Stabiliserend bod

Wat is een stabiliserend bod?

Een stabiliserende bod is een aankoop van aandelen door verzekeraars te stabiliseren of ondersteuning van de secundaire markt prijs van een zekerheid onmiddellijk na een initial public offering (IPO). Na een IPO kan de prijs van de nieuw uitgegeven aandelen haperen of wankelen tijdens de handel.

Hoe een stabiliserend bod werkt

Nadat een bedrijf de beslissing heeft genomen om naar de beurs te gaan en een beursintroductie uit te voeren, zal het een aantal verzekeraars onderzoeken op expertise in het waarderen van het eigen vermogen van het bedrijf, helpen bij marketing en distributie, het uitvoeren van sell-side onderzoeksondersteuning en het coördineren van handelsfuncties. Zodra de IPO-prijs is vastgesteld door de underwriter en de aandelen van de uitgevende instelling hun debuut maken in het publiek, is het in het beste belang van de uitgevende instelling dat de aandelen goed worden ontvangen. Dit vertaalt zich in een hogere aandelenkoers bij introductie op de markt. Het stabilisatiebod helpt ervoor te zorgen dat de handelsprijs niet onder de IPO-prijs komt, wat cruciaal is voor een bedrijf dat geen negatieve perceptie wil riskeren nadat het naar de beurs is gegaan.

Om zich op dit risico voor te bereiden, kan een bedrijf de underwriters een greenshoe-optie toekennen – ook bekend als een overtoewijzingsoptie – waarmee de underwriters tot 15% meer aandelen kunnen overspellen of short verkopen dan aanvankelijk door het bedrijf werden aangeboden. Als de prijs kort na de uitgifte van de aandelen wankelt en de vraag zwak is, zullen de verzekeraars ingrijpen en een stabiliserend bod uitbrengen. Dit houdt in dat de kortgesloten aandelen worden teruggekocht. Het creëren van deze extra bron van vraag naar de nieuw uitgegeven aandelen helpt om de aandelenkoers te stabiliseren, boven of in ieder geval rond de uitgifteprijs te houden.

Voorbeeld van een stabiliserend bod

Halverwege 2017 ging Blue Apron Holdings Inc. naar de beurs tegen een prijs van $ 10 per aandeel. De verzekeraars hadden aanvankelijk een bereik van $ 15 tot $ 17 per aandeel aangegeven in de weken voorafgaand aan de beursgang. Dit was een duidelijke aanwijzing dat de vraag niet zo sterk zou zijn als het bedrijf had gehoopt. Blue Apron verkocht 30 miljoen aandelen aan de underwriters, maar met de 15% overtoewijzing verkochten de underwriters 34,5 miljoen aandelen aan investeerders. Hierdoor bleven de underwriters 4,5 miljoen aandelen tekort.

Hoewel verzekeraars meestal niet publiekelijk aankondigen wanneer ze gedwongen worden om een ​​stabiliserend bod uit te brengen, zijn er sterke aanwijzingen dat ze dat wel deden in het geval van Blue Apron. Uiteindelijk bedroeg de IPO-prijs van het bedrijf $ 10. Op de eerste handelsdag zweefde het aandeel rond de $ 10. Zonder het stabiliserende bod zou het aandeel die dag heel goed onder de IPO-prijs kunnen zijn gesloten, wat heeft geresulteerd in slechte optica voor zowel het bedrijf als de underwriters. Stabiliserende biedingen hebben echter een eindige levensduur. De volgende dag sloot het aandeel op $ 9,34 en vijf handelsdagen later sloot het op $ 7,73.