Voorschrift C

Wat is voorschrift C?

Voorschrift C is de verordening die de Wet op de openbaarmaking van woninghypotheken van 1975 implementeert. Voorschrift C vereist dat veel financiële instellingen jaarlijks leningsgegevens openbaar maken over de gemeenschappen waaraan zij woninghypotheken hebben verstrekt.

Als gevolg hiervan kunnen regelgevende autoriteiten beoordelen of de kredietverstrekker voldoende voldoet aan de behoeften van de potentiële kredietnemers in die gemeenschap.

Hoe Regulation C werkt

Alle verstrekkers van hypotheken die in welke hoedanigheid dan ook door de overheid worden gedekt, moeten jaarlijks de hoeveelheid en dollarbedragen bekendmaken van alle hypotheken die in het afgelopen jaar zijn verstrekt. Deze leningen moeten worden uitgesplitst naar volkstellingstraject waarin de eigendommen zich bevinden.

Elke leningverstrekkende instelling met een balanstotaal van $ 10 miljoen of minder is vrijgesteld van Verordening C. Instellingen die zich niet in grootstedelijke statistische gebieden bevinden, kunnen ook worden vrijgesteld.

Voorschrift C is gestructureerd om overheidsfunctionarissen te helpen bij het bepalen van hun distributieplannen voor investeringen in de publieke sector om meer particuliere investeringen naar gebieden in nood te trekken. Hoewel het de bedoeling is om de investeringen te verhogen, is Verordening C niet bedoeld om “ondeugdelijke kredietverleningspraktijken” of de toewijzing van krediet te bevorderen.

Het beleid is ook bedoeld om mogelijke discriminerende kredietverleningspraktijken te helpen identificeren en antidiscriminatiestatuten af ​​te dwingen. Het verzamelen van uitleengegevens is bedoeld om te helpen bij die identificatie.

Financiële instellingen die moeten voldoen aan Verordening C, moeten hun gegevens elk kalenderjaar rapporteren. De gegevens zijn opgedeeld in volkstellingen om de hypotheekproductie, de aankoop van huizen en leningen voor woningverbetering weer te geven.

Voorschrift C verplicht deze instellingen om ook gegevens te verstrekken over de kredietaanvragen die niet tot originaties hebben geleid. Dit omvat ingetrokken aanvragen, weigering van een lening, aanvragen die zijn afgewezen omdat ze onvolledig waren en aanvragen die werden goedgekeurd maar niet werden geaccepteerd.

Het verzamelen van dergelijke gegevens wordt verondersteld de autoriteiten een manier te bieden om te screenen op gevallen van discriminatie bij kredietverstrekking. De informatie is gekoppeld aan geolocatie en demografische gegevens uit het censuskanaal. Als er een zich herhalend patroon is waarbij financiering wordt geweigerd aan een bepaald deel van de bevolking, kan de financiële instelling worden bestraft met sancties van de autoriteiten. Een bank kan bijvoorbeeld voortdurend financiering weigeren aan mensen met een bepaalde etniciteit of uit een bepaald gebied, ondanks dat ze anderszins gekwalificeerd zijn. Dergelijke activiteiten zouden de aandacht trekken van toezichthouders.

Speciale overwegingen

Het Bureau of Consumer Financial Protection blijft Verordening C wijzigen. Updates van het beleid omvatten tot dusver de toevoeging van nieuwe rapportagevereisten om te voldoen aan de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act van 2010. Dodd-Frank heeft ook overgedragen de regelgevende autoriteit over de Home Mortgage Disclosure Act (HMDA) van de Federal Reserve Board aan het Consumer Financial Protection Bureau.