Vrijwillige naleving
Wat is vrijwillige naleving?
Vrijwillige naleving verwijst naar het principe dat burgers zullen samenwerken met hun overheid door eerlijke en nauwkeurige jaarlijkse aangiften in te dienen. Het Amerikaanse inkomstenbelastingsysteem werkt volgens deze aanname, maar niet zonder checks and balances.
Vrijwillig houdt in dit geval in dat de individuele belastingbetaler een aangifte zal voorbereiden en indienen zonder proactieve actie van de overheid.
Inzicht in vrijwillige naleving
Het betalen van inkomstenbelasting is uiteraard verplicht. Maar de last om inkomsten te rapporteren, rust op elke individuele belastingbetaler.
Dat is de betekenis van vrijwillige naleving. De regering verwacht dat Amerikaanse belastingbetalers bereid zullen zijn om hun inkomen te berekenen en te rapporteren en elk onbetaald bedrag elk jaar vóór de belastingtermijn aan de regering zullen terugbetalen.
Belangrijkste leerpunten
- De Amerikaanse regering ontdekte al vroeg dat het onmogelijk is om elke individuele belastingaangifte te controleren.
- Daarom moet het ervan uitgaan dat de belastingbetaler zich vrijwillig en naar beste vermogen zal schikken.
- Checks and balances zoals W-2-formulieren zijn aanwezig om niet-naleving te ontmoedigen.
Natuurlijk gelooft de overheid er doorgaans niet het woord van de belastingbetaler op. Een belastingbetaler die bijvoorbeeld een W-2-formulier van een werkgeverontvangt,rapporteert het inkomen op formulier 1040. De Internal Revenue Service (IRS) ontvangt een kopie van die W-2 en is dus op de hoogte van dat inkomen.
Het individu kan ook een deeltijdbaan hebben die geen W-2-aanvraag of een vergelijkbare staat van inkomsten of ander inkomen inhoudt. Volgens het principe van vrijwillige naleving wordt van de belastingplichtige verwacht dat hij dat extra inkomen in de jaarlijkse aangifte meldt.
Een tweede en minder optimistische veronderstelling van het Amerikaanse belastingstelsel is dat een deel van het belastingbetalende publiek niet volledig aan de belastingvereisten zal voldoen. Dit kan gebeuren door opzettelijke ontduiking of door een onschuldig misverstand. De IRS is verantwoordelijk voor het afdwingen van naleving en doet dit door middel van een auditsysteem.
Audits en vrijwillige naleving
In de vroege dagen na de oprichting van een federale inkomstenbelasting in 1913, vereiste de Amerikaanse wet dat elke belastingaangifte werd gecontroleerd door het kantoor van de Commissioner of Internal Revenue.
Dit bleek al snel een onmogelijke taak, zelfs toen het personeel van de commissaris groeide. Een wet uit 1954 schafte de vereiste af en sindsdien werden audits uitgevoerd op ongeveer één procent van de aangiften.
De impliciete aanvaarding van de regering dat zij niet over de middelen beschikt voor uitgebreide audits, en dat ook nooit heeft gedaan, helpt bij het definiëren van vrijwillige naleving. Naleving is vrijwillig omdat totale handhaving onmogelijk is. Het vrijwillige karakter van naleving betekent niet dat het betalen van belasting een vrijwillige actie is.
Audits worden meestal veroorzaakt door een discrepantie tussen de informatie die wordt gerapporteerd op een belastingaangifte en op de gerelateerde officiële formulieren zoals de W-2 of 1099. Andere rode vlaggen zijn onder meer inkomsten die niet in overeenstemming zijn met voorgaande jaren of financiële transacties met personen die worden gecontroleerd.
Audits kunnen via mail of persoonlijk worden uitgevoerd. De onofficiële drempels voor beschuldigingen van belastingfraude zijn $ 70.000 aan onbetaalde belastingen en drie jaar opzettelijke fraude. Deze richtlijnen zijn opgesteld om het risico op vervolging te minimaliseren voor belastingbetalers wier niet-naleving echt een eerlijk toezicht is.