Instelprijs

Wat is een opstartprijs?

Een instelprijs is het vooraf bepaalde instappunt van een belegger die, eenmaal geschonden, een positie in dat specifieke effect initieert, of het nu gaat om een aandeel, obligatie, valuta of een ander type financieel instrument.

Een instelprijs begrijpen

De instelprijs kan worden bepaald op basis van technische of fundamentele factoren, evenals persoonlijke mening van de handelaar, en kan worden geplaatst tegen elke prijs die de handelaar kiest. Meestal is de setup prijs wordt geplaatst boven een belangrijke weerstand of onder een belangrijke steun, maar dit is niet in steen gebeiteld. Dit wordt gedaan om te bevestigen dat de prijs inderdaad aanzienlijk is gebroken, waardoor de kans groter wordt dat de heersende markttrend zich voortzet.

Zodra de instelprijs is geactiveerd, heeft de handelaar een open positie in dat activum. Dit kan inhouden dat een effect short wordt gegaan als ze denken dat de prijs zal dalen, of long gaan als ze een opwaartse beweging verwachten.

Als uw analyse bijvoorbeeld voorschrijft dat u moet zoeken naar de prijs van een aandeel boven $ 25 voordat u koopt, dan is het misschien beter om de instelprijs op $ 25,25 te zetten in plaats van te kopen zodra $ 25 is bereikt. Hoewel de prijs belangrijk is, moet men ook rekening houden met het volume, de volatiliteit en vele andere factoren die de prijsbewegingen beïnvloeden.

Prijs- en limietorders instellen

Het gebruik van een limietorder om  actie te ondernemen tegen een instelprijs is een gemakkelijke manier om het beoogde doel van een belegger te bereiken. Limietorders worden gebruikt wanneer een belegger de betaalde (of ontvangen) prijs voor een effect wil beperken of “beperken”. Dit wordt gedaan door de maximale prijs te specificeren waartegen een aandeel zal worden gekocht (of de minimumprijs waartegen het zal worden gekocht of verkocht). Zodra de prijs de “limiet” bereikt, wordt de order normaal gesproken tegen die prijs (of beter) gevuld als er voldoende handelsvolume op dat niveau is. Bij dun verhandelde uitgiften kunt u een “gedeeltelijke vervulling” ontvangen, wat betekent dat slechts een deel van uw order is gevuld tegen de limietprijs. Het grootste risico bij het beperken van orders is dat ze gedeeltelijk of helemaal niet gevuld zijn.

Als voorbeeld van hoe vaste prijzen en limietorders samenwerken, kunt u overwegen dat Tech Company A voor $ 31 handelt en dat u aandelen wilt kopen tegen een vaste prijs van $ 29. Een belegger kan spijt krijgen van deze beslissing als Tech Company A naar $ 29,25 handelt, maar vervolgens naar boven zoomt, waardoor de order niet wordt uitgevoerd. Of het zou tot $ 29 kunnen worden verhandeld, maar alleen voor een klein aantal aandelen; als uw limietorder achterloopt op andere limietorders tegen dezelfde prijs, moeten die orders eerder worden uitgevoerd dan die van u, en tegen die tijd kan de prijs weer omhoog zijn gegaan.

Als u limietorders gebruikt, kan het slim zijn om te wachten tot de prijs de limiet die u wilt betalen nadert voordat u de order plaatst. Een truc die het overwegen waard is, is het gebruik van “odd ball” -limieten. De meeste beleggers plaatsen limieten die eindigen op de cijfers nul of vijf – bijvoorbeeld kopen voor $ 25,10 of verkopen voor $ 30,50. Bijgevolg neigen limietorders te clusteren rond bepaalde prijspunten, waardoor het vullen moeilijker wordt omdat limietorders tegen dezelfde prijs worden gevuld op basis van tijdprioriteit.