Retrocessie

Wat is retrocessie?

Retrocessie verwijst naar smeergeld, aanhangwagenvergoedingen of vindersvergoedingen die vermogensbeheerders betalen aan adviseurs of distributeurs. Deze betalingen worden vaak discreet gedaan en worden niet bekendgemaakt aan klanten, hoewel ze geld van klanten gebruiken om de vergoedingen te betalen.

Retrocessiecommissie is een zwaar bekritiseerde regeling voor het delen van vergoedingen in de financiële sector, omdat geld terugstroomt naar marketeers voor hun inspanningen om interesse te wekken voor een bepaald product. Dit roept daarom de vraag op van onpartijdigheid en vriendjespolitiek van de kant van de adviseur. Het systeem lijkt adviseurs aan te moedigen fondsen of producten te promoten omdat ze daarvoor een vergoeding ontvangen, niet omdat de producten de beste optie zijn voor de klant.

Inzicht in retrocessie

Retrocessievergoedingen zijn commissies die door een derde aan een vermogensbeheerder of een andere nieuwe geldbeheerder worden betaald. Banken betalen bijvoorbeeld vaak retrocessievergoedingen aan vermogensbeheerders die met hen samenwerken. De bank zal de managers aanmoedigen en compenseren om zaken naar de bank te brengen. Banken kunnen ook retrocessievergoedingen ontvangen van derden, zoals beleggingsfondsen, voor het distribueren of promoten van specifieke financiële producten.

Sommigen beschouwen retrocessievergoedingen als een twijfelachtig vergoedingsmodel, omdat ze de beslissing van een bank of vermogensbeheerder kunnen beïnvloeden om producten aan te bevelen die mogelijk niet in het beste belang van hun klanten zijn. Deze suggestie van een beleggingsproduct waarbij de adviseur retrocessie ontvangt, blijkt inherent problematisch. Het voorgestelde product is echter meestal geschikt voor de klant, aangezien het meestal hoogwaardige beleggingsproducten zijn, zoals beleggingsfondsen. Maar de kwestie blijft van motivatie en agenda, wanneer er twee ongeveer gelijke producten beschikbaar zijn, een met compensatie en een zonder, waar sommige adviseurs mogelijk overmatig worden beïnvloed.

Soorten retrocessie

Retrocessievergoedingen verwijzen doorgaans naar terugkerende vergoedingen, in tegenstelling tot een eenmalige deal. Een eenmalige betaling wordt over het algemeen een vindersvergoeding, verwijzingsvergoeding  of acquisitieprovisie genoemd.

Er zijn drie soorten retrocessievergoedingen:

1. Vergoedingen voor retrocessiebewaarbankieren  zijn waar een  vermogensbeheerder een vergoeding ontvangt voor het aantrekken van een nieuwe klant die de beleggingsfondsen van die klant naar de bewaarinstelling brengt. Met frequente veranderingen in de vereniging van dienstverleners kan een vermogensbeheerder retrocessievergoedingen genereren die hem financieel ten goede komen, maar niet noodzakelijkerwijs ten goede komen aan zijn cliënt.
2. Vergoedingen voor retrocessie  zijn een vergoeding voor verschillende handelstransacties, zoals het kopen en verkopen van effecten. Hoe meer verkopen er plaatsvinden, hoe hoger de retrocessievergoedingen worden. Omdat de meeste transacties een bemiddelingsvergoeding voor de transactie bevatten, die de klant moet betalen, kan dit weer ten goede komen aan de geldbeheerder.
3. Vergoedingen voor de aankoop van financiële producten  maken deel uit van de terugkerende totale kostenratio (TER), die klanten moeten betalen en zijn typisch voor beleggingsfondsen. Deze terugkerende bedragen vloeien terug naar de opdrachtgever. Omdat de totale kostenratio elk jaar aan de klant in rekening wordt gebracht, ontvangt de overnemende partij jaarlijks retrocessievergoedingen als terugkerende commissies.

Voorbeeld uit de echte wereld

In 2015 schikte JP Morgan een zaak met de Forbes was de schikking met JP Morgan de eerste keer dat de term retrocessie werd geïntroduceerd bij Amerikaanse investeerders.