Zelfgestuurde IRA versus traditionele IRA: wat zijn de verschillen?
Individuele pensioenrekeningen (IRA’s) zijn spaarrekeningen met uitgestelde belasting die bedoeld zijn om een bron van inkomsten voor pensionering te bieden. Bijdragen aan IRA’s worden gedaan door de individuele accounteigenaar en, afhankelijk van het specifieke type IRA, door de werkgever van het individu, zoals in het geval van een 401 (k). De fondsen worden gehouden door een financiële instelling die ze belegt in traditionele portefeuilleopties zoals aandelen en onderlinge fondsen.
Belangrijkste leerpunten
- Individuele pensioenrekeningen (IRA’s) zijn spaarrekeningen die bedoeld zijn om een bron van inkomen te bieden voor het pensioen.
- Fondsen die worden geïnvesteerd in een niet-zelfgestuurde IRA worden meestal gecontroleerd door een makelaarskantoor dat belegt en de rekening beheert.
- Een zelfgestuurde IRA, die een traditionele IRA of Roth IRA kan zijn, stelt de accounteigenaar in staat investeringsbeslissingen te nemen.
- Zelfgestuurde IRA’s zijn nuttig omdat ze de eigenaar meer flexibiliteit bieden bij het kiezen van investeringsopties.
Verschillen tussen zelfgestuurde IRA’s en traditionele IRA’s
Wanneer fondsen worden geïnvesteerd in een niet-zelfgestuurde IRA, worden ze meestal beheerd door een makelaarskantoor dat de fondsen belegt.
Met een zelfgestuurde IRA, die een traditionele IRA of Roth IRA kan zijn, leidt de accounteigenaar alle investeringsbeslissingen via een bewaarder of makelaar. Hierdoor heeft de eigenaar een veel grotere mate van flexibiliteit bij het kiezen van investeringsopties. Deze optie kan ook de kosten verlagen omdat de bewaarder niet betrokken is bij de beleggingstransacties, alleen de belegger.
Een zelfgestuurde IRA kan iets uitdagender zijn om op te zetten dan een standaard IRA, maar veel investeerders vinden dat de vrijheid het extra werk waard is.
IRA verboden transacties
De Internal Revenue Service (IRS) maakt de regels voor alle pensioenrekeningen en alle IRA’s mogen bepaalde transacties niet uitvoeren, ongeacht het specifieke type IRA. Rekeninghouders kunnen geen persoonlijke lening aangaan met hun tegoeden of deelnemen aan andere activiteiten voor zelfhandel, zoals zakelijke transacties waarbij zij of familieleden persoonlijk betrokken zijn.
Limieten voor IRA-bijdragen
De IRS heeft jaarlijkse limieten vastgesteld voor hoeveel geld kan worden bijgedragen aan een IRA. De jaarlijkse contributielimiet voor zowel traditionele als Roth IRA’s – inclusief zelfgestuurde IRA’s – is $ 6.000 voor 2020 en 2021. Personen van 50 jaar en ouder kunnen elk jaar een extra $ 1.000 storten als inhaalbijdrage.
Alternatieve investeringen voor zelfgestuurde IRA’s
Binnen de IRS-beperkingen kunnen zelfgestuurde IRA-fondsen worden gebruikt om te beleggen in een gediversifieerde portefeuille die verder gaat dan traditionele aandelen en obligaties. De eigenaar van een zelfgestuurde IRA kan investeren in partnerschappen, onroerend goed en de edelmetaalmarkt.
Zelfgestuurde IRA’s kunnen niet worden gebruikt om verzekeringsinstrumenten of verzamelobjecten te kopen. Een rekeninghouder kan de bewaarder van de zelfgestuurde IRA echter opdracht geven om in de zilvermarkt te investeren, maar kan geen opdracht geven tot de aankoop van inbare zilveren munten.
Een populaire investeringskeuze voor mensen met zelfgestuurde IRA’s is onroerend goed. Middelen van de IRA kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt om een afgeschermd onroerend goed te kopen, dat vervolgens op naam van de IRA-bewaarder wordt bewaard. De beperkingen voor zelfhandel zijn echter van toepassing, waardoor de rekeninghouder niet in het pand mag wonen.