Deze Amerikaanse presidenten hadden de grootste begrotingstekorten

President Donald Trump en zijn twee directe voorgangers zijn de drie presidenten met de grootste begrotingstekorten in de geschiedenis van de VS. Maar bijna elke president in de afgelopen halve eeuw heeft een record budget draaien tekort ten minste voor een tijd.

De stijging van de tekortuitgaven

Tijdens de eerste helft van de 20e eeuw werden de grootste begrotingstekorten gezien tijdens de twee wereldoorlogen, en, in verhouding tot de omvang van de economie, werden de grootste begrotingstekorten in de geschiedenis gezien tijdens de Tweede Wereldoorlog. Terwijl de Verenigde Staten sinds 1961 bijna elk jaar een begrotingstekort hebben, begonnen de tekorten pas echt te stijgen in de jaren zeventig en tachtig.

President Ronald Reagan aantrad in 1981 zweren aan de omvang van de overheid, te beperken  maar tijdens zijn acht jaar, het tekort van de natie ruwweg verdubbeld en gegarneerd $ 200 miljard meerdere malen. Reagans opvolger, George HW Bush, die ook de leiding over een record tekort van $ 290.000.000.000 in 1992.

Een budgetoverschot realiseren

Onder druk van de Republikeinen in het Congres stemde president Bill Clinton ermee in het tekort consequent terug te dringen en uiteindelijk toezicht te houden op het eerste begrotingsoverschot in decennia.  Het overschot bedroeg $ 236 miljard in 2000, Clintons laatste ambtsjaar. Het overschot van $ 128 miljard dat in 2001 werd opgetekend, was de laatste keer dat er deze eeuw een overschot werd opgetekend.

Ga terug naar Recordtekorten

Toen hij in 2001 aantrad, noemde president George W. Bush het Clinton-overschot als bewijs dat de belastingen te hoog waren.  Hij voerde grote belastingverlagingen door en zag toe op een stijging van de uitgaven, en de combinatie dreef opnieuw de Amerikaanse begroting in de rode cijfers.  Het tekort bereikte een recordbedrag van $ 458 miljard in 2008, Bush’s laatste jaar in functie, en zou het volgende jaar verdrievoudigen nu de regeringen van Bush en Obama geconfronteerd werden met dewereldwijde financiële crisis.

Hoe het budgetproces werkt

Als we het hebben over presidenten en begrotingstekorten, is het belangrijk om een ​​aantal dingen in gedachten te houden. Ten eerste, terwijl een president een jaarlijkse begroting voorstelt, moet het Congres alle uitgaven goedkeuren.  De macht van de president over de begroting is nooit absoluut en kan ernstig worden beperkt als de oppositiepartij een meerderheid in de Tweede Kamer of de Senaat heeft.

Een ander ding om te weten is dat “discretionaire” uitgaven slechts ongeveer een derde van de typische Amerikaanse begroting uitmaken. Het merendeel is “verplichte” uitgaven – dat wil zeggen, voorgeschreven door de wet. De grootste bronnen van verplichte uitgaven zijn Medicare en sociale zekerheid.

Bovendien loopt het federale boekjaar van 1 oktober tot 30 september.  Dit betekent dat tijdens het eerste ambtsjaar van een nieuwe president het beschikbare budget werd goedgekeurd tijdens de ambtstermijn van hun voorganger, hoewel inkomende administraties hierom kunnen verzoeken. extra uitgaven bij aantreden.

Het tekort overschrijdt $ 1 biljoen

Het Amerikaanse begrotingstekort explodeerde in het fiscale jaar 2009 en bereikte uiteindelijk $ 1,4 biljoen toen de regeringen van Bush en vervolgens de aankomende Obama-regeringen worstelden om de economische gevolgen van de financiële crisis in bedwang te houden. Het grootste deel van dat tekort is gemaakt op horloge van Bush, maar Obama en de Democratische gecontroleerde Congres toegevoegd honderden miljarden dollars om het in het begin van 2009.

Het tekort zou in het fiscale jaar 2012 boven de $ 1 biljoen blijven, maar zou in de latere jaren van Obama’s presidentschap worden teruggebracht tot slechts $ 440 miljard.