Risico liefhebber
Wat is een risicominnaar?
Een risicoliefhebber is een investeerder die bereid is extra risico te nemen voor een investering die in ruil voor dat risico een relatief laag verwacht extra rendement heeft. Risicoliefhebbers zullen op zoek gaan naar extreem risicovolle investeringen die vatbaar zijn voor een rendementsverdeling met overmatige kurtosis. Excessieve kurtosis in een rendementsverdeling betekent dat er een frequent voorbeeld is van hoge standaarddeviatie-uitkomsten met het beleggingsrendement. Simpel gezegd, risicoliefhebbers kiezen vaak voor beleggingen die onderhevig zijn aan zeer lage of zeer hoge rendementen.
Belangrijkste leerpunten
- Liefhebbers van risico neigen naar investeringen met extreem hoge potentiële uitbetalingen, zelfs als de kans op verlies relatief groter is.
- De soorten investeringen die een risicoliefhebber bereid is te overwegen, zijn dezelfde die de gebruikelijke waarderingsmethoden filteren.
- Risicoliefhebbers spelen een belangrijke marktfunctie door te helpen de risico’s van de markt te verminderen voor meer conservatieve beleggers.
Risicoliefhebbers begrijpen
Een risicoliefhebber staat in schril contrast met de meest voorkomende mentaliteit van retailbeleggers: risicoaversie. Risicomijdende beleggers nemen de neiging om verhoogde risico’s alleen te nemen als ze worden gerechtvaardigd door het potentieel voor hogere rendementen, en soms zelfs dan niet. Een risicominnend belegger hoeft geen patroon van hoge rendementen te zien dat het extra risico bij het nemen van een risicovolle belegging compenseert. Deze benadering kan het algehele portefeuillerendement verbeteren, vooral als de risicoliefhebber ervaring heeft met het filteren van bedrijven op fundamentele signalen of technische signalen. De kans op succes op de lange termijn is echter natuurlijk lager dan bij andere technieken vanwege de toegenomen onzekerheid die wordt veroorzaakt door de extra risico’s.
De functie van risicominnaars in de markt
Er is altijd een afweging tussen risico en rendement bij beleggen. Lagere rendementen worden in verband gebracht met beleggingen met een lager risico, zoals depositocertificaten of geldmarktfondsen. Een hoger potentieel rendement wordt in verband gebracht met beleggingen met een hoger risico, waaronder derivaten en individuele aandelen. Dit komt simpelweg omdat de markt de belegger moet compenseren voor het nemen van extra risico. Volgens bepaalde waarderingstechnieken is die vergoeding echter niet altijd eerlijk. Het is uiteindelijk de vraag van de belegger of de verschuiving naar neerwaarts risico het potentiële opwaartse rendement waard is. Waarderingsmodellen markeren deze scheefheid eenvoudig als een probleem.
Door flyers te nemen op sommige van deze minder aantrekkelijke beleggingen, spelen risicoliefhebbers een belangrijke rol in de markt. Omdat de meerderheid van de investeerders de neiging heeft conservatief te zijn, moet er een manier zijn om het risico van een investering af te schaffen om de meerderheid van de investeringen in dit model te laten passen. Dit gebeurt vaak door middel van pooling en derivaten, waarbij het risico tussen partijen wordt overgedragen op een manier die de meeste beleggers nooit zullen hoeven begrijpen. Idealiter zijn de marktdeelnemers die een deel van het overtollige marktrisico opeten, goed gekapitaliseerde entiteiten die slechts een klein deel van hun portefeuille gebruiken voor risicovolle investeringen. Wanneer een hele portefeuille, of zelfs maar een aanzienlijk deel, is toegewijd aan risicovolle investeringen, dan is er alleen een periode van pech of een slechte timing nodig om die portefeuille weg te vagen en een andere marktdeelnemer te verliezen die de risico’s voor alle anderen helpt verminderen.
Professioneel omgaan met risicominnaars
Risicoliefhebbers hebben de neiging om veel van de conservatieve technieken voor portefeuillebeheer te weigeren. Dit is hun keuze wanneer ze hun eigen investeringen beheren. Als een risicoliefhebber echter een financieel adviseur inschakelt, kan het voor de adviseur een grote uitdaging zijn om mee om te gaan. Sommige adviseurs besteden veel tijd aan het omgaan met cognitieve of emotionele vooroordelen voordat ze zich bezighouden met de portefeuille van de cliënt. Risicominnend zijn is niet iets dat moet worden genezen of geëlimineerd, maar eerder gericht op een deel van het beschikbare kapitaal om te voorkomen dat u all-in gaat. Dit is natuurlijk waar het idee van risicokapitaal vandaan komt. Financieel adviseurs hebben extra werk te doen bij het vinden van een waarderingsmethode om dat risicokapitaal zodanig toe te wijzen dat de hogere risicotolerantie van de klant wordt bevredigd, terwijl ze binnen de aanvaardbare limieten van een risico-beloningsafweging blijven.