Kleine handelaar
Wat is een kleine handelaar?
Een kleine handelaar verwijst naar een marktdeelnemer wiens aan- en verkoopactiviteit klein genoeg is om vrijgesteld te zijn van bepaalde wettelijke vereisten. Het wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar detailhandelaren of kleine financiële bedrijven, waarvan het handelsvolume relatief laag is.
Grote handelaren daarentegen zijn verplicht zich te registreren bij toezichthouders en regelmatig rapporten in te dienen waarin zij hun activiteiten openbaar maken. Grote handelaren moeten zich bijvoorbeeld registreren bij de Securities and Exchange Commission (SEC) door formulier 13H in te dienen.
Belangrijkste leerpunten
- Een kleine handelaar is een koper of verkoper van effecten waarvan de transactiegrootte relatief klein is.
- Vrijwel alle detailhandelaren zouden onder deze categorie vallen.
- Kleine handelaren zijn vrijgesteld van bepaalde registratie- en rapportagevereisten.
Inzicht in kleine handelaren
Verschillende beurzen hebben aparte standaarden met betrekking tot hoe groot een bepaalde marktdeelnemer kan zijn voordat ze speciale informatie over hun transacties moeten doen. In het geval van de SEC is een handelaar klein als zijn dagelijkse handelsvolume minder is dan twee miljoen aandelen of $ 20 miljoen gedurende een kalenderdag, of 20 miljoen aandelen of $ 200 miljoen gedurende een kalendermaand. In de praktijk zijn dus praktisch alle marktdeelnemers kleine handelaars, afgezien van zeer vermogende particulieren en zeer grote bedrijven.
Over het algemeen bepalen toezichthouders het aantal kleine handelaren dat op de markt actief is door het totale volume voor de hele markt te nemen en het door grote handelaren gerapporteerde volume af te trekken. De rest is natuurlijk toe te schrijven aan kleine handelaars, hoewel deze methodologie niet vereist dat de individuele kleine handelaars worden geïdentificeerd.
De reden dat kleine handelaren niet het niveau van regelgevend toezicht krijgen dat van grote handelaren wordt verlangd, is dat ze worden verondersteld een kleiner vermogen te hebben om de markt te beïnvloeden of te manipuleren. Het is bijvoorbeeld onwaarschijnlijk dat de handelsbeslissingen van kleine handelaren een significante invloed zullen hebben op de totale prijs van een bepaald effect, en het is zeer onwaarschijnlijk dat kleine handelaren erin zullen slagen om opzettelijk een markt te veroveren. In de praktijk zouden regelgevende instanties ook moeite hebben om de activiteiten van kleine handelaars te controleren, omdat de administratieve last hiervan onbetaalbaar zou zijn.
Voorbeeld uit de echte wereld van een kleine handelaar
Een voorbeeld van waar kleine handelaren door toezichthouders worden geïdentificeerd, is te vinden in het rapport Commitments of Traders (COT) van de Commodity Futures Trading Commission (CFTC). Het COT-rapport wordt elke vrijdag gepubliceerd en geeft een overzicht van de omvang en richting van alle posities die in een bepaald product worden ingenomen, waarbij deze gegevens worden onderverdeeld in transacties van commerciële handelaren, niet-commerciële handelaren en niet-rapporteerbare handelaren.
Deze laatste categorie, niet-rapporteerbare handelaren, omvat kleine handelaren waarvan de positie te laag is om actieve rapportage of monitoring te vereisen volgens de richtlijnen van de CFTC. Andere regelgevende instanties en financiële tussenpersonen, zoals verrekenkantoren en beursvennootschappen, volgen doorgaans vergelijkbare procedures bij het bewaken en openbaar maken van de transacties van hun klanten.