Sectie 7702
Wat is sectie 7702?
Sectie 7702 van de Amerikaanse Internal Revenue Service (IRS) Tax Code definieert wat de federale overheid beschouwt als een legitiem levensverzekeringscontract en wordt gebruikt om te bepalen hoe de opbrengsten worden belast.
De opbrengsten van polissen die niet voldoen aan de definitie van de overheid, zijn belastbaar als gewoon inkomen. Opbrengsten uit echte levensverzekeringscontracten zijn fiscaal voordelig.
Sectie 7702 is van toepassing op levensverzekeringscontracten afgesloten na 1984.
Sectie 7702 begrijpen
Vóór de goedkeuring van sectie 7702 kende de federale belastingwet een vrij hands-off benadering als het ging om de belasting van levensverzekeringspolissen. Uitkeringen bij overlijden betaald aan begunstigden van levensverzekeringen waren vrijgesteld van inkomstenbelasting en alle winsten die tijdens het leven van de polishouder binnen de polis waren opgebouwd, werden niet als inkomen belast.
Belangrijkste leerpunten
- Sectie 7702 van de belastingwet maakt onderscheid tussen inkomen uit een echt verzekeringsproduct en inkomen uit een beleggingsvehikel.
- De opbrengst van een echt levensverzekeringscontract wordt fiscaal gunstig behandeld.
- De opbrengsten van een contract dat niet aan de IRS-definitie voldoet, worden belast als gewoon inkomen.
Afgezien van de formidabele lobbykracht van de verzekeringssector, was de redenering achter deze gunstige fiscale behandeling dat de regering niet wilde worden gezien als het belasten van behoeftige weduwen en kinderen. Het probleem was dat de royale belastingvoordelen die de ontvangers van de opbrengsten van verzekeringspolissen kregen, ertoe leidden dat sommige bedrijven probeerden andere beleggingsrekeningen door te geven als levensverzekeringsproducten.
De eigenaar van een levensverzekeringspolis die de Sectie 7702-tests niet doorstaat, verliest alle mogelijke belastingvoordelen.
Sectie 7702 is in het leven geroepen om onderscheid te maken tussen echte levensverzekeringspolissen en beleggingsvehikels die zich als dergelijke polissen voordoen en om ervoor te zorgen dat alleen de echte polissen een voordelige fiscale behandeling krijgen.
Op grond van artikel 7702 moeten levensverzekeringscontracten een van de volgende twee tests doorstaan: de contante waardeaccumulatie-test (CVAT) of de richtlijnpremie- en corridortest (GPT).
- De test voor de accumulatie van contante waarde bepaalt dat de contante afkoopwaarde van het contract “op geen enkel moment hoger mag zijn dan de netto eenmalige premie die op dat moment zou moeten worden betaald om toekomstige voordelen uit hoofde van het contract te financieren”. Dat betekent dat het bedrag dat een polishouder uit de polis zou kunnen krijgen als hij de polis zou opzeggen (vaak aangeduid als de ‘spaarcomponent’ van een levensverzekering met contante waarde ) niet hoger kan zijn dan het bedrag dat de polishouder zou hebben betaald om de polis te kopen met een eenmalig bedrag, exclusief eventuele kosten.
- De richtlijnpremie en corridor-test vereisen dat “de som van de premies betaald onder een dergelijk contract op geen enkel moment de richtlijnpremiebeperking op dat moment overschrijdt”. Dit betekent dat de verzekeringnemer niet meer in de polis kan hebben gestort dan nodig zou zijn om zijn verzekeringsuitkeringen te financieren.
Als het contract de test niet doorstaat
Wat gebeurt er als een levensverzekeringscontract niet slaagt voor een van deze tests? Sectie 7702 (g) bepaalt dat het inkomen op het contract voor dat jaar zal worden behandeld als gewoon inkomen en dienovereenkomstig zal worden belast. Met andere woorden, de eigenaar van het contract verliest de gunstige fiscale behandeling van een echte levensverzekering.
In de afgelopen jaren hebben sommige verzekeringsmaatschappijen en agenten een beroep gedaan op Sectie 7702 bij aanbiedingen van zogenaamde “7702-plannen “. Deze worden verkocht als veiliger alternatieven voor IRA’s en 401 (k) -plannen voor pensioensparen.
Dit is een marketinggimmick om levensverzekeringen met contante waarde te verkopen. In feite is het onwaarschijnlijk dat het een betere deal is dan een IRA of een 401 (k) als alle commissies en vergoedingen in aanmerking zijn genomen.