Par-waarde versus marktwaarde: wat is het verschil?
Par-waarde versus marktwaarde: een overzicht
Par-waarde wordt ook wel nominale waarde genoemd, en dat is de letterlijke betekenis ervan. De entiteit die een financieel instrument uitgeeft, kent er een nominale waarde aan toe. Wanneer aandelen van aandelen en obligaties op papier werden gedrukt, werd hun nominale waarde op de gezichten van de aandelen gedrukt.
Marktwaarde is echter de werkelijke prijs die een financieel instrument op een bepaald moment waard is voor handel op de aandelenmarkt. De marktwaarde fluctueert constant met de ups en downs van de markten als beleggers aandelen kopen en verkopen.
Voor de gemiddelde belegger is de nominale waarde van een obligatie behoorlijk relevant, terwijl de nominale waarde van een aandeel een soort anachronisme is.
Belangrijkste leerpunten
- De nominale waarde van een obligatie is het bedrag in dollars dat het waard zal zijn wanneer het op de vervaldag komt.
- Vóór de vervaldatum kan de obligatie voor meer of minder dan de nominale waarde op de secundaire markt worden verkocht, aangezien het rendement dat ze betaalt meer of minder aantrekkelijk wordt voor kopers.
- Degene die die obligatie op de vervaldatum bezit, krijgt de nominale waarde, niet meer en niet minder.
- Voor de aandelenbelegger is de marktwaarde wat telt.
Par Waarde
Wanneer een bedrijf of overheid een obligatie uitgeeft, vertegenwoordigt de nominale waarde het bedrag dat de obligatie waard zal zijn op de vervaldatum.
Als bijvoorbeeld een obligatie met een nominale waarde van $ 100 wordt gekocht met een vervaldatum die één jaar in de toekomst ligt, heeft de obligatiehouder het recht om aan het einde van dat jaar $ 100 te innen van de uitgevende onderneming, naast de eventuele rentebetalingen die de obligatie betaalt. opgeleverd.
De meeste individuele beleggers kopen obligaties omdat ze een veilige haven zijn. Het rendement wordt in regelmatige termijnen uitbetaald, wat inkomsten oplevert totdat de obligatie afloopt. Dan krijgt de investeerder de oorspronkelijke investering terug. Met andere woorden, ze zijn van plan de band vast te houden totdat deze volwassen wordt.
Waarom obligatiekoersen fluctueren
Een obligatie kan worden gekocht voor meer of minder dan de nominale waarde, afhankelijk van het heersende marktsentiment over het effect. Wanneer het echter de vervaldatum bereikt, krijgt de obligatiehouder de nominale waarde betaald, ongeacht of de aankoopprijs. Een obligatie met een nominale waarde van $ 100 die op de secundaire markt voor $ 80 wordt gekocht, zal dus op de eindvervaldag een rendement van 25% opleveren.
Omdat aandelen van aandelen vaak een nominale waarde in de buurt van nul hebben, is de marktwaarde bijna altijd hoger dan pari. In plaats van aandelen onder de nominale waarde te willen kopen, verdienen beleggers geld aan de veranderende waarde van een aandeel in de loop van de tijd op basis van de prestaties van het bedrijf en het beleggerssentiment.
Marktwaarde
Voor aandelen is het de marktwaarde die ertoe doet.
De meeste aandelen krijgen een nominale waarde toegewezen op het moment dat ze worden uitgegeven. In moderne tijden is de toegekende nominale waarde een minimaal bedrag, zoals één cent. Dat vermijdt elke mogelijke wettelijke aansprakelijkheid als het aandeel onder zijn nominale waarde daalt. Sommige aandelen worden uitgegeven zonder par, afhankelijk van de staatswetten.
De aandelenmarkt zal de werkelijke waarde van een aandeel bepalen, en het verschuift voortdurend terwijl aandelen gedurende de handelsdag worden gekocht en verkocht.
Marktwaarde in obligaties
Voor obligaties is de markt alleen van belang als de obligatie op de secundaire markt wordt verhandeld. Vóór de vervaldatum schommelt de marktwaarde van de obligatie op de secundaire markt, aangezien obligatiehandelaren op zoek zijn naar uitgiften die een beter rendement bieden. Wanneer de obligatie echter de vervaldatum bereikt, is de marktwaarde hetzelfde als de nominale waarde.
De marktwaarde van zowel obligaties als aandelen wordt bepaald door de koop- en verkoopactiviteit van beleggers op de open markt.
Nominale waarde, marktwaarde en eigen vermogen
Eigen vermogen wordt vaak de boekwaarde van een bedrijf genoemd. Het eigen vermogen van een bedrijf wordt op de balans opgenomen en de waarden geven de nominale waarde van de aandelen aan.
Het eigen vermogen wordt eenvoudigweg berekend als de totale activa van een bedrijf minus de totale verplichtingen. Een andere berekening is als de waarde van de aandelen die door het bedrijf worden gehouden of worden behouden en de winst die het bedrijf houdt minus eigen aandelen. Het eigen vermogen omvat gestort, ingehouden kapitaal, nominale waarde van gewone aandelen en nominale waarde van preferente aandelen. Daarom geeft het eigen vermogen niet nauwkeurig de marktwaarde van de onderneming weer en is het minder belangrijk bij de berekening van het eigen vermogen.
De totale waarde van de activa die op de balans van een bedrijf wordt vermeld, weerspiegelt alleen de kostprijs van de activa op het moment van de transactie. Deze activa weerspiegelen niet hun huidige reële marktwaarde (FMV). Om de waarde van gewone aandelen te berekenen, vermenigvuldigt u het aantal aandelen dat het bedrijf uitgeeft met de nominale waarde per aandeel.
Evenzo wordt de waarde van de preferente aandelen berekend door het aantal uitgegeven preferente aandelen te vermenigvuldigen met de nominale waarde per aandeel. Daarom is nominale waarde belangrijker voor de berekening van het eigen vermogen van een bedrijf.
Voorbeeld van de nominale waarde van Apple versus marktwaarde
Zo had Apple Inc. ( AAPL ) eind 2018 een balanstotaal van $ 365,73 miljard en $ 258,58 miljard aan totale passiva. Het resulterende totale eigen vermogen van het bedrijf bedroeg $ 107,15 miljard. De nominale waarde was slechts $ 40,2 miljard.