Wolkenkrabbereffect
Wat is het wolkenkrabbereffect?
Het wolkenkrabbereffect is een economische indicator die de bouw van ’s werelds hoogste wolkenkrabbers verbindt met het op handen zijnde begin van een economische recessie. De theorie dat er een positieve correlatie bestaat tussen de ontwikkeling van megahoge gebouwen en financiële neergang, werd in 1999 ontwikkeld door de Britse econoom Andrew Lawrence. Het wolkenkrabbereffect staat ook bekend als de Skyscraper Index.
Belangrijkste leerpunten
- Het wolkenkrabbereffect is een economische indicator die de bouw van ’s werelds hoogste wolkenkrabbers verbindt met het begin van een economische recessie.
- Wanneer een project als ’s werelds hoogste gebouw de nodige financiering ontvangt, kan de economie van het land worden beschouwd als een die zo sterk is gegroeid dat de kans op een faillissement in de nabije toekomst groot is.
- De theorie is in 1999 ontwikkeld door de Britse econoom Andrew Lawrence.
Hoe het wolkenkrabbereffect werkt
Het idee dat elk land dat een recordbrekende wolkenkrabber bouwt, zal worden gestraft met een economische crisis, lijkt in eerste instantie misschien een beetje vergezocht. Graaf echter een beetje dieper en het wordt duidelijk dat de theorie van Lawrence enige geldigheid heeft.
De correlatie tussen de ontwikkeling van een wolkenkrabber die hoger is dan een recente recordhouder in termen van hoogte en de daaropvolgende gebeurtenis van een economische crisis kan op een aantal manieren worden verklaard. Een economische crisis treedt meestal op na een periode van economische hoogconjunctuur, die wordt gekenmerkt door een hoger bruto binnenlands product (bbp), een laag werkloosheidspercentage en stijgende activaprijzen.
Wanneer een project zoals ’s werelds hoogste gebouw de nodige financiering ontvangt om met de bouw te beginnen, kan de economie van het land worden beschouwd als een die zo sterk is gegroeid dat de kans op een faillissement in de nabije toekomst groot is. Daarom geeft de bouw van een gigantische wolkenkrabber aan dat de expansieve economie zijn hoogtepunt heeft bereikt en zichzelf moet corrigeren door in de nabije toekomst door een recessiefase te gaan.
Een snelle expansie in een economie wordt meestal gevoed door een specifieke voortdurende gebeurtenis, zoals:
- Nieuwe technologie : bijvoorbeeld de automatische assemblagelijn in de jaren twintig en internet in de jaren negentig.
- De oprichting van een nieuwe entiteit : inclusief de oprichting van trustmaatschappijen in het begin van de 20e eeuw.
- Een sterke toename van de instroom van kapitaal : zoals de hot money economie van Thailand in het midden van de jaren negentig.
- Stijgende activaprijzen: bijvoorbeeld de inflatoire prijs van tulpen in de 17e eeuw.
- Overheidsmaatregelen : inclusief de GI Bill of Rights uit 1944 en de Employment Act van 1946.
- Innovaties in een sector : zoals de kredietderivaten die begin jaren 2000 werden gecreëerd.
Economische experts noemen het wolkenkrabbereffect soms de ‘wolkenkrabbervloek’ of de ‘vloek van de toren van Babel’, een verwijzing naar de mythe uit het boek Genesis waarin de mensen naar het buitenland werden verspreid en verschillende talen kregen voor het bouwen van een stad of toren. dat reikte tot aan de hemel.
Voorbeelden van het wolkenkrabbereffect
De Britse econoom Lawrence deed 13 jaar lang onderzoek naar het wolkenkrabbereffect. De volgende historische scenario’s worden gebruikt om zijn theorie te ondersteunen:
- Het 91 meter hoge Park Row-gebouw werd beschouwd als een van de eerste wolkenkrabbers en het hoogste commerciële gebouw ter wereld. Kort na de opening in 1899 werd het stadhuis van Philadelphia in 1901 gebouwd en overtrof het de hoogte van het Park Row Building op 548 ft. Beide constructies werden gevolgd door de beurscrash van de New York Stock Exchange (NYSE) in 1901, ook wel de Panic of 1901.
- Plannen voor de Metropolitan Life Insurance Company Tower, of gewoon de Met Life Tower, werden aangekondigd in 1905 en onthuld in 1909. De toren was een aanvulling op een bestaand gebouw uit 1893. Het gebouw werd beschouwd als het hoogste gebouw ter wereld op 700 ft. Na de bouwfase vond de Banker’s Panic van 1907 plaats en was er een financiële crisis geboren.
- De Grote Depressie die begon in de vroege jaren 1930 volgde onmiddellijk op de voltooiing van het Empire State Building in 1931. Het gebouw, dat op een hoogte van 1250 voet stond, was destijds het hoogste gebouw ter wereld.
- In 1972 opende het oorspronkelijke One World Trade Center zijn deuren als het hoogste gebouw ter wereld met een hoogte van 1,368 ft. Slechts een jaar later versloeg de Chicago’s Sears Tower dit aantal toen het werd onthuld op een hoogte van 1.450 ft. Beide spectaculaire creaties vonden plaats net voordat de Amerikaanse economie werd geplaagd door een lange periode van stagnatie, als gevolg van hoge olieprijzen in 1973 en een daaropvolgende beurscrash van 1973 tot 1974.
- De Petronas-torens die in 1998 in Kuala Lumpur, Maleisië werden gebouwd, waren destijds de hoogste gebouwen ter wereld en vielen samen met de financiële crisis in Azië die in 1998 een hoogtepunt bereikte.
Het wolkenkrabbereffect opnemen
De Barclays Capital Skyscraper Index is een economisch instrument dat wordt gebruikt om dreigende financiële neergangen te voorspellen door de constructie van het op een na hoogste gebouw ter wereld te observeren. De Skyscraper Index werd voor het eerst gepubliceerd in 1999 en stelt dat er niet alleen een verband is tussen beide gebeurtenissen, maar dat de snelheid waarmee de hoogte van een gebouw toeneemt, een nauwkeurige meting kan zijn van de omvang van de crisis die volgt.
Kritiek op het wolkenkrabbereffect
In 2015 hebben Jason Barr, Bruce Mizrach en Kusum Mundra diepgaand onderzoek en analyse uitgevoerd naar de relatie tussen wolkenkrabberhoogtes en de conjunctuurcyclus. De economen theoretiseerden dat als het bouwen van de hoogste structuren een indicatie is dat de conjunctuurcyclus zijn hoogtepunt heeft bereikt, het plan om deze structuren te bouwen ook kan worden gebruikt om de bbp-groei te voorspellen.
De onderzoekers vergeleken de BBP-groei per hoofd in vier landen – Amerika, Canada, China en Hong Kong – met de hoogte van de hoogste gebouwen in deze landen en stellen dat beide factoren elkaar volgen. Dit betekent dat ontwikkelaars van gebouwen in een periode van economische hoogconjunctuur de neiging hebben om de bouwhoogte te verhogen in een poging te profiteren van stijgende inkomens die volgen op een stijging van de vraag naar meer kantoorruimte.
Het onderzoek concludeert dat, hoewel hoogte niet kan worden gebruikt om een verandering in het BBP te voorspellen, het BBP kan worden gebruikt om veranderingen in hoogte te voorspellen. Met andere woorden, hoe hoog een gebouw wordt gebouwd, hangt af van hoe snel de economie groeit, maar duidt niet op een op handen zijnde recessie.