Voorraadmethode voor detailhandel

Wat is de voorraadmethode voor de detailhandel?

De winkelvoorraadmethode is een boekhoudmethode die wordt gebruikt om de waarde van de koopwaar van een winkel te schatten. De retail-methode zorgt voor het einde inventaris balans voor een winkel door het meten van de kosten van de inventaris ten opzichte van de prijs van de goederen. Samen met verkoop en voorraad voor een periode, gebruikt de winkelvoorraadmethode de kosten-tot-detailhandelverhouding.

Inzicht in de winkelvoorraadmethode

Het hebben van grip op uw inventaris is een belangrijke stap in het leiden van een succesvol bedrijf. Het stelt u in staat uw verkopen te begrijpen, wanneer u meer voorraad moet bestellen, hoe u de kosten van uw voorraad kunt beheren en hoeveel van uw voorraad in handen van consumenten komt, in plaats van gestolen of kapot te gaan.

De winkelvoorraadmethode mag alleen worden gebruikt als er een duidelijk verband bestaat tussen de prijs waartegen goederen bij een groothandel worden gekocht en de prijs waartegen deze aan klanten worden verkocht. Als een kledingwinkel bijvoorbeeld elk artikel dat het verkoopt markeert met 100% van de groothandelsprijs, zou het nauwkeurig de winkelvoorraadmethode kunnen gebruiken, maar als het voor sommige artikelen 20%, sommige met 35% en sommige met 67 procent markeert. %, kan het moeilijk zijn om deze methode nauwkeurig toe te passen.

De winkelmethode voor het waarderen van voorraad geeft alleen een benadering van de voorraadwaarde, aangezien sommige artikelen in een winkel hoogstwaarschijnlijk zijn gestolen, kapotgemaakt of zoekgeraakt. Het is belangrijk voor winkels om periodiek een fysieke voorraadwaardering uit te voeren om de nauwkeurigheid van voorraadschattingen te garanderen als een manier om de winkelmethode voor het waarderen van voorraad te ondersteunen.

Einde winkelvoorraad berekenen

De winkelvoorraadmethode berekent de eindvoorraadwaarde door de waarde van de goederen die voor verkoop beschikbaar zijn, te tellen, inclusief beginvoorraad en eventuele nieuwe voorraadaankopen. De totale verkoop voor de periode wordt afgetrokken van de goederen die voor verkoop beschikbaar zijn. Het verschil wordt vermenigvuldigd met de cost-to-retail ratio (of het percentage waarmee goederen tot zijn gemarkeerd uit hun wholesale aankoopprijs om hun detailhandel prijs).

De cost-to-retail-ratio, ook wel het cost-to-retail-percentage genoemd, geeft aan hoeveel de verkoopprijs van een goed uit kosten bestaat. Als een iPhone bijvoorbeeld $ 300 kost om te fabriceren en hij verkoopt voor $ 500 per stuk, is de verhouding tussen kosten en detailhandel 60% (of $ 300 / $ 500) * 100 om de komma te verplaatsen.

Nadelen van de winkelvoorraadmethode

Het belangrijkste voordeel van de winkelvoorraadmethode is het gemak van de berekening, maar enkele van de nadelen zijn onder meer:

• De winkelvoorraadmethode is slechts een schatting. Resultaten kunnen nooit concurreren met een fysieke voorraadtelling.
• De winkelvoorraadmethode werkt alleen als u een consistente markup heeft voor alle verkochte producten.
• De methode gaat ervan uit dat de historische basis voor het opslagpercentage doorloopt in de huidige periode. Als de markup anders was (zoals kan worden veroorzaakt door een uitverkoop na de vakantie), zijn de resultaten van de berekening onnauwkeurig.
• De methode werkt niet als er een acquisitie heeft plaatsgevonden en de overgenomen partij grote hoeveelheden voorraad aanhoudt tegen een significant ander opslagpercentage dan het tarief dat door de overnemende partij wordt gehanteerd.