Instellingen voor collectieve belegging in effecten (icbe’s)
Wat zijn icbe’s?
De instellingen voor collectieve belegging in effecten (icbe’s) is een regelgevend kader van de Europese Commissie dat een geharmoniseerd regime creëert in heel Europa voor het beheer en de verkoop van onderlinge fondsen. UCITS-fondsen kunnen in Europa worden geregistreerd en aan beleggers over de hele wereld worden verkocht met uniforme regelgevingen en vereisten voor beleggersbescherming. Aanbieders van icbe-fondsen die aan de normen voldoen, zijn in afzonderlijke Europese landen vrijgesteld van nationale regelgeving.
Belangrijkste leerpunten
- UCITS staat voor Undertakings for the Collective Investment in Transferable Securities.
- Dit verwijst naar een regelgevend kader dat de verkoop van Europese onderlinge fondsen mogelijk maakt.
- UCITS-fondsen worden gezien als veilige en goed gereguleerde beleggingen en zijn populair bij veel beleggers die in heel Europa willen beleggen.
Inzicht in icbe’s
In het dagelijks gebruik is een icbe een beleggingsfonds dat is gevestigd in de Europese Unie. ICBE-fondsen worden gezien als veilige en goed gereguleerde beleggingen en zijn populair in Europa, Zuid-Amerika en Azië onder beleggers die er de voorkeur aan geven niet in één enkele naamloze vennootschap te beleggen,maar eerder onder gediversifieerde beleggingsfondsen die binnen de Europese Unie zijn verspreid.
Geschiedenis van icbe’s
De eerste ICBE-richtlijn werd aangenomen op 20 december 1985, met als uitgesproken doel het grensoverschrijdend aanbieden van beleggingsfondsen aan particuliere beleggers te vergemakkelijken. In het begin van de jaren negentig zijn er voorstellen voor wijzigingen van de richtlijn gedaan, maar deze zijn nooit volledig aangenomen. Als zodanig is er geen UCITS II. In 2002 werden echter na besprekingen tussen de lidstaten twee nieuwe richtlijnen aangenomen. Richtlijnen 2001/107 / EG en 2001/108 / EG, samen bekend als UCITS III, hebben het beleggingsspectrum van ICBE-fondsen verbreed en enkele beperkingen voor indexfondsen versoepeld.
UCITS IV, of Richtlijn 2009/65 / EG, bracht verdere technische veranderingen met zich mee en werd in juli 2011 aangenomen. Ten slotte brengt UCITS V, of Richtlijn 2014/91 / EU, die in werking trad in maart 2016, de depositohouders van fondsen op één lijn ‘ taken en verantwoordelijkheden en de beloningsvereisten van fondsbeheerders in overeenstemming met die van de Alternative Investment Fund Managers Directive (AIFMD).
Omdat ze worden gezien als zeer veilig en goed gereguleerd, zijn icbe-fondsen erg populaire beleggingen. Volgens de Europese Commissie zijn ze goed voor ongeveer 75% van alle collectieve beleggingen door kleine beleggers in Europa. Veel aanbieders van onderlinge fondsen gebruiken een uitdrukking als “UCITS-conform” als onderdeel van hun marketingstrategie. Hoewel de fondsen in Europa gereguleerd zijn, kunnen kopers van over de hele wereld in ICBE-fondsen beleggen.