24 juni 2021 22:47

Verlossing

Wat is een verlossing?

De term aflossing heeft verschillende toepassingen in de financiële en zakenwereld, afhankelijk van de context. In de financiële sector beschrijft aflossing de terugbetaling van vastrentende waardepapieren op de geldmarkt op of vóór de vervaldatum van het actief. Beleggers kunnen inkopen doen door een deel of al hun beleggingen, zoals aandelen, obligaties of beleggingsfondsen, te verkopen. In het bedrijfsleven en bij marketing wisselen consumenten kortingsbonnen en cadeaubonnen echter vaak in voor producten en diensten.



Aflossingen kunnen kapitaalwinsten of -verliezen veroorzaken.

Inzicht in aflossingen

Mensen die in vastrentende waarden beleggen, ontvangen regelmatig rentebetalingen tegen een vaste waarde. Deze instrumenten kunnen vóór of op de vervaldatum worden afgelost. Indien afgelost op het moment van verval, ontvangt een belegger de nominale waarde of de nominale waarde van het effect.

Bedrijven die obligaties of andere effecten uitgeven, kunnen beleggers een aflossingswaarde betalen wanneer ze hun effecten op of vóór de vervaldatum terugkopen. Rentebetalingen stoppen over het algemeen voordat ze dit doen. De aflossingswaarde is doorgaans hoger dan de nominale waarde van een obligatie. Dus de aflossing van deze obligaties, ook wel obligaties genoemd, is tegen een premieprijs boven pari.

Wil een belegger in beleggingsfondsen een aflossing doen, dan moet de belegger zijn fondsbeheerder op de hoogte stellen van zijn verzoek. De beheerder moet het verzoek binnen een bepaalde tijd verwerken en het geld onder de belegger verdelen. Het aan de belegger verschuldigde bedrag is normaal gesproken de huidige marktwaarde van hun aandelen, verminderd met eventuele vergoedingen en andere kosten.

Als consumenten maken we vaak aflossingen in ons dagelijks leven. Een coupon of cadeaubon is bijvoorbeeld een vorm van inwisseling omdat de waarde van de coupon of kaart wordt ingewisseld voor een goed of dienst.

1:17

Belangrijkste leerpunten

  • In de financiële sector beschrijft aflossing de terugbetaling van een vastrentend effect, zoals een preferente aandelen of obligatie, op of vóór de vervaldatum. 
  • Beleggers in beleggingsfondsen kunnen om terugbetaling verzoeken voor hun aandelen of een deel ervan.
  • Aflossingen kunnen leiden tot vermogenswinsten of -verliezen.

Kapitaalwinsten en -verliezen op aflossingen

De aflossing van een belegging kan een meerwaarde of een vermogensverlies genereren, die beide worden verantwoord op vastrentende beleggingen en aandelen in beleggingsfondsen. De belasting op meerwaarden wordt verminderd met minderwaarden die in hetzelfde jaar worden erkend.  Beleggingswinsten en -verliezen worden in dezelfde vermogenswinstberekening opgenomen.

Om de meerwaarde of het verlies bij aflossing te berekenen, moet de belegger de kostenbasis kennen. Obligaties kunnen worden gekocht tegen een andere prijs dan het nominale of nominale bedrag van de obligatie.

Stel bijvoorbeeld dat een belegger een bedrijfsobligatie van $ 1.000 nominaal koopt tegen een gereduceerde prijs van $ 900 en nominaal $ 1.000 ontvangt wanneer de obligatie op de eindvervaldag wordt afgelost. De belegger heeft een vermogenswinst van $ 100 voor het jaar en de belastingverplichting voor de winst wordt gecompenseerd door eventuele vermogensverliezen. Als dezelfde belegger een bedrijfsobligatie van $ 1.000 nominaal koopt voor $ 1.050 en de obligatie wordt afgelost voor $ 1.000 op de vervaldag, vermindert het vermogensverlies van $ 50 de vermogenswinst van $ 100 voor belastingdoeleinden.

Soorten aflossingen

De meeste aflossingen vinden plaats in contanten. Dus wanneer een belegger in beleggingsfondsen een aflossing aanvraagt, zal de beheermaatschappij van het fonds de belegger een cheque voor de aandelen tegen marktwaarde uitgeven. Maar er zijn gevallen waarin aflossingen in natura kunnen plaatsvinden.

Aflossingen in natura

Aflossingen in natura zijn betalingen voor effecten of andere instrumenten in plaats van geld – zoals een swap. Zelden gebruikt in de beleggingsfondsensector, zijn terugbetalingen in natura gebruikelijk bij exchange-traded funds (ETF’s). Fondsbeheerders kunnen denken dat aflossingen langetermijnbeleggers schaden; daarom bieden zij, in plaats van contanten uit te betalen aan degenen die uit een fonds willen stappen, posities in andere effecten op pro-ratabasis.

ETF’s worden over het algemeen als fiscaal vriendelijker beschouwd dan onderlinge fondsen. Door aandelen in natura uit te geven, hoeft de ETF geen effecten te verkopen om contanten op te halen voor uitbetalingen. Dit elimineert op zijn beurt de noodzaak van uitkeringen van vermogenswinst, waardoor de belastingplicht van de belegger wordt verlaagd.

Terugkoop van beleggingsfondsen

De verlossing van het fonds aandelen aan een onderlinge fonds bedrijf dient te geschieden binnen zeven dagen na ontvangst van een verzoek om terugbetaling van de belegger. Omdat beleggingsfondsen slechts één keer per dag worden geprijsd, moeten beleggers die hun geld willen terugkopen, de order plaatsen vóór de sluiting van de markt of de tijd die door het beleggingsfonds is bepaald. Geld wordt afgelost tegen de intrinsieke waarde (NAV) van het fonds voor die dag, die wordt berekend als de som van de waarde van de activa van een fonds, lager dan zijn verplichtingen. Zodra de verkoop is voltooid, ontvangen klanten hun geld, inclusief eventuele winsten, meestal via een cheque of directe storting op hun bankrekening.

Aan sommige beleggingsfondsen zijn mogelijk aflossingsvergoedingen verbonden in de vorm van een back-endbelasting. Een back-end load zijn verkoopkosten – een percentage van de fondswaarde dat in de loop van de tijd afneemt. Als de belegger de fondsaandelen voor een langere tijd vasthoudt, is de back-endbelasting die in rekening wordt gebracht bij het terugkopen van de aandelen kleiner.

Beleggingen in onderlinge fondsen zijn bedoeld voor individuen die fondsaandelen voor de lange termijn kopen en houden en het verkopen van fondsaandelen na een korte periode leidt tot hogere kosten voor de belegger. De belegger betaalt verkoopkosten en jaarlijkse vergoedingen voor professioneel portefeuillebeheer en de boekhoudkundige en juridische kosten van het fonds.