Staggers Act
Wat is de Staggers Act?
De Staggers Rail Act van 1980 is een federale wet diede spoorwegindustrie in de Verenigde Statenaanzienlijk heeft gedereguleerd. De wet moedigde aan om meer op concurrentie te vertrouwen om tarieven vast te stellen en stond spoorwegen toe hun eigen tarieven vast te stellen op basis van de marktwerking. De wet werd aangenomen ter vervanging van de sterk gereguleerde structuur van het Amerikaanse spoorvervoersysteem dat bestond sinds de goedkeuring van de Interstate Commerce Act van 1887, die bijna alle tarieven regelde die spoorwegen aan verladers konden vragen.
De wet is vernoemd naar congreslid Harley O. Staggers, die de voorzitter was van de House Interstate and Foreign Commerce Committee.2
Belangrijkste leerpunten
- De Staggers Rail Act van 1980 gedereguleerde de spoorwegtarieven in de VS.
- De wet moedigde de vaststelling van tarieven aan op basis van marktconcurrentie. Tot dan toe werden de tarieven vastgesteld door de Interstate Commerce Commission.
- Studies suggereren dat deregulering heeft geleid tot lagere transportkosten per spoor.
Inzicht in de Staggers Act
De Staggers Act verving een regelgevende infrastructuur voor spoorwegen die bestond sinds de goedkeuring van de Interstate Commerce Act in 1887. Deze wet plaatste spoorwegen onder de Interstate Commerce Commission (ICC), die een systeem instelde voor het vaststellen van verzendtarieven die niet konden concurreren met technologische vooruitgang in het Amerika van na de Tweede Wereldoorlog.
De opkomst van de persoonlijke auto, busreis- en vrachtwagenbedrijven – beginnend in de jaren dertig en zich uitstrekkend tot het naoorlogse tijdperk – leidde ertoe dat de meeste spoorwegen de passagiersdienst stopzetten en velen volledig failliet gingen.
De wet op de revitalisering van de spoorwegen en de hervorming van de regelgeving
De Staggers Act volgde op de Railroad Revitalization and Regulatory Reform (4R) Act van 1976, die tot doel had de wettelijke beperkingen voor spoorwegen te versoepelen om hen meer onafhankelijkheid te geven bij het vaststellen van tarieven voor contracten en diensten, en meer vrijheid om verschillende spoorwegen te betreden of te verlaten. markten. Toen spoorwegen afstand deden van collectieve tariefvorming, hadden ze wetgeving nodig die spoorwegvervoerders meer flexibiliteit zou bieden om met verladers te onderhandelen.
Wijzigingen in het railsysteem onder de Wet Staggers
De Staggers Act voorzag in de volgende primaire wijzigingen in de spoorwegindustrie in de VS:
- Het stelde spoorvervoerders in staat om een bepaald tarief in rekening te brengen dat ze voor diensten kozen, tenzij het ICC had vastgesteld dat er geen concurrentie voor dergelijke diensten bestond
- Het verwijderde tariefaanpassingen voor de hele sector
- Het dicteerde dat toegang moet worden verleend door de ene spoorweg tot de rails van een andere in het geval dat een enkele spoorweg een bottleneckcontrole van het treinverkeer had.
- Het stond spoorvervoerders toe om contracten af te sluiten zonder ICC-toetsing, tenzij het ICC had vastgesteld dat dit contract het vermogen van de vervoerder om gemeenschappelijke diensten te verlenen zou verstoren.
- Het bevestigde de ontmanteling van de collectieve tariefinfrastructuur bij spoorwegen
Na de wet bleek uit de onderzoeken dat de bedrijfstak zowel de kosten als de prijzen voor diensten had verlaagd, wat de toekomstperspectieven van zowel de spoorwegsector als haar klanten ten goede kwam.