Tijd delen
Wat is time-sharing?
Time-sharing is een vorm van fractioneel eigendom, waarbij kopers het recht kopen om een eenheid onroerend goed gedurende bepaalde perioden te bezetten. Als u bijvoorbeeld een week timeshare koopt, betekent dit dat de koper 1/52 van de eenheid bezit. Het kopen van één maand komt overeen met een twaalfde eigendom. Time-sharing is populair binnen vakantiebestemmingen. Eigendomstypen zijn onder meer huizen, flatgebouwen en resorts. Het model kan ook worden toegepast op recreatievoertuigen en privéjets.
De timeshare-industrie is voornamelijk geconcentreerd in de Verenigde Staten. Volgens de American Resort Development Association (ARDA) was de timeshare-industrie in de VS in 2019 $ 10,2 miljard waard en bezaten 9,6 miljoen huishoudens in het land een of meer producten die met de industrie te maken hadden. Het droeg $ 80,7 miljard bij aan de Amerikaanse economie.
Belangrijkste leerpunten
- Time-sharing is fractioneel eigendom van onroerend goed dat individuen of gezinnen het recht geeft om eenheden van het onroerend goed te bezitten of te leasen.
- In een eigendomsbewijs met akte koopt een koper een belang in een onroerend goed, terwijl eigendomsrechten zonder eigendomsakte huurovereenkomsten met zich meebrengen die kopers de gebruiksrechten voor een onroerend goed geven.
- Voordelen voor timesharing zijn onder meer het comfort en de luxe van een vakantie in grote, professioneel beheerde resorts tegen een fractie van de kosten. Het nadeel is dat het een geldput kan zijn omdat het eigendom niet garandeert.
Inzicht in time-sharing
Time-sharing kan worden onderverdeeld in twee hoofdtypen van eigendom: akte en niet-akte. Akte van eigendom is wanneer een koper belang in het onroerend goed koopt. Eigendom zonder akte functioneert meer als een leaseovereenkomst die de koper gebruiksrechten geeft.
Er bestaan ook complexere eigendomsstructuren. Eigendom met een vaste week geeft kopers bijvoorbeeld het recht om elk jaar in dezelfde week een eenheid te bezitten. Het tegenovergestelde zou het eigendom van een drijvende week zijn, waarbij kopers het recht hebben om het onroerend goed te gebruiken gedurende een reeks beschikbare tijdvakken. Eigendom van puntensystemen is ook gebruikelijk. Kopers, vaak vakantieclubs genoemd, kopen een bepaald aantal punten die op verschillende locaties kunnen worden ingewisseld. In sommige gevallen kunnen kopers hun punten sparen om duurdere tijd te kopen. In dergelijke scenario’s kunnen de kosten onder meer variëren naargelang de grootte van de eenheid, de locatie, de tijd van het jaar en het merk.
Geschiedenis van time-sharing
Het is moeilijk om een volgorde toe te kennen aan de evolutie van time-sharing. Dit komt voornamelijk doordat time-sharing is geëvolueerd door een reeks overlappende gebeurtenissen in verschillende delen van de wereld. In Zwitserland bouwden een ontwikkelaar en zijn partner in 1963 een resort en verkochten vervolgens pakketten waarmee gebruikers kamers op timeshare-basis konden gebruiken. Hun eigendommen bevonden zich in Spanje, Zwitserland en Italië. Onder leiding van Paul Doumier ontwikkelde de Societe des Grands Travaux de Marseille in de jaren zestig een skigebied en bedacht de eerste gedenkwaardige slogan voor time-sharing die nog steeds wordt gebruikt als verkooppraatje voor timesharing. ‘Je hoeft de kamer niet te huren; koop het hotel, het is goedkoper!’ spoorden ze klanten aan.
In Amerika werd Hawaii de locatie van de eerste timeshare toen het Hilton Hale Kaanapali in oktober 1965 werd ingehuldigd. Het hotel-condominium-eigendom was eigendom van Amfac en de kopers waren een groep van zes, waaronder de beroemde hotelier Conrad Hilton. De eerste timesharing buiten het hotel bevond zich ook in Hawaï, in Kaua`i Kailani. De eigenaren verkochten wekelijkse timesharing in het pand en noemden zichzelf vervolgens Vacation Internationale.
De jaren zeventig waren een tijd van innovaties in de timeshare-industrie.”Eigendomsrecht” werd een populaire vorm van timesharing nadat het in 1973 werd geïntroduceerd door het bedrijf Hyatt en de bedrijven Innisfree aan Lake Tahoe in Californië. In 1974 introduceerde RCI het concept van vakantie-uitwisseling, waarbij timeshare-resorts werden gecombineerd om een aangesloten netwerk te vormen waar punten konden worden verzameld en uitgewisseld tussen verschillende locaties.
Overwegingen bij het delen van tijd
Een timeshare kopen is geen investering. Terwijl beleggingen zoals een op de beurs verhandeld fonds of een beleggingsfonds waarde en inkomsten willen creëren, maakt deFederal Trade Commission duidelijk dat “de waarde van deze opties ligt in het gebruik ervan als vakantiebestemmingen, niet als beleggingen.”
Potentiële kopers dienen de due diligence te doen voordat ze een toezegging doen, aangezien een timeshare een aanzienlijke aankoop is. Timesharing vereist vaak een aanzienlijke betaling vooraf voor onroerend goed dat de neiging heeft snel af te schrijven. Meestal wordt het ook geleverd met een aantal terugkerende betalingen en vergoedingen. Maandelijkse leningbetalingen gaan vaak gepaard met hoge rentetarieven en jaarlijkse onderhoudskosten kunnen escaleren. Net als bij eigendom van elk type onroerend goed, kunnen eenmalige kosten in de loop van de tijd oplopen en vaker voorkomen.
Time-sharing heeft zijn voordelen, waaronder toegang tot grote en luxe accommodaties, evenals het comfort en de vertrouwdheid van het keer op keer op dezelfde locatie op vakantie. Het is echter belangrijk voor potentiële kopers om te begrijpen dat de markt waarin ze kopen bepaalde risico’s met zich meebrengt waarmee ze rekening moeten houden.