Wat zijn enkele voorbeelden van bedrijfstakken die prijsdiscriminatie toepassen?

Veel bedrijfstakken passen prijsdiscriminatie toe, zoals de amusementsindustrie, de consumptiegoederenindustrie en de klantenservice. Elk van deze bedrijfstakken is een goed voorbeeld van de drie soorten prijsdiscriminatie, namelijk het in rekening brengen van verschillende prijzen voor hetzelfde goed of dezelfde dienst.

De entertainmentindustrie past prijsdiscriminatie van de derde graad toe. Verschillende consumentengroepen betalen verschillende prijzen voor hetzelfde product. Als een consument $ 15 betaalt voor een bioscoopkaartje en zijn bejaarde grootouder betaalt slechts $ 8 voor hetzelfde kaartje, dan ondervindt de consument prijsdiscriminatie van de derde graad. De seniorenconsumentengroep betaalt voor hetzelfde ticket minder dan de gemiddelde consument.

De industrie voor verbruiksgoederen past tweedegraads prijsdiscriminatie toe wanneer verschillende prijzen worden berekend op basis van de gekochte hoeveelheid. Als een verbruiksartikel $ 10 kost, maar er wordt een kwantumkorting aangeboden aan consumenten die 10 of meer eenheden kopen, dan zouden ze te maken krijgen met tweedegraads prijsdiscriminatie.

Ten slotte passen veel bedrijfstakken met betrekking tot klantendiensten eerstegraads prijsdiscriminatie toe, waarbij een bedrijf een andere prijs vraagt ​​voor elk verkocht goed of elke dienst. Wanneer een dienst aan een klant wordt aangeboden, is de prijs vaak gebaseerd op de waarde die het voor die klant oplevert en het bedrag dat de klant kan betalen. Als een managementtrainingsbedrijf bijvoorbeeld met IBM samenwerkt, zou het voor dezelfde diensten veel meer in rekening brengen dan wanneer het zou werken met een eigenaar van een klein bedrijf. Dit type prijsdiscriminatie wordt ook wel perfecte prijsdiscriminatie genoemd, omdat een bedrijf 100% van het consumentensurplus kan opvangen.