Oneerlijke handelspraktijken
Wat is een oneerlijke handelspraktijk?
Oneerlijke handelspraktijken verwijzen naar het gebruik van verschillende misleidende, frauduleuze of onethische methoden om zaken binnen te halen. Oneerlijke zakelijke praktijken zijn onder meer een verkeerde voorstelling van zaken, valse reclame of vertegenwoordiging van een goed of dienst, gebonden verkoop, valse gratis prijzen of cadeau-aanbiedingen, misleidende prijzen en niet-naleving van productienormen. Dergelijke handelingen worden statutair als onwettig beschouwd via de consumentenbeschermingswet, die de consument een verhaalsmogelijkheid biedt in de vorm van compenserende of punitieve schadevergoeding. Een oneerlijke handelspraktijk wordt soms ‘misleidende handelspraktijken’ of ‘oneerlijke handelspraktijken’ genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Oneerlijke handelspraktijken verwijzen naar bedrijven die misleidende, frauduleuze of anderszins onethische methoden gebruiken om een voordeel te behalen of winst te maken.
- Consumentenbeschermingswetgeving, evenals sectie 5 (a) van de Federal Trade Commission Act, beschermt consumenten tegen oneerlijke handelspraktijken.
Inzicht in oneerlijke handelspraktijken
Oneerlijke handelspraktijken komen vaak voor bij de aankoop van goederen en diensten door consumenten, pacht, verzekeringsclaims en schikkingen, en incasso. De statuten voor oneerlijke handelspraktijken van de meeste staten werden oorspronkelijk vastgesteld tussen de jaren zestig en zeventig. Sindsdien hebben veel staten deze wetten aangenomen om oneerlijke handelspraktijken te voorkomen. Consumenten die het slachtoffer zijn geworden, moeten het statuut van oneerlijke handelspraktijken in hun land onderzoeken om vast te stellen of ze een reden tot actie hebben.
Oneerlijke handelspraktijken komen vaak voor bij de aankoop van goederen en diensten door consumenten, pacht, verzekeringsclaims en schikkingen, en incasso.
In de Verenigde Staten worden oneerlijke handelspraktijken behandeld in sectie 5 (a) van de Federal Trade Commission Act, die “oneerlijke of misleidende handelingen of praktijken in of die de handel beïnvloeden” verbiedt. Het is van toepassing op alle personen die zich bezighouden met handel, inclusief banken, en bepaalt de wettelijke norm voor oneerlijke handelspraktijken, die als oneerlijk, misleidend of beide kunnen worden beschouwd. Hieronder staan lijsten met oneerlijke en misleidende praktijken volgens de regel:
Oneerlijke praktijken
Een handeling is oneerlijk als deze aan de volgende criteria voldoet:
- Het veroorzaakt of zal waarschijnlijk aanzienlijke schade toebrengen aan consumenten.
- Het kan redelijkerwijs niet worden vermeden door consumenten.
- Het weegt niet op tegen compenserende voordelen voor de consument of de concurrentie.
Misleidende praktijken
Een handeling of praktijk is bedrieglijk wanneer deze aan de volgende criteria voldoet:
- Een weergave, weglating of praktijk misleidt of zal de consument waarschijnlijk misleiden.
- De interpretatie van een consument van de weergave, weglating of praktijk wordt gezien de omstandigheden als redelijk beschouwd.
- De misleidende weergave, weglating of praktijk is materieel.
Voorbeelden van oneerlijke handelspraktijken in verzekeringen
Oneerlijke handelspraktijken kunnen in elke branche voorkomen, maar zijn belangrijk genoeg om de richtlijnen te geven met betrekking tot de verkoop van verzekeringsproducten. De NAIC definieert oneerlijke handelspraktijken op de volgende manieren:
- Het geeft een verkeerde voorstelling van de voordelen, voordelen, voorwaarden of voorwaarden van een polis.
- Het geeft een verkeerde voorstelling van de dividenden of het deel van het overschot dat op een polis moet worden ontvangen.
- Het legt een valse of misleidende verklaring af met betrekking tot de dividenden of het deel van het overschot dat eerder op een polis is betaald.
- Het is misleidend of geeft een verkeerde voorstelling van zaken met betrekking tot de financiële toestand van een verzekeraar, of met betrekking tot het wettelijke reservesysteem waarop een levensverzekeraar opereert.
- Het gebruikt elke naam of titel van een polis of een categorie polissen die de ware aard ervan verkeerd weergeeft.
- Het is een verkeerde voorstelling van zaken, met inbegrip van elke opzettelijke onjuiste notering van het premietarief, met als doel de aankoop, het verval, de verbeurdverklaring, de omwisseling, de conversie of de afkoop van een polis te stimuleren of ertoe te brengen.
- Het is een verkeerde voorstelling van zaken met als doel een verpanding of overdracht van of het aangaan van een lening tegen welke polis dan ook.
- Het stelt enig beleid ten onrechte voor als aandelen in aandelen.