Vrijwillig faillissement
Wat is een vrijwillig faillissement?
Vrijwillig faillissement is een vorm van faillissement waarbij een insolvente schuldenaar de aanvraag bij een rechtbank indient om faillissement aan te vragen omdat hij of zij (in het geval van een individu) of deze (in het geval van een zakelijke entiteit) niet in staat is om schulden af te betalen.
Een eenvoudige definitie van vrijwillig faillissement is simpelweg wanneer een schuldenaar ervoor kiest om naar de rechter te stappen wegens faillissement in plaats van gedwongen te worden. Een vrijwillig faillissement is bedoeld om een ordelijke en billijke afwikkeling van de verplichtingen van de schuldenaar te bewerkstelligen.
Belangrijkste leerpunten
- Vrijwillig faillissement is een faillissementsprocedure die een schuldenaar inleidt omdat hij de schuld niet kan voldoen.
- Dit type faillissement is anders dan een onvrijwillig faillissement, een proces dat afkomstig is van schuldeisers.
- Onvrijwillig en technisch zijn twee andere vormen van faillissement.
- Tijdens een onvrijwillig faillissement kan een schuldeiser een schuldenaar voor de rechtbank dwingen om betaald te krijgen.
- Vrijwillig faillissement komt vaker voor dan andere vormen van faillissement.
Hoe vrijwillig faillissement werkt
Vrijwillig faillissement is een faillissementsprocedure die een schuldenaar, die weet dat hij niet aan de schuldvereisten van zijn schuldeisers kan voldoen, bij een rechtbank inleidt.
Vrijwillig faillissement begint meestal wanneer en als een schuldenaar geen andere oplossing vindt voor hun moeilijke financiële situatie. Een aanvraag voor vrijwillig faillissement verschilt van een aanvraag voor een onvrijwillig faillissement, waarbij een of meer schuldeisers een verzoek indienen bij de rechtbank om de schuldenaar als insolvent (niet in staat) te beoordelen.
Vrijwillig faillissement en andere vormen van faillissement
Naast vrijwillig faillissement bestaan er nog andere vormen van faillissement, waaronder onvrijwillig faillissement en technisch faillissement.
Faillissementsaanvragen variëren tussen staten, wat kan leiden tot hogere of lagere indieningskosten, afhankelijk van de locatie van de aanvraag.
Schuldeisers vragen een onvrijwillig faillissement van debiteuren wanneer ze zonder faillissementsprocedure niet zullen worden betaald en een wettelijke verplichting nodig hebben om de debiteur tot betaling te dwingen. Een schuldenaar moet een bepaald schuldniveau hebben bereikt voordat een schuldeiser een onvrijwillig faillissement kan aanvragen. Dit niveau zal variëren, afhankelijk van of de schuldenaar een persoon of een bedrijf is.
Bij een technisch faillissement is een persoon of bedrijf zijn financiële verplichtingen niet nagekomen, maar dit is niet voor de rechtbank uitgesproken.
Vrijwillig faillissement en bedrijven
Wanneer een bedrijf failliet gaat, vrijwillig of onvrijwillig, is er een specifieke reeks gebeurtenissen die plaatsvinden voor alle belanghebbenden om verschuldigde betalingen te ontvangen. Dit begint met het verdelen van activa aan gedekte schuldeisers, die een onderpand hebben uitgeleend aan het bedrijf.
Als ze geen marktprijs kunnen krijgen voor het onderpand (dat waarschijnlijk in de loop van de tijd is afgeschreven), kunnen schuldeisers met zekerheden een deel van het saldo recupereren van de resterende liquide middelen van het bedrijf.
Zekerde schuldeisers worden gevolgd door concurrente schuldeisers degenen die geld hebben geleend aan het bedrijf (dwz obligatiehouders, werknemers die onbetaald loon verschuldigd zijn en de overheid, als er belastingen verschuldigd zijn). Preferente en gewone aandeelhouders, in die volgorde, ontvangen eventuele uitstaande activa.
Verschillende soorten faillissementen die een bedrijf kan verklaren, zijn onder meer hoofdstuk 7 faillissement, dat de liquidatie van activa inhoudt;Hoofdstuk 11, dat handelt over bedrijfsreorganisaties;en hoofdstuk 13, dat de terugbetaling van schulden met een verlaagde schuld convenanten of betalingsvoorwaarden.
Van alle soorten faillissementen komt vrijwillig faillissement het meest voor.