Wat is de relatie tussen geldhoeveelheid en het bbp?

Geldvoorraad verwijst naar alle valuta en andere liquide instrumenten in de economie van een land. De geldhoeveelheid van een land omvat zowel contanten als andere soorten deposito’s die bijna net zo gemakkelijk kunnen worden gebruikt als contant geld. Het Amerikaanse Federal Reserve System publiceert al decennia lang gegevens over de geldhoeveelheid vanwege de effecten die de geldhoeveelheid zou hebben op de reële economische activiteit en het prijsniveau.

De metingen van geldvoorraadgegevens die wekelijks en maandelijks door de Federal Reserve worden gepubliceerd, worden M1 en M2 genoemd. Bij het meten van de geldhoeveelheid gebruiken de meeste economen de M1- en M2-metingen van de Federal Reserve. De gegevens over de geldhoeveelheid van de Federal Reserve worden gepubliceerd in rapporten die elke donderdag om 16.30 uur beschikbaar zijn. Deze rapporten verschijnen in sommige vrijdagkranten en zijn ook online beschikbaar.

Bruto binnenlands product (bbp) is een andere meting die meestal wordt gepubliceerd door de overheid van een land. Het bbp is een maatstaf voor de totale waarde van alle afgewerkte goederen en diensten die binnen een bepaalde periode binnen de grenzen van een land worden geproduceerd. Het bbp wordt meestal beoordeeld als een uitgebreide indicator van de algehele economische gezondheid van een land. In de VS publiceert de regering gegevens over het bbp van het land op jaar- en kwartaalbasis.

Nominaal bbp verwijst naar het bbp berekend tegen huidige marktprijzen. Het nominale bbp stijgt meestal met de geldhoeveelheid, maar dit is niet altijd het geval. Het reële bbp, ook wel ‘constante prijs’, ‘inflatiecorrectie’ of ‘constant dollar-bbp’ genoemd, is een voor inflatie gecorrigeerde maatstaf voor het bbp van een land. Het reële bbp heeft niet zo’n duidelijke relatie met de geldhoeveelheid. Het reële bbp wordt meer beïnvloed door de productiviteit van economische subjecten en bedrijven.

De relatie tussen geldhoeveelheid en het bbp hangt ook af van of u een korte- of langetermijnvisie op de economie heeft.

Hoe de geldhoeveelheid het bruto binnenlands product beïnvloedt

Volgens veel macro-economische theorieën zou een toename van de geldhoeveelheid de rentetarieven in de economie moeten verlagen. Een toename van de geldhoeveelheid betekent dat er meer geld beschikbaar is om te lenen in de economie. Deze toename van het aanbod – in overeenstemming met de wet van de vraag – heeft de neiging om de prijs voor het lenen van geld te verlagen. Als het gemakkelijker is om geld te lenen, hebben de consumptie- en uitleenpercentages (en lenen) de neiging beide te stijgen. Op korte termijn kunnen hogere consumptie- en kredietverleningspercentages worden gecorreleerd met een toename van de totale output van een economie en bestedingen en, vermoedelijk, van het bbp van een land. Hoewel dit resultaat wordt verwacht (en voorspeld door economen), is het niet altijd het daadwerkelijke resultaat.

De langetermijnimpact van een toename van de geldhoeveelheid is moeilijker te voorspellen. Door de geschiedenis heen is er een sterke tendens geweest dat de prijzen van activa – zoals huizen en aandelen – kunstmatig stijgen als gevolg van een toename van de geldhoeveelheid, of iets dat ertoe leidt dat er een hoge liquiditeit in de economie komt. Deze verkeerde allocatie van kapitaal kan leiden tot verspilling en speculatieve investeringen, wat kan resulteren in een snelle escalatie van activaprijzen gevolgd door een krimp (een economische cyclus die bekend staat als een zeepbel) of een economische recessie, een aanzienlijke daling van de economische activiteit.

Aan de andere kant, als de prijzen niet verkeerd worden toegewezen en de prijzen van activa niet kunstmatig worden opgeblazen, is het mogelijk dat op de lange termijn de enige impact van een toename van de geldhoeveelheid hogere prijzen zijn dan de consumenten normaal zouden hebben geconfronteerd.

Verband tussen het bbp en de geldhoeveelheid

Hoewel het bbp van een land geen perfecte weergave is van de economische productiviteit en gezondheid, is over het algemeen een hoger bbp wenselijker dan een lager niveau. Het bbp van een land geeft informatie over de omvang van zijn economie en het groeitempo van het bbp is een van de beste indicatoren van economische groei in de loop van de tijd. De   meting van het BBP per hoofd van de bevolking hangt ook nauw samen met de ontwikkeling van de levensstandaard in de loop van de tijd.

In het algemeen neemt de waarde van het geld in omloop toe als het groeitempo van het BBP een stijgende economische productiviteit vertoont. Dit komt doordat elke munteenheid vervolgens kan worden ingewisseld voor waardevollere goederen en diensten.

Economische groei heeft doorgaans een natuurlijk deflatoir effect, zelfs als de geldvoorraad niet krimpt. Enig bewijs van dit fenomeen kan worden waargenomen in de technologiesector, waar innovaties en technologische vooruitgang sneller groeien dan inflatie; momenteel dalen de prijzen van televisies, mobiele telefoons en computers.

Monetair beleid

Er zijn veel redenen waarom de geldhoeveelheid in een land groeit. De centrale banken van landen kunnen meer geld drukken. Banken kunnen ervoor kiezen om hun liquiditeitsratio te verlagen en zijn daarom bereid om een ​​groter deel van hun geld uit te lenen aan consumenten en bedrijven. Er kan ook een instroom van fondsen uit het buitenland zijn als een centrale bank haar valuta op buitenlandse valuta koopt om haar deviezenreserves op te bouwen. De overheid kan ook de geldhoeveelheid vergroten door haar activiteiten, voornamelijk door overheidspapier te kopen. Wanneer de overheid obligaties koopt van investeerders, hebben de mensen die de obligaties vasthielden meer geld te besteden.

Alle acties van centrale banken om de geldhoeveelheid te vergroten of te verkleinen, worden onder de overkoepelende term monetair beleid genoemd. De Amerikaanse Federal Reserve heeft drie algemene macro-economische doelen: prijsstabiliteit, duurzame economische groei en hoge werkgelegenheid. Historisch gezien heeft de Amerikaanse Federal Reserve veel verschillende beleidsmaatregelen genomen om de omvang van de geldhoeveelheid te beïnvloeden om die macro-economische doelen te bereiken. In de afgelopen decennia heeft onderzoek echter aangetoond dat de relatie tussen de groei van de geldhoeveelheid en de prestaties van de Amerikaanse economie zwakker wordt. Als gevolg hiervan is de nadruk op het gebruik van de geldhoeveelheid als het primaire voertuig voor monetair beleid afgenomen.