Het verschil tussen een intentieverklaring en een memorandum van overeenstemming
Intentieverklaring versus een memorandum van overeenstemming: een overzicht
Een intentieverklaring omvat waarschijnlijk een aantal verschillende aspecten en varieert in lengte afhankelijk van de specificiteit en het soort transactie. Alle intentieverklaringen geven de basisprincipes van een deal weer, inclusief kosten, tijdsbestek en onvoorziene gebeurtenissen. Net als een intentieverklaring schetst een memorandum van overeenstemming (MOU) in plaats daarvan een overeenkomst tussen twee of meer partijen en wordt deze meestal opgesteld vóór een definitief, formeel contract.
Belangrijkste leerpunten
- Een intentieverklaring is een document waarin de voorafgaande toezegging van een partij om zaken te doen met een andere partij wordt verklaard.
- Een memorandum van overeenstemming (MOU) is een document dat de grote lijnen beschrijft van een overeenkomst die twee of meer partijen hebben bereikt.
- Het belangrijkste verschil tussen de twee is dat een intentieverklaring niet bindend is, terwijl een memorandum van overeenstemming als bindend wordt beschouwd en gewicht heeft in een rechtbank.
Intentieverklaring
Een intentieverklaring is een document, vaak gebruikt bij fusies en overnames, waarin de voorlopige voorwaarden van een overeenkomst zijn vastgelegd. Hoewel de intentieverklaring niet bindend is, is het een belangrijke schets van de belangrijkste voorwaarden die de bij de transactie betrokken partijen zijn overeengekomen.
De informatie in de intentieverklaring maakt uiteindelijk deel uit van de definitieve koopovereenkomst waarin de transactie wettelijk is vastgelegd; het schetst waar je wel en niet over kunt praten buiten die onderhandeling, en het biedt een routekaart die beschrijft hoe de zaken zullen verlopen.
Memorandum van overeenstemming
Een memorandum van overeenstemming (MOU) is een overeenkomst tussen twee of meer partijen waarin de voorwaarden en details van een overeenkomst worden uiteengezet, inclusief de vereisten en verantwoordelijkheden van elke partij. Het is vaak de eerste fase bij de totstandkoming van een formeel contract en er wordt geen gelduitwisseling mee gemoeid.
In elk document staan waarschijnlijk alle voorwaarden die moeten worden opgelost voordat de deal wordt afgerond. Het document behandelt meestal ook de termijnen en deadlines voor de transactie, de prijs en de betalingswijze. Andere aspecten die in de intentieverklaring of het memorandum van overeenstemming kunnen worden opgenomen, zijn onder meer garanties van verhandelbare eigendomsrechten, een lijst van de totale verplichtingen en totale activa en de bedrijfstoestand van alle apparatuur en machines op het moment van aankoop.
De intentieverklaring of het memorandum van overeenstemming kan bepalingen bevatten voor de werking van het bedrijf tot de datum waarop het bedrijf wordt verkocht. Een vervaldatum is een belangrijke clausule; dit is een moment waarop de partijen overeenkomen om de onderhandelingen stop te zetten als ze geen overeenstemming hebben bereikt.
Het komt erop neer: wat de wet zegt
Volgens de Amerikaanse wetgeving is een MOU vaak hetzelfde als een intentieverklaring. In feite zijn aantoonbaar een memorandum van overeenstemming, een memorandum van overeenstemming en een intentieverklaring vrijwel niet te onderscheiden op basis van Amerikaanse jurisprudentie. Allemaal communiceren ze een overeenkomst over een voor beide partijen voordelig doel en de wens om dit tot voltooiing te brengen.
MOU’s communiceren de wederzijds aanvaarde verwachtingen van de betrokken mensen, organisaties of regeringen . Ze worden het vaakst gebruikt in internationale betrekkingen omdat ze, in tegenstelling tot verdragen, relatief snel en in het geheim kunnen worden opgesteld. Ze worden ook gebruikt door veel Amerikaanse en nationale overheidsinstanties, vooral wanneer grote contracten zich in de planningsfase bevinden.