Waar verwijst de term ‘onzichtbare hand’ naar in de economie?

Het concept van de ” onzichtbare hand ” werd uitgelegd door Adam Smith in zijn klassieke grondwerk uit 1776, “An Inquiry into the Nature and Oorzaken van de rijkdom van de naties”. Het verwees naar de indirecte of onbedoelde voordelen voor de samenleving die voortvloeien uit de werking van een vrijemarkteconomie.

Invloed

Smith, die aan het einde van de 18e eeuw de moderne economische theorie zou hebben gesticht, was geen fan van wijdverbreide overheidsregulering van de economie. Hij ging zelfs zo ver dat hij smokkel verdedigde als een natuurlijk, legitiem onderdeel van de economie.

Zijn ‘laissez-faire’, of vrijemarkttheorieën, worden voornamelijk omarmd door de aanbodzijde van de Milton Friedman school voor economisch denken. Die theorieën staan ​​in contrast met de negentiende-eeuwse Keynesiaanse economische theorieën aan de vraagzijde die sinds de jaren dertig en de Grote Depressie steeds overheersend werden bij het vormgeven van het economische beleid van westerse regeringen.

Basics

Smiths theorie van de onzichtbare hand vormt de basis van zijn overtuiging dat grootschalige overheidsinterventie en regulering van de economie niet noodzakelijk noch nuttig is. Smith bracht het idee van de onzichtbare hand naar voren door te argumenteren dat vrije individuen die in een vrije economie opereren en beslissingen nemen die primair gericht zijn op hun eigenbelang logischerwijs acties ondernemen die de samenleving als geheel ten goede komen, ook al waren dergelijke gunstige resultaten niet de specifieke focus of intentie van die acties.

Smith voerde verder aan dat het opzettelijk ingrijpen van overheidsregulering, hoewel het specifiek bedoeld is om de samenleving als geheel te beschermen of ten goede te komen, in de praktijk meestal minder effectief is om dat doel te bereiken dan een vrij opererende markteconomie. In veel gevallen is het schadelijk voor de mensen als geheel door hen de voordelen van een onbelaste markt te ontzeggen.

Belangrijkste principes

Volgens Smith werken de collectieve wensen van alle individuele kopers en verkopers in een vrije economie op natuurlijke wijze om:

• Productie van de meest gewenste en nuttige goederen op de meest efficiënte manier, aangezien de verkoper die dit het meest succesvol doet, het grootste marktaandeel en de meeste inkomsten wint.
• Het beschikbaar stellen van goederen en diensten tegen de functioneel laagst mogelijke prijzen, aangezien vrije concurrentie tussen verkopers geen prijsgutsen mogelijk maakt.
• Het grootste deel van het investeringskapitaal wordt automatisch gebruikt om de productie van de meest noodzakelijke, voordeligste en meest gewilde goederen en diensten te financieren, aangezien bedrijven die goederen of diensten produceren waar de meeste vraag naar is, de hoogste prijzen en daaruit voortvloeiende winsten kunnen afdwingen.