Waarom succesvolle bedrijven worden overgenomen

In de wereld van fusies en overnames zijn er doorgaans enkele honderden transacties per week. Terwijl veel van de miljarden dollars aan grensoverschrijdende transacties de meeste aandacht in de pers trekken, zijn bij de overgrote meerderheid van de deals micro- en middenmarktbedrijven betrokken. Deze transacties omvatten fusies, overnames, leveraged buyouts, management buyouts of herkapitalisaties, en er zijn bedrijven bij betrokken met een ondernemingswaarde tussen twee en honderden miljoenen dollars.

Er zijn verschillende redenen waarom eigenaren hun bedrijf verkopen of strategische en kapitaalverhogende alternatieven onderzoeken. Er zijn enorm veel mogelijkheden voor het structureren van deals om aan verschillende doelstellingen te voldoen. De eigenaar zal – vaak met de hulp van een ervaren  adviseur op het gebied van fusies en overnames (M&A) – een structuur zoeken die het beste beantwoordt aan een of meer van zijn of haar doelstellingen.

Lees verder terwijl we de motieven achter fusies en overnames onderzoeken vanuit het perspectief van de verkoper. Het begrijpen van dit proces kan een belangrijke stap zijn voor investeerders bij het onderzoeken van een bedrijf dat ze bezitten of overwegen om in te kopen. Wat er met een bedrijf gebeurt als het eenmaal is overgenomen, wordt vaak bepaald door de details die tijdens het M & A-proces worden verwerkt.

Waarom eigenaren verkopen

Eigenaren die ermee instemmen hun bedrijf te verkopen, kunnen het runnen van het bedrijf beu zijn en streven naar een volledige of gedeeltelijke exit. Als een eigenaar 100% van zijn of haar eigen vermogen wil liquideren, zullen overnemende investeerders meestal een lagere overnameprijs bieden. Dit is gedeeltelijk het gevolg van de grotere moeilijkheden die worden verwacht bij het runnen van het bedrijf na de transactie als de eigenaar niet beschikbaar is om te helpen bij het integratieproces.

Een herkapitalisatie, waarbij de vertrekkende eigenaar een minderheidsbelang in het bedrijf behoudt (doorgaans 10-40%), is een meer gebruikelijke structuur. In dit geval heeft de vertrekkende eigenaar een prikkel om de waarde van het bedrijf te helpen verhogen (normaal gesproken door middel van een parttime inspanning). De vertrekkende eigenaar zal nog steeds profiteren van een geleidelijk afnemende rol in de operatie en de vrijheid om te genieten van meer ontspannen bezigheden. Zodra de eigenaar volledig buiten beeld is, zal de gecombineerde entiteit een plan hebben om het bedrijf verder te laten groeien, zowel intern als door middel van acquisities. Bovendien zal de uittredende meerderheidsaandeelhouder de waarde van zijn of haar eigen vermogen zien toenemen als prestatiebenchmarks worden bereikt. Grote bedrijven ontvangen hogere waarderingsmultiples van de markt in vergelijking met kleinere bedrijven, deels vanwege een lager ondernemingsrisico.

Een uittredende eigenaar kan ook zijn of haar eigen vermogen in contanten willen omzetten. Dit komt doordat veel ondernemers een aanzienlijk nettovermogen hebben, maar veel van deze waarde zit vaak vast in het bedrijf en is dus illiquide. Het vrijmaken van dit eigen vermogen via een liquiditeitsgebeurtenis kan het risico van de verkoper verkleinen door zijn of haar portefeuille te diversifiëren en de verkoper in staat te stellen meer contanten vrij te maken.

Een ander veelvoorkomend exit-scenario betreft een oudere eigenaar die gezondheidsproblemen heeft of te oud wordt om het bedrijf effectief te runnen. In dergelijke situaties is het vaak nodig om snel een overnemende partij te vinden. Hoewel bedrijfsontwikkelingsfunctionarissen van strategische bedrijven het M & A-proces snel kunnen doorlopen, reageren grote bedrijven vaak niet snel genoeg omdat ze worden gehinderd door een aantal bureaucratische processen die vertragingen veroorzaken (bijvoorbeeld goedkeuringen van het management en de raad van bestuur).

De overnamekant

Op de overnamemarkt lijkt private equity beter geschikt om de eigenaar snel te betrekken, het bedrijf te beoordelen en de overname af te ronden. Een redelijk goed geleid middenbedrijf kan binnen drie tot zes maanden worden overgenomen als beide partijen echt in de deal investeren. Dit is met name het geval als de accountants van de vertrekkende aandeelhouder gemakkelijk jaarlijkse en maandelijkse financiële overzichten verstrekken en als de overnemende vermogensgroep al een boekhoudkundig en juridisch due diligence team gereed heeft om zijn intrek te nemen.

Familiegeschillen zijn ook een veel voorkomende drijfveer voor een overname. Een echtgenoot of naast familielid kan bedrijfsmiddelen misbruiken voor persoonlijk gewin, wat resulteert in slechte bedrijfsprestaties en een laag moreel. Inkomende investeerders kunnen disfunctionele individuen uit de weg ruimen en goede managementpraktijken in het bedrijf herstellen, en de verkoper gemoedsrust bieden.

Strategische redenen om te verkopen

Een verkoper kan proberen zijn of haar bedrijf te verkopen voor operationele of strategische doeleinden. De eigenaar kan bijvoorbeeld:

• Marktaandeel winnen: een grotere overnemende onderneming heeft complementaire distributie- en goodwill die  de doelentiteit kan gebruiken.
• Financiering van een uitbreiding: De overnemende entiteit heeft het geld om nieuwe apparatuur, advertenties of extra geografisch bereik te financieren, waardoor de operationele voetafdruk van het doelwit wordt vergroot.
• Kapitaal ophalen voor een overname : De overnemende entiteit heeft het kapitaal of de schuldencapaciteit om een ​​accumulatiespel uit te voeren. Met andere woorden, het kan een reeks kleinere concurrenten verwerven en helpen om een bedrijfstak te consolideren. Het doelwit opereert met minder concurrenten in een branche en heeft toegang tot de middelen van zijn vroegere concurrenten (managementtalent, productexpertise enz.).
• Beter beheer plaatsen: het moederbedrijf heeft superieur management om waarde te ontgrendelen in het doelbedrijf. Het overgenomen bedrijf kan vervolgens worden geprofessionaliseerd (betere IT-systemen, boekhoudkundige controles, onderhoud van apparatuur, enz.)
• Diversifieer een relatief gericht klantenbestand: kleine bedrijven hebben vaak een groot percentage van hun inkomsten afkomstig van een enkel of relatief klein aantal klanten. Klantconcentratie verhoogt het ondernemingsrisico aanzienlijk, omdat het bedrijf failliet kan gaan als het een of meer van zijn belangrijkste klanten verliest. Een gediversifieerd klantenbestand – vermoedelijk met een gediversifieerde inkomstenstroom – verlaagt de volatiliteit van de instroom van kasmiddelen, waardoor de waarde van het bedrijf toeneemt.
• Diversifieer het product- en serviceaanbod: de toevoeging van complementaire product- en serviceaanbiedingen aan het doelbedrijf stelt het in staat om meer klanten te werven en de omzet te verhogen.
• Opvolging van veilig leiderschap: een bedrijfseigenaar heeft misschien geen tijd en moeite geïnvesteerd in het identificeren en verzorgen van een opvolger, waardoor de verkoop van het bedrijf noodzakelijk is om ervoor te zorgen dat het effectief blijft werken.