TND (Tunesische Dinar)

Wat is de TND (Tunesische Dinar)?

TND (Tunesische dinar) is de ISO-valutacode voor de officiële munteenheid van de Republiek Tunesië, een land gelegen aan de Middellandse Zeekust van Noord-Afrika, en is onderverdeeld in 1.000 milim, een term die afkomstig is van de Romeinse zilveren munt die was wijd verspreid in het gebied in 211 voor Christus

Inzicht in de TND (Tunesische dinar)

De TND kan verder worden gesymboliseerd door de letters DT, die vaak de valuta in geschreven vorm aanduiden, zoals 100 DT. Het land werd jarenlang geregeerd door Frankrijk, waar de munteenheid bekend staat als dinar Tunisien en waar het geschreven symbool vandaan komt. De TND wordt uitgegeven door de centrale bank van Tunesië. Rekeningen worden uitgedrukt in vijf, 10, 20, 30, 50 dinar, terwijl munten worden geslagen in stappen van 5, 10, 20, 50, 100 milim en een half, één, vijf dinar.

De Tunesische dinar (TND) verving de Franse frank tegen een koers van 1.000: 1 in 1960. Toen de frank in waarde daalde, werd deze initiële wisselkoers tot 1971 vervangen door een koppeling van de Amerikaanse dollar ( USD ). Tunesië gebruikt een kruipende pin om de wisselkoers in te stellen. Het is illegaal om TND te importeren of exporteren of om deze in andere valuta om te rekenen. Als de persoon het land verlaat, mag hij een beperkt bedrag inwisselen. Als gevolg hiervan zijn er in het hele land veel omgebouwde geldautomaten voor toeristen.

Tunesië ligt op het meest noordelijke punt van Afrika en is een land met vruchtbare landbouwgronden. Het gebied werd bijna 800 jaar lang bezet door de Romeinen, waarna het onder Ottomaanse heerschappij viel tot 1881. Het land werd in 1869 failliet verklaard en Frankrijk viel het land binnen en greep de controle over het land in 1881, waarbij het bewind viel onder de Vichy-regering. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bezetten de nazi’s Tunesië, en het was de aanblik van verschillende bittere veldslagen.

Het land streefde in 1956 naar onafhankelijkheid van Frankrijk en had in juli 1957 volledige vrijheid. De opeenvolging van regeringen verliep rustig tot de Tunesische revolutie van 2011. Beschuldigend van corruptie bij de overheid, en onder verwijzing naar bewijs van hoge werkloosheid en inflatie, verdreef een burgerlijke verzetscampagne de regerende partij en begon het seizoen dat bekend zou worden als de Arabische Lente. In 2014 kwamen er nieuwe verkiezingen en de zetel van een nieuwe regering.

Economische toekomst voor de Tunesische dinar

Tunesië heeft een exportgerichte economie en de export van aardolie en landbouwproducten vormt een groot deel van het bruto binnenlands product (bbp). De EU is de meest actieve handelspartner van het land, waardoor de EUR / TND een gemeenschappelijk valutapaar is. Volgens de gegevens van de Wereldbank van 2018 is de Republiek Tunesië een economie met een lager middeninkomen. Het heeft een jaarlijkse groei van het bruto binnenlands product (bbp) van 2,5% met een jaarlijkse inflatie deflator van 6,5%. 

Het land moderniseert zijn infrastructuur met het oog op de toekomst. Er zijn veel initiatieven gaande, waaronder:

• Tunis Sports City begon met de bouw in 2009 en zal huisvesting en verschillende sportfaciliteiten omvatten en ongeveer US $ 5 miljard kosten.
• Tunis Financial Harbor, momenteel in aanbouw met een geschat budget van US $ 3 miljard, hoopt de financiële dienstenhub voor het Afrikaanse continent te worden.
• Tunis Telecom City hoopt een informatietechnologiecentrum te worden en zal naar verwachting US $ 3 miljard kosten.
• Tunisia Economic City is gepland om een ​​levendige locatie te worden, die technologie en internationale uitwisseling zal omarmen en zal fungeren als de economische schakel tussen Afrika en de rest van de wereld.