Torrens-certificaat

Wat is een Torrens-certificaat?

Een Torrens-certificaat, ook wel het certificaat van titel genoemd, is een document dat onaantastbaar eigendom van onroerend goed toewijst aan de geregistreerde gerechtigde. Het certificaat is bedoeld om op te treden als de ultieme autoriteit voor het eigendomsrecht op een onroerend goed, en zijn juridische suprematie maakt het vastleggen van akten overbodig.

Inzicht in het Torrens-certificaat

Het Torrens-certificaat is in de jaren 1850 in Zuid-Australië ontstaan ​​door Sir Robert Torrens, die, in een poging de verkoop van grond te vereenvoudigen en te vergemakkelijken, een systeem creëerde waarin een eigendomscertificaat het eigendom aan de houder zou verlenen. Dit certificaat zou worden afgegeven aan een koper na onderzoek van de juridische geschiedenis van het onroerend goed door een overheidsregistrant en zou toekomstige kopers een onbetwistbare eigendomsgeschiedenis opleveren.

De eigenaren van Torrens zijn gegarandeerd dat geen enkele andere partij een aanspraak op hun eigendom heeft. Elke potentiële rechthebbende op een eigendom dat niet op het Torrens-certificaat staat, hoe legitiem zijn of haar claim ook is, zou gedwongen worden om een ​​schadeloosstellingsfonds van de overheid aan te vragen voor compensatie. Het Torrens-systeem omvat een door de overheid gesponsorde verzekeringspolis om eigendomsgeschillen op te lossen, in plaats van de particuliere eigendomsverzekering die tegenwoordig vereist is voor de verkoop van onroerend goed.

Het Torrens systeem verspreid over het hele Britse Gemenebest en de Verenigde Staten in de late 19 e eeuw, maar in beperkte mate gebruik van vandaag. In de VS blijft het een optioneel alternatief voor het registratiesysteem voor akte – de huidige standaardpraktijk bij onroerendgoedtransacties – in 10 staten. 

Tegenwoordig lijkt een Torrens-certificaat op een autotitel die is uitgegeven door een lokale DMV. Het bevat fysieke details van het onroerend goed in kwestie, zoals grenzen, erfdienstbaarheden of doorgangsrechten, evenals de naam en adressen van individuele of bedrijfseigenaren en eventuele pandhouders. 

Het Torrens-certificaatsysteem versus de registratie van daden

In tegenstelling tot het Torrens-systeem houdt het opnamesysteem alle records bij van een onroerend goed in een centraal gemeentelijk verrekenkantoor, vaak een districtsregistrator. Onder het opnamesysteem, wordt het land vaak aangeduid als “Abstract Property”. Elke overdracht van eigendom op grond van dit systeem vereist een uitputtende zoektocht die zou idealiter Ontdek eventuele onregelmatigheden in de geschiedenis van het pand. In de late 19 e en vroege In de twintigste eeuw was de registratie van akten veel minder gecentraliseerd en geautomatiseerd dan nu Sir Torrens bedoelde dat zijn systeem transacties onder deze omstandigheden zou vergemakkelijken.

Voorbeeld uit de echte wereld

Torrens geschillen zijn nu zeldzaam; een zaak in Hawaï uit 2010 toont echter de suprematie van het certificaat aan bij het oplossen van geschillen. In dit geval claimde de staat Hawaï het eigendom van ondergrondse en geothermische rechten in verband met een eigendom waarvan de titel in handen was van een familielandgoed dat van plan was het land op te splitsen voor wederverkoop. De familie had een titel uit 1938, uitgegeven door de Hawaii Land Court, waarin de claim van de staat op die mijnbouwrechten niet was opgenomen. In het geschil van 2010 oordeelde de Land Court in het voordeel van het landgoed en verklaarde dat het Torrens-certificaat, zoals uitgegeven in 1938, de claim van de staat van rechten op ondergrondse activa in Hawaï uitsluit.