Het verschil tussen de Sharpe-ratio en de Sortino-ratio
Wat is het verschil tussen de Sharpe-ratio en de Sortino-ratio?
De Sharpe-ratio en de Sortino-ratio zijn beide risicogecorrigeerde evaluaties van het investeringsrendement. De Sharpe-ratio geeft aan hoe goed een aandelenbelegging presteert in vergelijking met een risicovrije belegging, rekening houdend met het extra risiconiveau dat gepaard gaat met het aanhouden van de aandelenbelegging. De Sortino-ratio is een variatie op de Sharpe-ratio die alleen rekening houdt met het neerwaartse risico. Alvorens een beleggingsinstrument te selecteren, moeten beleggers streven naar het voor risico gecorrigeerde rendement en niet alleen naar het simpele rendement.
Belangrijkste leerpunten:
- De Sharpe-ratio en de Sortino-ratio zijn risicogecorrigeerde evaluaties van het investeringsrendement.
- De Sharpe-ratio geeft aan hoe goed een aandelenbelegging presteert in vergelijking met een risicovrije belegging, rekening houdend met het extra risiconiveau dat gepaard gaat met het aanhouden van de aandelenbelegging.
- De Sortino-ratio is een variatie op de Sharpe-ratio die alleen rekening houdt met het neerwaartse risico.
- De Sharpe-ratio wordt meer gebruikt om laagvolatiele beleggingsportefeuilles te evalueren, en de Sortino-variatie wordt meer gebruikt om hoogvolatiele portefeuilles te evalueren.
Inzicht in de Sharpe-ratio en de Sortino-ratio
De prestatie van een belegging of portefeuille mag niet alleen op het totale rendement worden beoordeeld. Omdat beleggingen met een hoger risico doorgaans een hoger rendement opleveren, is het voor risico gecorrigeerde rendement een betere manier om een portefeuille te beoordelen. Het simpele rendement negeert het risico dat het fonds neemt om rendement te genereren. Financiële ratio’s zijn een hulpmiddel om het voor risico gecorrigeerde rendement van een beleggingsportefeuille en de prestaties ervan te beoordelen.
Berekening van de Sharpe-ratio
De Sharpe-ratio wordt ook wel de beloning / variabiliteitsratio genoemd en is de meest voorkomende maatstaf voor portfoliobeheer. Het wordt berekend door het rendement op een belegging die als risicovrij wordt beschouwd, zoals een Amerikaans schatkistpapier, af te trekken van het verwachte of feitelijke rendement op een aandelenbeleggingsportefeuille of een individueel aandeel, en dat getal vervolgens te delen door de standaarddeviatie van de aandeel of portefeuille. Een negatieve Sharpe-ratio geeft aan dat de belegger een beter voor risico gecorrigeerd rendement zou hebben met een risicovrije belegging. Een Sharpe-ratio van één of hoger wordt algemeen beschouwd als een goed voor risico gecorrigeerd rendement.
Berekenen van de Sortino-ratio
De Sortino-ratio variatie van de Sharpe-ratio meet de prestatie van de investering ten opzichte van de neerwaartse deviatie. In tegenstelling tot Sharpe houdt de Sortino-ratio geen rekening met de totale volatiliteit van de investering. Deze ratio kan effectief worden toegepast op winkelbeleggingen omdat er meer zorg is voor het neerwaartse risico. De ratio houdt alleen rekening met de neerwaartse of negatieve volatiliteit, in plaats van de totale volatiliteit die wordt gebruikt bij het berekenen van de Sharpe-ratio. De theorie achter de Sortino-variatie is dat de opwaartse volatiliteit een pluspunt is voor de investering en daarom niet mag worden meegenomen in de risicoberekening. Daarom haalt de Sortino-ratio de opwaartse volatiliteit uit de vergelijking en gebruikt alleen de neerwaartse standaarddeviatie bij de berekening in plaats van de totale standaarddeviatie die wordt gebruikt bij het berekenen van de Sharpe-ratio.
Analisten geven er doorgaans de voorkeur aan om de Sharpe-ratio te gebruiken om laagvolatiele beleggingsportefeuilles te evalueren en de Sortino-variant om hoogvolatiele portefeuilles te evalueren.