Neerhalen

Wat is de verwijdering?

De verwijdering is jargon voor de initiële prijs van een aandeel, obligatie of ander effect dat op de open markt wordt aangeboden. De verwijdering zal een factor zijn bij het bepalen van de spread of commissie die verzekeraars zullen ontvangen zodra het publiek effecten van hen heeft gekocht. Een volledige verwijdering zal worden ontvangen door leden van een investeringsbankensyndicaat die openbare aanbiedingen van aandelen, obligaties of andere effecten hebben onderschreven. Dealers buiten het syndicaat ontvangen een deel van de takedown, terwijl het resterende saldo bij het syndicaat blijft.

Inzicht in de Takedown

Wanneer een bedrijf nieuwe emissies aanbiedt, zoals openbaar verhandelde aandelen of obligaties, zal het een underwriter, zoals een investeringsbanksyndicaat, inhuren om toezicht te houden op het proces om die nieuwe emissies op de markt te brengen. De leden van het syndicaat nemen het grootste deel van het risico op zich dat inherent is aan het op de markt brengen van nieuwe effectenaanbiedingen, en in ruil daarvoor ontvangen ze een meerderheid van de winst die wordt gegenereerd door de verkoop van elk aandeel.

De spread of commissie van een bepaald aanbod verwijst naar de initiële winst die is behaald met de verkoop ervan. Zodra het is verkocht, moet de spread worden verdeeld onder de leden van het syndicaat of andere verkopers die verantwoordelijk zijn voor de verkoop ervan. Het syndicaat verdeelt de spread doorgaans in de takedown en de beheerdersvergoeding.

In dit geval, de takedown verwijst naar de winst die wordt gegenereerd door een syndicaat lid uit de verkoop van een offer, en het honorarium van de manager zal normaal gesproken overeenkomen met een veel kleinere fractie van de spread. Als de verwijdering bijvoorbeeld $ 2 is, kan de managervergoeding $ 0,30 bedragen, dus de totale verwijdering die aan de leden van het syndicaat is betaald, is $ 1,70. Dit komt doordat de leden van het syndicaat geld hebben uitgekeerd om de effecten zelf te kopen, en daarom meer risico nemen bij de verkoop van het aanbod.

Andere vergoedingen kunnen ook uit de takedown worden gehaald. Er kan bijvoorbeeld een concessie worden betaald aan leden van een verkoopgroep die geen geld hebben uitgekeerd om aandelen te kopen om aan het publiek te verkopen. Een winst die door leden van het syndicaat wordt gemaakt op verkopen van deze aard, wordt een aanvullende takedown genoemd.

Plankaanbod

In een plank aanbieden, verzekeraars voornamelijk take down effecten van de plank. Met een schapaanbod kan een bedrijf in de loop van de tijd geld genereren uit de verkoop van een aandeel. Als bedrijf A bijvoorbeeld al een aantal gewone aandelen heeft uitgegeven, maar meer aandelen wil uitgeven om wat geld te genereren om uit te breiden, apparatuur bij te werken of andere uitgaven te financieren, stelt een schapaanbieding het in staat om een ​​nieuwe serie aandelen uit te geven met verschillende dividenden aan aandeelhouders. Bedrijf A wordt dan gezegd dat het nemen van dit bestand aanbieden van de plank.

De Securities and Exchange Commission (SEC) staat bedrijven toe om schapaanbiedingen voor maximaal drie jaar te registreren.  Dit betekent dat als bedrijf A drie jaar van tevoren een schapaanbod registreerde, het drie jaar de tijd zou hebben om de aandelen te verkopen. Als het de aandelen niet binnen de toegewezen tijd verkoopt, kan het de aanbiedingsperiode verlengen door vervangende registratieverklaringen in te dienen.