks de inspanningen van de regering om deze te onderdrukken. De trend werd uiteindelijk onderbroken toen de Federal Reserve de rente verhoogde tot het punt waarop lenen voor veel segmenten van de economie onmogelijk was, en het land in een diepe recessie terechtkwam.

Hoe u uw financiën kunt beschermen tegen stagflatie

Een deugdelijk financieel plan voor de lange termijn is de beste manier om uw financiën te beschermen tegen stagflatie. Als u binnen uw mogelijkheden hebt geleefd, zou stagflatie geen grote invloed moeten hebben op de manier waarop u uw leven leidt.

Wanneer stagflatie optreedt, raak dan niet in paniek en verkoop uw aandelen en obligaties en investeer in zeldzame kunst, goud of andere ongebruikelijke goederen. Stagflatie is geen goede reden om een ​​gezonde investeringsstrategie helemaal los te laten. Als uw portefeuille echter agressievere beleggingen heeft of niet goed gediversifieerd is, kan het tijd zijn om uw risico te verkleinen.

Stagflatie kan ook een reden zijn om het doen van grote aankopen, zoals het kopen van een huis, uit te stellen, vooral als het gebied waar u woont een vastgoedzeepbel ervaart. Als u echter in loondienst bent en geld te besteden heeft, moet u regelmatig aankopen blijven doen. U moet ook doorgaan met uw spaar- en investeringsgewoonten.