Hoe kunnen cashflows worden gemanipuleerd of verstoord?

Wanneer u de balans of resultatenrekening van een bedrijf bekijkt, komt u een uitsplitsing van de cashflow tegen. Ogenschijnlijk is de cashflow het verschil tussen hoeveel geld wordt gegenereerd en hoeveel wordt uitgegeven aan operaties. Het is echter niet altijd zo eenvoudig. Bedrijven zijn zich er volledig van bewust dat investeerders en geldschieters hun kasstroomoverzicht volgen. Accountants manipuleren soms de cashflow om deze hoger te laten lijken dan anders zou moeten. Een hoge cashflow is een teken van financiële gezondheid. Een betere cashflow kan resulteren in hogere ratings en lagere rentetarieven. Bedrijven financieren hun activiteiten vaak door eigen vermogen of schulden aan te trekken, en het is uitermate nuttig om een ​​gezond bedrijf te kunnen presenteren. Bestudeer de cashflow van een bedrijf onder de  vermelding van de  operationele cashflow. Dit staat in het kasstroomoverzicht, dat na de winst-en-verliesrekening en de balans wordt gepresenteerd. Operationele cashflow kan op verschillende manieren worden verstoord.

Veranderen van crediteuren

Accountants moeten bepalen wanneer ze betalingen van het bedrijf erkennen, die worden geregistreerd onder crediteuren. Stel dat een bedrijf een cheque uitschrijft en dat te betalen bedrag niet aftrekt voordat de cheque daadwerkelijk wordt gestort, waardoor het geld in plaats daarvan in de operationele cashflow kan worden gerapporteerd als contant geld. Een andere techniek die een bedrijf zou kunnen gebruiken, is het betalen van rood staan. Algemeen aanvaarde boekhoudprincipes  maken het mogelijk dat rekening-courantkredieten worden toegevoegd aan de crediteurenadministratie en vervolgens worden gecombineerd met de operationele kasstroom, waardoor deze groter lijkt dan anders zou moeten.

Misbruik van niet-operationele contanten

Bedrijven genereren soms inkomsten uit activiteiten die geen verband houden met hun normale bedrijfsactiviteit, zoals het handelen op de effectenmarkt. Dit zijn doorgaans kortetermijninvesteringen en hebben niets te maken met de kracht van het kernmodel van het bedrijf. Als het bedrijf deze middelen aan zijn normale cashflow toevoegt, wekt het de indruk dat het  via zijn standaardactiviteiten regelmatig meer vorderingen genereert dan het in werkelijkheid doet.

Vorderingen en kasstroom

De werkkapitaalrekeningen zijn het meest direct verantwoordelijk voor de rapportage van de cashflow. Vorderingen verhogen de cashflow, terwijl crediteuren  de cashflow verlagen. Een bedrijf zou zijn cashflow kunstmatig kunnen opdrijven door de erkenning van binnenkomende gelden te versnellen en de erkenning van vertrekkende gelden uit te stellen tot de volgende periode. Dit is vergelijkbaar met het vertragen van de erkenning van schriftelijke cheques. Dit zijn slechts oplossingen voor de korte termijn; door vorderingen voor de huidige periode te versnellen, verlaagt het bedrijf ze feitelijk voor de volgende periode.

Verkoop van debiteuren

Bedrijven kunnen hun vorderingen securitiseren, wat betekent dat ze hun uitstaande vorderingen (geld dat bijna zeker binnenkomt maar nog niet heeft) voor een eenmalig bedrag aan een ander bedrijf verkopen, waardoor de duur van de uitstaande vorderingen wordt bekort. Dit verhoogt de operationele cashflowcijfers voor een korte periode. Een methode om met mogelijke boekhoudkundige bedrog om te gaan, is door te kijken naar de vrije cashflow. Vrije kasstroom (FCF) wordt berekend als bedrijfskasstroom minus investeringsuitgaven, die laat zien hoeveel kasstroom daadwerkelijk aanwezig is versus hoeveel er wordt gerapporteerd. Dit is niet waterdicht, maar het is een populaire alternatieve meting.