25 juni 2021 3:01

Onbeveiligde notitie

Wat is een onbeveiligde notitie?

Een ongedekte notitie is een lening die niet is gedekt door de activa van de uitgevende instelling. Ongedekte bankbiljetten zijn vergelijkbaar met obligaties, maar bieden een hoger rendement. Ongedekte bankbiljetten bieden minder zekerheid dan een obligatie. Dergelijke notes zijn ook vaak onverzekerd en achtergesteld. De nota is gestructureerd voor een vaste periode.

Belangrijkste leerpunten

  • Een ongedekte obligatie is een bedrijfsschuld waaraan geen onderpand is verbonden en is daarom een ​​risicovoller vooruitzicht voor een belegger.
  • Het is anders dan obligaties, ongedekte bedrijfsschulden waarvoor vaak verzekeringspolissen moeten worden uitbetaald in geval van wanbetaling.
  • Bedrijven verkopen de ongedekte obligaties via onderhandse plaatsingen om geld in te zamelen voor aankopen, het terugkopen van aandelen en andere zakelijke doeleinden.
  • Omdat ongedekte schulden niet worden gedekt door onderpand en een hoger risico vormen, zijn de aangeboden rentetarieven hoger dan gedekte schulden die worden gedekt door onderpand.

Inzicht in onbeveiligde bankbiljetten

Bedrijven verkopen ongedekte obligaties via particuliere aanbiedingen om geld te genereren voor bedrijfsinitiatieven zoals het terugkopen van aandelen en acquisities. Een ongedekt bankbiljet wordt niet gedekt door enig onderpand en vormt dus meer risico voor kredietverstrekkers. Vanwege het hogere risico zijn de rentetarieven van deze notes hoger dan die van gedekte notes.

Een gewaarborgde nota daarentegen is een lening die wordt gedekt door de activa van de lener, zoals een hypotheek of autolening. Als de lener in gebreke blijft, gaan deze activa naar de terugbetaling van de nota. Om deze reden moeten onderpandactiva minstens evenveel waard zijn als het biljet. Bijkomende voorbeelden van onderpand dat kan worden verpand, zijn onder meer aandelen, obligaties, juwelen en kunstwerken.

Ongedekte bankbiljetten en kredietwaardigheid

Kredietbeoordelaars beoordelen vaak schuldemittenten. In het geval van Fitch zal dit bureau bijvoorbeeld een kredietrating op basis van brieven aanbieden die de kans weerspiegelt dat de emittent in gebreke blijft, op basis van interne (dwz de stabiliteit van de kasstromen) en externe (marktgebaseerde) factoren.

Investeringsgraad

  • AAA:  Bedrijven van uitzonderlijk hoge kwaliteit (betrouwbaar, met consistente kasstromen)
  • AA:  nog steeds van hoge kwaliteit; iets meer risico dan AAA
  • A:  Laag risico op wanbetaling; iets kwetsbaarder voor zakelijke of economische factoren
  • BBB:  lage verwachting van wanbetaling; zakelijke of economische factoren kunnen de onderneming nadelig beïnvloeden

Non-investment grade

  • BB:  verhoogde kwetsbaarheid voor wanbetalingsrisico, gevoeliger voor ongunstige verschuivingen in zakelijke of economische omstandigheden; nog steeds financiële flexibiliteit
  • B:  Vernederende financiële situatie; zeer speculatief
  • CCC:  reële mogelijkheid van wanbetaling
  • CC:  standaard is waarschijnlijk
  • C: Standaard of standaardachtig proces is begonnen
  • RD: de  uitgever is in gebreke gebleven bij een betaling
  • D: in  gebreke gebleven


Houders van ongedekte schulden zijn de tweede na houders van gedekte schulden in het geval dat ze activa moeten claimen na de liquidatie van een bedrijf.

Speciale overwegingen

Liquidatie vindt plaats wanneer een bedrijf insolvent is en zijn verplichtingen niet kan nakomen wanneer deze verschuldigd zijn. Naarmate de bedrijfsactiviteiten ten einde lopen, gaan de resterende activa naar schuldeisers en aandeelhouders die belangen hebben gekocht en / of leningen hebben verstrekt naarmate het bedrijf uitbreidde. Elk van deze partijen heeft voorrang in de volgorde van aanspraken op bedrijfsmiddelen.

De hoogste vorderingen behoren toe aan schuldeisers met zekerheden, gevolgd door concurrente schuldeisers, waaronder obligatiehouders, de overheid (als het bedrijf belasting verschuldigd is) en werknemers (als het bedrijf hen onbetaalde lonen of andere verplichtingen verschuldigd is). Ten slotte ontvangen aandeelhouders alle resterende activa, te beginnen met degenen die preferente aandelen houden, gevolgd door houders van gewone aandelen.