Wat betekent het einde van het kwartaal voor portfoliomanagement?
Het “einde van het kwartaal” verwijst naar de afsluiting van een van de vier specifieke perioden van drie maanden op de financiële kalender. De vier kwartalen eindigen in maart of Q1; Juni of Q2; September of Q3; en december, of Q4. Dit worden beschouwd als belangrijke tijden voor investeerders. Veel bedrijven, analisten, overheidsinstanties en de Federal Reserve publiceren aan het einde van een kwartaal kritische nieuwe gegevens over verschillende markten of economische indicatoren.
De Securities and Exchange Commission (SEC) vereist dat alle beursgenoteerde bedrijven kwartaalverslagen uitbrengen en driemaandelijkse financiële overzichten indienen.
In financiële kringen is er een wijdverbreide overtuiging dat hedgefondsen, pensioenfondsen en verzekeringsmaatschappijen hun portefeuilles altijd aan het einde van elk kwartaal opnieuw in evenwicht brengen. Hoewel er nooit bewijs of bewijs is geleverd om deze praktijk of de prevalentie ervan te bevestigen, versterkt het idee het concept dat het einde van een kwartaal significant is.
Zelfs als grote financiële spelers aan het einde van het kwartaal niet altijd weer in evenwicht komen, gebruiken veel beleggers deze tijd om hun eigen portefeuillebeheer opnieuw te evalueren, door te wijzigen welke activa de portefeuille vormen of om nieuwe portfoliodoelstellingen te bepalen. Het is niet alleen een goed idee voor beleggers om hun investeringen van tijd tot tijd te volgen, maar zelden wordt er zoveel nieuwe, bruikbare informatie vrijgegeven als aan het einde van een kwartaal.
Een portfolio opnieuw in evenwicht brengen
Herbalancering omvat de periodieke verkoop en aankoop van activa binnen een portefeuille om een streefpercentage te behouden. Beschouw een belegger die wil dat zijn portefeuille bestaat uit 50% groeiaandelen, 25% inkomensaandelen en 25% obligaties. Als de groeiaandelen tijdens het eerste kwartaal aanzienlijk beter presteren dan de andere beleggingen, kan de belegger besluiten om enkele groeiaandelen te verkopen of meer inkomensaandelen en obligaties te kopen om de portefeuille terug te brengen naar een 50-25-25-verdeling.
belangrijkste leerpunten
- Het einde van de periode van drie maanden die bekend staat als een financieel kwartaal, wordt als een belangrijk moment voor beleggers beschouwd.
- Bedrijven, financiële analisten en overheidsinstanties (waaronder de Fed) publiceren allemaal aan het einde van een kwartaal rapporten en kritische gegevens.
- Zowel particuliere als institutionele beleggers gebruiken het einde van een kwartaal vaak om hun portefeuilles opnieuw te evalueren en in evenwicht te brengen.
Traditionele herbalancering houdt in dat de winsten van goed presterende activa worden verhandeld door hoge te verkopen, voor minder goed presterende activa, door aan het einde van elk kwartaal laag te kopen. Theoretisch dient dit om een portefeuille te beschermen tegen te hoge blootstelling aan of te ver afwijken van de oorspronkelijke strategie. Het koppelen van herschikkingen aan het einde van een kwartaal is echter afhankelijk van willekeurige kalendergebeurtenissen die mogelijk niet samenvallen met marktbewegingen. Niettemin veroorzaakt de samenvloeiing van nieuwe rapporten die aan het einde van de kwartalen verschijnen, meestal marktreacties en zou de meeste deelnemers zorgen moeten baren.
Institutionele beleggers en evenwichtsherstel
Het zijn niet alleen individuele beleggers die overwegen om aan het einde van de kwartalen portefeuilleveranderingen te maken. Portefeuillebeheer is ook belangrijk voor institutionele beleggers, zoals onderlinge fondsen en op de beurs verhandelde fondsen, of ETF’s.
Er zijn twee vormen van fondsportefeuillebeheer: actief en passief. Passieve fondsen koppelen hun portefeuilles doorgaans aan marktindexen en brengen minder wijzigingen met zich mee in ruil voor lagere beheerskosten. Het einde van een kwartaal is minder belangrijk voor dit soort fondsen, maar als hun referentie-indexen op dit moment veranderen, zullen ze dat ook doen.
Actieve fondsen hebben een manager of een team van managers die een meer proactieve benadering hanteren om het gemiddelde marktrendement te verslaan. Deze fondsen kunnen aan het einde van de kwartalen behoorlijk actief zijn, vooral als hun portefeuilles moeten worden aangepast om aan hun eerder gestelde doelen en strategieën te voldoen.