Subaccounts: zo goed als hun kloonfondsen?

De steeds toenemende complexiteit van onze effectenwetten heeft geleid tot veel verwarring onder beleggers over de verschillen tussen onderlinge fondsen en subrekeningen met variabele annuïteiten. Zijn ze hetzelfde of niet? En als het echt onderlinge fondsen zijn, waarom kunnen we ze dan niet zo noemen? Dit artikel onderzoekt de overeenkomsten en verschillen tussen de twee voertuigen en waarom er een scheiding tussen beide bestaat.

Overzicht beleggingsfondsen

Ongeacht of ze open of gesloten zijn of op een beurs worden verhandeld, onderlinge fondsen zijn van nature op zichzelf staande entiteiten. Ze worden niet aangeboden in combinatie met andere effecten of investeringen, en elk heeft zijn eigen tickersymbool. Hoewel sommige worden beheerd met het oog op belastingefficiëntie, zijn het geen intrinsiek uitgestelde voertuigen.

Geschiedenis van subaccounts

Om de verschillen tussen fondsen en subrekeningen zo goed mogelijk te begrijpen, kan het helpen om in het begin te begrijpen hoe subrekeningen zijn gemaakt. In het verleden boden levensverzekeringsmaatschappijen traditioneel alleen vaste lijfrentes en volledige of universele levensverzekeringen aan die de hoofdsom plus rente van de houder garandeerden.

In de jaren tachtig besloten ze een nieuw soort polissen en contracten aan te bieden, waardoor hun klanten konden deelnemen aan de aandelen- en vastrentende markten. Tot die tijd bezat een houder van een vaste lijfrente slechts één contract dat een gegarandeerde rente betaalde. Maar polishouders met een variabele lijfrente zouden nu verschillende manieren hebben om de opbrengsten van hun contracten te investeren. Daarom werden onderlinge fondsen geïntroduceerd in de vorm van subrekeningen waarmee klanten konden kiezen tussen verschillende soorten beleggingsalternatieven.

Dus wat is het?

De selectie van subrekeningen die in een bepaald contract beschikbaar zijn, wordt bepaald in overleg tussen verzekeraars en fondsmaatschappijen. Verzekeringsmaatschappijen zullen verschillende families van onderlinge fondsen benaderen en aanbieden om een ​​of meer van hun fondsen in hun variabele producten te plaatsen. De meeste verzekeraars zullen fondsen aanbieden van minstens een half dozijn verschillende bedrijven, meestal inclusief minstens één van de vlaggenschipfondsen van elke familie. De fondsmaatschappij heeft er natuurlijk baat bij dat de fondsen op de subrekening worden gedistribueerd – en op de markt gebracht – door de verzekeringsmaatschappij.

Subaccounts Vs. Beleggingsfondsen

Kenmerkend is dat variabele subrekeningen voor alle praktische doeleinden vermomde onderlinge fondsen zijn. In feite zijn sommige subrekeningen virtuele (zo niet exacte) klonen van hun tegenhangers in het fonds. Ze zien eruit en gedragen zich als onderlinge fondsen, maar er zijn een paar verschillen die hen onderscheiden van hun onafhankelijke neven.

1. Belastinguitgestelde rekeningen:  Variabele subrekeningen zullen enigszins verschillen in termen van dagelijkse prijs en prestaties, kosten en vergoedingen enuitkeringen van vermogenswinst. Dit laatste punt wordt duidelijk op jaarbasis, wanneer alle belastbare onderlinge fondsen hun gerealiseerde vermogenswinsten op pro rata basismoeten aangeven en verdelen onder de aandeelhouders. Variabele subrekeningen zullen dit niet doen, omdat ze fiscaal worden uitgesteld binnen een lijfrenteverzekering of shell-product. Omdat dit niet nodig is, kunnen beheerders van variabele subaccounts deze portefeuilles beheren zonder rekening te houden met belastingefficiëntie, wat op zijn beurt van invloed is op het totale rendement dat door beleggers wordt behaald. Naast de standaarduitgaven voor portefeuillebeheer die bij elk professioneel beheerd investeringsvehikel horen, bieden de variabele subrekeningen natuurlijk ook het standaardgamma aan vergoedingen en voordelen die bij elke variabele lijfrente of levensverzekeringscontract horen, zoals uitkeringen bij leven en overlijden., overlijdens- en onkostenvergoedingen, onderhoudsvergoedingen en andere kosten die worden afgetrokken van de opbrengsten die door de subrekeningen worden gegenereerd.
2. Beleidswijzigingen:  deze verschillen kwamen uiteindelijk onder de aandacht van de Securities and Exchange Commission. Vanwege de strikte wetten met betrekking tot de kenmerken van effecten en hoe ze worden geclassificeerd, hebben de toezichthouders uiteindelijk besloten dat de bovengenoemde verschillen de classificatie van subrekeningen als volledig afzonderlijke effecten noodzakelijk maakten.  Daarom moeten ze verschillende namen en CUSIP nummers krijgen. Hun historische prestaties moeten ook afzonderlijk worden vermeld, los van de trackrecords van de oorspronkelijke onderliggende fondsen. Dit kan beleggers natuurlijk gemakkelijk in verwarring brengen wanneer ze proberen de historische prestaties van een bepaalde subrekening te evalueren. Als een bepaald beleggingsfonds bijvoorbeeld de afgelopen 30 jaar solide heeft gepresteerd, herkent een belegger die dat fonds zoekt binnen een variabel contract mogelijk de bijbehorende naam en het symbool van de subrekening niet. Bovendien, als de historische prestatie van de zustersubrekening slechts een paar jaar teruggaat (wat het geval is met de meeste subrekeningen aangezien deze regel nog niet zo lang van kracht is), dan zal een niet-geïnformeerde belegger zelfs nooit vermoeden dat de subrekening is in feite een vergelijkbare versie van het fonds dat hij of zij zoekt. In dit geval zou een belegger die de correlatie begrijpt, waarschijnlijk meer aandacht moeten besteden aan de historische prestaties van het onderliggende fonds dan aan de prestaties van de subrekening, aangezien beide effecten uiteindelijk worden beheerd door dezelfde groep beheerders volgens dezelfde filosofie, ondanks de verschillen in vergoedingen en fiscaal beheer.

Een werkvoorbeeld

Allianz Life Insurance Co. heeft het Davis New York Venture Fund (NYVTX; CUSIP: 239080-104) ondergebracht in zijn variabele contracten en polissen. Daarom creëerde het een overeenkomstige subrekening die bekend staat als het AZL Davis New York Venture Fund.  Het wordt beheerd door Allianz Investment Management LLC, een geregistreerde beleggingsadviseur en filiaal van Allianz Life Insurance Co. van Noord-Amerika, en sub-geadviseerd door Davis Advisors sinds maart 2004. De CUSIP voor deze sub-account 018821306.  Sinds de oprichting heeft de subrekening iets slechter gepresteerd dan het oorspronkelijke fonds ( A-aandelen ), maar kan nog steeds worden beschouwd als een replica van het oorspronkelijke fonds.

Het komt neer op

De verschillen tussen onderlinge fondsen en variabele subrekeningen kunnen verwarrend zijn, vooral als de subrekening een exacte kloon is van zijn zusterfonds. Let goed op de ticker-symbolen om er zeker van te zijn dat u de juiste quote krijgt. Als u een variabel contract heeft, zal de verzekeringsmaatschappij u altijd volledige investeringsinformatie kunnen verstrekken over alle subrekeningen binnen zijn contracten.