401 (a) versus 401 (k): wat is het verschil?
De twee belangrijkste soortenpensioenspaarregelingenmet vaste bijdragen die door werkgevers worden aangeboden, zijn 401 (k) -regelingen en 401 (a) -regelingen. Ze ontlenen hun naam aan sectie 401 van de Amerikaanse Internal Revenue Code, die hen definieert.
De belangrijkste verschillen tussen een 401 (a) -plan en een 401 (k) -plan zijn eerst in de soorten werkgevers die ze aanbieden en vervolgens in verschillende belangrijke bepalingen met betrekking tot bijdragen en investeringskeuzes.
Belangrijkste leerpunten
- 401 (a) -plannen worden over het algemeen aangeboden door werkgevers van de overheid en non-profitorganisaties, terwijl 401 (k) -plannen vaker voorkomen in de particuliere sector.
- Hoewel deelname aan een 401 (k) -plan niet verplicht is, is het bij een 401 (a) -plan vaak wel.
- Werknemersbijdragen aan het 401 (a) -plan worden bepaald door de werkgever, terwijl de 401 (k) -deelnemers beslissen hoeveel ze eventueel willen bijdragen aan hun plan.
Hoe 401 (a) -plannen werken
Een 401 (a) -plan wordt normaal gesproken aangeboden door overheidsinstanties, onderwijsinstellingen en non-profitorganisaties, in plaats van door bedrijven. Deze plannen zijn meestal op maat ontworpen en kunnen aan belangrijke medewerkers worden aangeboden als een extra stimulans om bij de organisatie te blijven. De bedragen van de werknemersbijdragen worden normaal gesproken door de werkgever vastgesteld en de werkgever moet ook bijdragen aan het plan. Bijdragen kunnen vóór of na belastingen zijn.
Onderwijsinstellingen bieden vaak een gerelateerd plan aan dat een 403 (b) -plan wordt genoemd.
Omdat de sponsorende werkgever de premie- en verwervingsschema ’s vaststelt in een 401 (a), kunnen deze plannen zo worden opgesteld dat werknemers worden aangemoedigd om te blijven. Medezeggenschap is vaak verplicht. Als werknemers vertrekken, kunnen ze hun verworven geld meestal opnemen door het over te zetten naar een ander gekwalificeerd pensioenspaarplan of door een lijfrente te kopen.
De investeringskeuzes van het plan worden bepaald door de werkgever en zijn meestal beperkt. Met name door de overheid gesponsorde 401 (a) -plannen kunnen alleen de veiligste, meest conservatieve investeringsopties omvatten.
Hoe 401 (k) -plannen werken
Een 401 (k) -plan wordt meestal aangeboden door werkgevers in de particuliere sector. Met een traditionele 401 (k) kunnen werknemers dollars vóór belastingen van hun salaris naar de rekening bijdragen en een belastingaftrek voor hun bijdragen betalen. Roth 401 (k) s worden daarentegen gefinancierd met dollars na belastingen en bieden geen vooraf belastingvoordeel. Werknemers beslissen hoeveel ze willen bijdragen, binnen delimieten die zijn vastgesteld door de IRS, en veel werkgevers matchen op zijn minst een deel van de bijdragen van hun werknemers, hoewel dat niet wettelijk verplicht is.
De werkgever die het 401 (k) -plan sponsort, selecteert welke investeringsopties beschikbaar zullen zijn voor deelnemers, hoewel ze, als functie van hun fiduciaire plicht, voorzichtig moeten zijn om een breder scala aan opties aan te bieden dan de sponsors van 401 (a) -plannen vaak Doen. Plannen bieden doorgaans 15 tot 30 investeringsopties, hoewel onderzoek heeft uitgewezen dat te veel keuzes de deelnemers in verwarring brengen.
Met het passeren van deSECURE Act van 2019 kunnen werknemers echter meer lijfrenteplannen vinden die als investeringsopties worden aangeboden in hun 401 (k) -plannen. Dit komt doordat de SECURE Act werkgevers nu beschermt tegen vervolging als de lijfrenteverzekeraar geen lijfrentebetalingen doet aan de deelnemers aan het plan.
Activa in een 401 (k) -plan worden opgebouwd op basis van uitgestelde belastingen en worden, in het geval van traditionele 401 (k) s, belast als regulier inkomen wanneer ze worden opgenomen. Opnames van een Roth 401 (k) zijn over het algemeen belastingvrij.