Handelsplan
Wat is een handelsplan?
Een handelsplan is een systematische methode voor het identificeren en verhandelen van effecten die rekening houdt met een aantal variabelen, waaronder tijd, risico en de doelstellingen van de belegger. Een handelsplan schetst hoe een handelaar transacties zal vinden en uitvoeren, inclusief onder welke voorwaarden ze effecten zullen kopen en verkopen, hoe groot de positie die ze zullen innemen, hoe ze posities zullen beheren terwijl ze daarin zijn, welke effecten kunnen worden verhandeld en andere regels voor wanneer te handelen en wanneer niet.
De meeste handelsexperts raden aan om geen kapitaal te riskeren totdat er een handelsplan is opgesteld. Een handelsplan is een onderzocht en geschreven document dat de beslissingen van een handelaar begeleidt.
Belangrijkste leerpunten
- Een handelsplan is een routekaart voor hoe te handelen, en er mogen geen transacties worden geplaatst zonder een goed onderzocht plan.
- Het plan wordt opgeschreven en gevolgd. Het wordt niet gewijzigd tenzij blijkt dat het niet werkt (geld verdient) of de handelaar een manier vindt om het te verbeteren.
- Een basishandelsplan omvat regels voor in- en uitstappen, evenals regels voor risicobeheer en positiebepaling. De handelaar kan naar eigen goeddunken aanvullende regels toevoegen om te bepalen wanneer en hoe hij handelt.
Inzicht in het handelsplan
Handelsplannen kunnen op verschillende manieren worden opgebouwd. Beleggers zullen doorgaans hun eigen handelsplan aanpassen op basis van hun persoonlijke doelen en doelstellingen. Handelsplannen zijn behoorlijk lang en gedetailleerd, vooral voor actieve daghandelaren, zoals daghandelaren of swingtraders. Ze kunnen ook heel eenvoudig zijn, zoals voor een belegger die tot zijn pensionering elke maand automatisch wil beleggen in dezelfde beleggingsfondsen of Exchange Traded Funds (ETF’s).
Automatisch beleggen en eenvoudige handelsplannen
Met makelaardijplatforms kunnen beleggers geautomatiseerd beleggen met regelmatige tussenpozen aanpassen. Veel beleggers gebruiken geautomatiseerd beleggen om elke maand een bepaald bedrag te investeren in beleggingsfondsen of andere activa.
Hoewel het proces is geautomatiseerd, moet het nog steeds gebaseerd zijn op een plan dat is opgeschreven. Op deze manier is de belegger beter voorbereid op wat er elke maand zal gebeuren, en het planningsproces zal hem waarschijnlijk ook dwingen om te overwegen wat te doen als de markt niet goed gaat.
Een 30-jarige kan bijvoorbeeld besluiten om elke maand $ 500 in een beleggingsfonds te storten. Na drie jaar checken ze hun saldo en zijn ze daadwerkelijk geld kwijt. Ze hebben $ 18.000 gestort en hun bezit is slechts $ 15.000 waard.
Het handelsplan schetst niet alleen wat u moet doen om in posities te komen, maar geeft ook aan wanneer u eruit moet.
Buy-and-hold beleggers kunnen gewoon automatisch beleggen en ze verkopen niets totdat ze met pensioen gaan. Ze kunnen zelfs de regel hebben om niet naar hun bezit te kijken.
Andere beleggers kunnen ervoor kiezen om pas automatisch te beleggen nadat de aandelenmarkt met 10%, 20% of een ander percentage is gedaald. Daarna gaan ze (grotere) maandelijkse bijdragen betalen. Of andere beleggers kunnen ervoor kiezen om automatisch elke maand te beleggen, maar hebben verkoopregels voor als hun beleggingen te veel in waarde beginnen te dalen.
Automatische investeerders moeten ook beslissen hoeveel kapitaal ze aan elke investering gaan toewijzen. Dit is geen willekeurige beslissing. Het moet goed doordacht en onderzocht worden, vervolgens in het plan worden opgeschreven en gevolgd.
Hoewel automatisch beleggen eenvoudig is, is er nog steeds een handelsplan nodig om de ups en downs van de investeringen te doorlopen.
Tactische of actieve handelsplannen
Beleggers op korte en lange termijn kunnen ervoor kiezen om een tactisch handelsplan te gebruiken. In tegenstelling tot automatisch beleggen, waarbij de belegger met regelmatige tussenpozen effecten koopt, is de tactische handelaar doorgaans op zoek naar het betreden en verlaten van posities tegen exacte prijsniveaus, of alleen wanneer aan zeer specifieke vereisten wordt voldaan. Hierdoor zijn tactische handelsplannen veel gedetailleerder.
De tactische handelaar moet regels bedenken voor precies wanneer ze een transactie zullen aangaan. Dit kan zijn gebaseerd op een grafiekpatroon, de prijs die een bepaald niveau bereikt, een technisch indicatorsignaal, een statistische vertekening of andere factoren.
Het tactische handelsplan moet ook aangeven hoe u posities kunt verlaten. Dit omvat het verlaten met winst, of hoe en wanneer u met verlies eruit kunt komen. Tactische handelaren zullen vaak limietorders gebruiken om winst te nemen en orders stoppen om hun verliezen te compenseren.
Het handelsplan geeft ook aan hoeveel kapitaal op elke transactie wordt geriskeerd en hoe de positieomvang wordt bepaald.
Er kunnen ook aanvullende regels worden toegevoegd die aangeven wanneer het acceptabel is om te handelen en wanneer dit niet het geval is. Een daghandelaar kan bijvoorbeeld een regel hebben waarin ze niet handelen als de volatiliteit onder een bepaald niveau ligt, omdat er mogelijk niet genoeg beweging of kansen zijn. Als de volatiliteit onder een bepaald niveau ligt, handelen ze niet, zelfs niet als hun instapcriteria worden geactiveerd.
Een handelsplan wijzigen
Handelsplannen zijn bedoeld als goed doordachte en onderzochte documenten, geschreven door de handelaar of investeerder, als een routekaart voor wat ze moeten doen om te profiteren van de markten. Plannen mogen niet elke keer veranderen als er een verlies of een moeilijke periode is. Het onderzoek dat nodig is om het plan te maken, moet de handelaar helpen voorbereiden op de ups en downs van beleggen en handelen.
Handelsplannen mogen alleen worden gewijzigd als er een betere manier van handelen of beleggen wordt ontdekt. Als blijkt dat een handelsplan niet werkt, moet het worden geschrapt. Er worden geen transacties geplaatst totdat er een nieuw plan is gemaakt.
Voorbeeld van een handelsplan – Positiebepaling en risicobeheer
Een handelsplan kan behoorlijk gedetailleerd zijn en moet op zijn minst aangeven wat, wanneer en hoe te kopen; wanneer en hoe posities te verlaten, zowel winstgevend als niet-winstgevend; en het moet ook aangeven hoe het risico zal worden beheerd. De handelaar kan ook andere regels opnemen, zoals hoe te verhandelen effecten zullen worden gevonden en wanneer het wel of niet acceptabel is om te verhandelen.
Om een voorbeeld te geven van hoe een van deze secties eruit zou kunnen zien, gaan we ervan uit dat een handelaar zijn entry- en exitregels heeft bepaald. Dat wil zeggen, ze hebben bepaald waar ze zullen binnenkomen en waar ze winst zullen maken en verliezen zullen verminderen. Nu moeten ze met regels voor risicobeheer komen.
Regels of onderwerpen die in het handelsplan moeten worden opgenomen, kunnen zijn:
Risico slechts 1% van het kapitaal per transactie
Dat betekent dat de afstand tussen het startpunt en het stop-loss-punt, vermenigvuldigd met de positiegrootte, niet meer dan 1% van het rekeningsaldo mag zijn. Deze regel bepaalt de positiegrootte, omdat de positiegrootte de enige onbekende is en moet worden berekend. De handelaar kan ervoor kiezen om 2%, 5% of 1,5% te riskeren.
Stel dat een handelaar een account van $ 50.000 heeft. Dat betekent dat ze $ 500 per transactie kunnen riskeren (1% van $ 50.000). Ze krijgen een handelssignaal dat zegt om te kopen voor $ 35 en een stop loss te plaatsen op $ 34. Het verschil tussen de entry en stop loss is $ 1. Verdeel het totale bedrag dat ze kunnen riskeren door dit verschil: $ 500 / $ 1 = 500 aandelen. Als ze 500 aandelen kopen en $ 1 verliezen, verliezen ze $ 500, wat hun maximale risico is. Als ze dus 1% willen riskeren, kopen ze 500 aandelen.
Hefboomwerking of geen hefboomwerking
Het handelsplan moet aangeven of hefboomwerking kan worden gebruikt of niet, en hoeveel als het is toegestaan. Hefboomwerking verhoogt zowel het rendement als het verlies.
Gecorreleerde of niet-gecorreleerde activa
Onderdeel van het risicobeheerproces is het bepalen of gecorreleerde activa mogen worden verhandeld, en in welke mate. Een belegger moet bijvoorbeeld beslissen of hij volledige posities mag innemen in twee aandelen die sterk op elkaar lijken. Dit zou kunnen resulteren in dubbel risico als beide het stop loss raken, maar ook in dubbele winsten als de doelstellingen worden bereikt.
Handelsbeperkingen
Een handelsplan kan stoepranden bevatten die stoppen met handelen als het niet goed gaat. Een daghandelaar kan bijvoorbeeld een regel hebben om te stoppen met handelen als hij drie transacties op rij verliest of een bepaald bedrag verliest. Ze stoppen met handelen voor de dag en kunnen de volgende dag hervatten. Andere handelsbeperkingen kunnen zijn: het verkleinen van de positie met een bepaalde mate als het niet goed gaat, en het vergroten van de positie met een vast bedrag als het goed gaat.
Het risicobeheergedeelte van het handelsplan kan al deze regels bevatten, aangepast door de handelaar. Het kan ook andere regels bevatten die de handelaar helpen zijn risico te beheren op basis van zijn doelstellingen en risicotolerantie.