Belangrijkste overheidsvoorschriften die van invloed zijn op beleggen in de banksector
In de nasleep van de wereldwijde financiële crisis van 2008 werd de banksector in de Verenigde Staten onderworpen aan een aantal nieuwe voorschriften die door overheidswetgeving waren vastgesteld. Deze bankregels blijven van invloed op de administratie en activiteiten van banken en andere ondersteunende financiële entiteiten. Ze roepen ook op tot meer waakzaamheid en waarborgen om de regering, financiële instellingen en vooral de mensen te beschermen.
Belangrijkste leerpunten
- De wereldwijde financiële crisis van 2008 veranderde het aanzien van het bankwezen in de Verenigde Staten door de invoering van nieuwe regelgeving in te luiden.
- De Housing and Economic Recovery Act werd in het leven geroepen om de subprime-hypotheekcrisis aan te pakken en stelde de Federal Housing Administration (FHA) in staat om tot $ 300 miljard aan nieuwe 30-jarige vaste hypotheken te garanderen voor subprime-leners.
- De Emergency Economic Stabilization Act machtigde de federale overheid om financiële instellingen te redden door ze of hun onrustige activa te kopen.
- De Helping Families Save Their Homes Act had tot doel verhinderingen te voorkomen.
- De Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act beperkte de investeringen en handel van banken en richtte het Consumer Financial Protection Bureau op.
Wet op huisvesting en economisch herstel
De Housing and Economic Recovery Act van 2008 (HERA) was de eerste in een reeks regelgevende wetten die bedoeld waren om de Amerikaanse economie te versterken. Deze wet is in het leven geroepen om woningbeslag te voorkomen door middel van schuldhulpverlening en gemeenschapsontwikkelingsprogramma’s.
HERA, ontworpen om het vertrouwen in de hypotheekmarktmakers Fannie Mae en Freddie Mac te hernieuwen, stond staten toe om subprime-leningen te herfinancieren met hypotheekopbrengsten en richtte het Federal Housing Finance Agency (FHFA) op. Het stelde de Federal Housing Administration (FHA) in staat om tot $ 300 miljard aan nieuwe 30-jarige vaste hypotheken te garanderen voor subprime-leners.
Deze wet vereiste ook dat hypotheekverstrekkers en andere bankinstellingen zich moesten registreren bij het Nationwide Mortgage Licensing System and Registry via de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC), terwijl het toepassingsgebied van het schattingsdocument te goeder trouw werd uitgebreid tot een bredere groep van leningproducten. Bijgevolg zijn banken en geldschieters verplicht om zaken te doen met meer transparantie naar hun klanten toe.
Economische noodstabilisatiewet
De tweede wetgeving was de Emergency Economic Stabilization Act van 2008 (EESA), die de federale overheid machtigde om verschillende banken en financiële instellingen te redden en op te kopen die dreigden volledig failliet te gaan als gevolg van hun investeringen in besmette, door hypotheek gedekte effecten. EESA gaf de Schatkist toestemming om tot $ 700 miljard aan onrustige activa te kopen, een cijfer dat later werd teruggebracht tot $ 475 miljard.
Deze wetgeving dient om de cashflow van deze instellingen te reguleren en plaatst ze onder direct toezicht van de overheid totdat ze solvabiliteit kunnen aangeven. Dit vereist dat banken hun kapitaal verhogen en een lagere schuldgraad handhaven.
Gezinnen helpen bij het redden van hun huizen
De Helping Families Save Their Homes Act van 2009 geeft de FDIC krachtige financiering – meer dan $ 100 miljard – om banken en hun klanten te helpen verhinderingen te voorkomen.
Deze wet vereiste ook dat banken en kredietverstrekkers informatie over hun klanten verzamelden om het verliesbeperkingsproces te ondersteunen door middel van kredietaanpassingsprogramma’s en om de kredietwaardigheid te herstellen van kredietnemers wier krediet werd beschadigd door gebrekkige kredietproducten.
Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act
Het vierde grote wetsvoorstel, de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act van 2010, legt de nadruk op de voorschriften voor het verzamelen, beheren en beoordelen van klantgegevens. De wet roept banken en financiële instellingen op om hun “ken-uw-klant” (KYC) -procedures te verbeteren en te voldoen aan de nieuwe regelgevende bevoegdheden van de FDIC.
Het heeft ook het Consumer Financial Protection Bureau (CFPB) ingesteld om de kapitaalvereisten en financiële praktijken van banken, kredietverenigingen, kredietverstrekkers, beheerders en incassobureauste reguleren metbetrekking tot hun beloning op directieniveau, governance, risicobeheer, derivatenportefeuille en kredietratings.. Banken zijn verplicht om deze gegevens bekend te maken aan de FDIC en andere federale instanties onder toezicht van de Amerikaanse schatkist.
De Economic Growth, Regulatory Relief and Consumer Protection Act van 2018 heeft belangrijke delen van de Dodd-Frank Act teruggedraaid.
Onofficieel bekend als de Financial Reform Law, vereist Dodd-Frank ook dat banken voldoen aan federale voorschriften die transparantie in kredietverlening bevorderen, institutionele risico’s verminderen, de verantwoordingsplicht van bedrijven verbeteren en een herhaling van de wereldwijde financiële crisis voorkomen.