Wat zijn manieren waarop economische groei kan worden bereikt?

Economische groei wordt gemeten door een toename van het bruto binnenlands product  (bbp), dat wordt gedefinieerd als de gecombineerde waarde van alle goederen en diensten die in een land in een jaar worden geproduceerd. Veel krachten dragen bij aan economische groei. Er is echter geen enkele factor die consequent de perfecte of ideale hoeveelheid groei stimuleert die nodig is voor een economie. Recessies zijn helaas een feit en kunnen worden veroorzaakt door exogene factoren zoals geopolitieke en geofinanciële gebeurtenissen.

Politici, wereldleiders en economen hebben veel gedebatteerd over het ideale groeipercentage en hoe dit te bereiken. Het is belangrijk om te bestuderen hoe een economie groeit, wat betekent wat of wie de deelnemers zijn die een economie vooruit helpen.

In de Verenigde Staten wordt de economische groei vaak aangedreven door consumentenbestedingen en bedrijfsinvesteringen. Als consumenten bijvoorbeeld huizen kopen, zullen huizenbouwers, aannemers en bouwvakkers economische groei ervaren. Bedrijven stimuleren ook de economie wanneer ze werknemers aannemen, de lonen verhogen en investeren in de groei van hun bedrijf. Een bedrijf dat een nieuwe fabriek koopt of investeert in nieuwe technologieën, creëert banen en uitgaven, wat leidt tot groei van de economie.

Andere factoren helpen de bestedingen en welvaart van consumenten en bedrijven te bevorderen. Banken lenen bijvoorbeeld geld aan bedrijven en consumenten. Omdat bedrijven toegang hebben tot krediet, kunnen ze een nieuwe productiefaciliteit financieren, een nieuwe vloot vrachtwagens kopen of een nieuwe productlijn of dienst starten. De bestedingen en bedrijfsinvesteringen hebben op hun beurt positieve effecten op de betrokken bedrijven. De groei strekt zich echter ook uit tot degenen die zaken doen met de bedrijven, waaronder in bovenstaand voorbeeld de bankmedewerkers en de vrachtwagenfabrikant.

In dit artikel staan ​​enkele van de maatregelen die vaak worden toegepast om de economische groei te vergroten en te bevorderen.

Belastingverlagingen en belastingteruggaven

Belastingverlagingen en belastingverlagingen zijn bedoeld om meer geld in de zakken van de consument te stoppen. Idealiter geven deze consumenten een deel van dat geld uit bij verschillende bedrijven, waardoor de inkomsten, cashflows en winsten van het bedrijf toenemen. Met meer contanten hebben bedrijven de middelen om kapitaal aan te schaffen, technologie te verbeteren, te groeien en uit te breiden. Al deze acties verhogen de productiviteit, waardoor de economie groeit. Belastingverlagingen en -kortingen, zo stellen voorstanders, stellen consumenten in staat de economie zelf te stimuleren door er meer geld aan toe te voegen.

In 2017 stelde de regering-Trump voor en keurde het Congres deTax Cuts and Jobs Act goed.  De wetgeving verlaagde de vennootschapsbelasting tot 20% – het hoogste vennootschapsbelastingtarief was 35% vóór de wet. Ook werden verschillende belastingschijven voor personenbelasting verlaagd. Het wetsvoorstel kost $ 1,5 biljoen en is bedoeld om de economische groei de komende tien jaar te vergroten.2

Zoals bij elke stimulans die wordt gebruikt om economische groei te stimuleren, is het vaak moeilijk vast te stellen hoeveel groei door de stimulans is gecreëerd en hoeveel werd gegenereerd door andere factoren en marktkrachten.

De economie stimuleren met deregulering

Deregulering is het versoepelen van regels en voorschriften die aan een bedrijfstak of bedrijf worden opgelegd. Het werd een middelpunt van de economie in de Verenigde Staten onder de regering-Reagan in de jaren tachtig, toen de federale regering verschillende industrieën gedereguleerde, met name financiële instellingen. Veel economen waarderen de deregulering van Reagan met de robuuste economische groei die de VS gedurende het grootste deel van de jaren tachtig en negentig kenmerkte. Voorstanders van deregulering voeren aan dat strikte regelgeving bedrijven beperkt en verhindert dat ze groeien en optimaal functioneren. Dit vertraagt ​​op zijn beurt de productie en het aanwerven, wat de groei van het bbp remt. Economen die voorstander zijn van regelgeving, geven echter de schuld aan deregulering en het gebrek aan overheidstoezicht voor de talrijke economische zeepbellen die in de jaren negentig en het begin van de jaren 2000 uitbreidden en vervolgens barsten.

Veel economen voeren aan dat er een gebrek aan regelgevend toezicht was in de aanloop naar de financiële crisis van 2008. Subprime-hypotheken, die risicovolle hypotheken zijn voor leners met een minder dan perfect krediet, begonnen in 2007 in gebreke te blijven. De hypotheeksector stortte in, leidend tot een recessie en daaropvolgende reddingsoperaties van verschillende banken door de Amerikaanse overheid. In de daaropvolgende jaren werden nieuwe regelgeving geïmplementeerd die banken verhoogde kapitaalvereisten oplegde, wat betekent dat ze meer liquide middelen nodig hebben om mogelijke verliezen door slechte leningen te dekken.

Infrastructuur gebruiken om economische groei te stimuleren

Uitgaven voor infrastructuur vinden plaats wanneer een lokale, provinciale of federale overheid geld uitgeeft om de fysieke structuren en faciliteiten te bouwen of te repareren die nodig zijn om de handel en de samenleving als geheel te laten gedijen. Infrastructuur omvat wegen, bruggen, havens en rioleringen. Economen die de voorkeur geven aan infrastructuuruitgaven als economische katalysator, beweren dat het hebben van een eersteklas infrastructuur de productiviteit verhoogt doordat bedrijven zo efficiënt mogelijk kunnen werken. Als er bijvoorbeeld veel wegen en bruggen zijn en in goede staat verkeren, zitten vrachtwagens minder lang in het verkeer en hoeven ze geen omslachtige routes te nemen om over waterwegen te lopen.

Bovendien creëren infrastructuuruitgaven banen, aangezien werknemers moeten worden ingehuurd om de projecten met groen licht te voltooien. Het is ook in staat om nieuwe economische groei voort te brengen. De aanleg van een nieuwe snelweg kan bijvoorbeeld leiden tot andere investeringen, zoals benzinestations en winkels die openstaan ​​voor automobilisten.

Tijdens de Grote Recessie heeft de regering-Obama, samen met het Congres, de American Recovery and Reinvestment Act van 2009 voorgesteld en aangenomen.  Het stimuleringspakket was bedoeld om de economische groei in de economie te stimuleren, aangezien de zakelijke en particuliere investeringen aan het afnemen waren. De stimulans van Obama, zoals het gewoonlijk wordt genoemd, omvatte federale overheidsuitgaven van meer dan $ 80 miljard voor snelwegen, bruggen en wegen. De stimulans was bedoeld om banen in de bouw te helpen creëren die hard werden getroffen als gevolg van de hypotheekcrisis op de woning- en commerciële bouw.